ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ – ΝΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!
ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ!
ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗ ΣΦΑΓΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΠΟ ΗΠΑ, ΕΕ, ΙΣΡΑΗΛ – ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ, ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΤΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, ΤΡΙΤΗ 18 ΙΟΥΝΗ 7:30 μ.μ. στο ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Η γενοκτονία του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού στη Γάζα, οι επιδρομές στρατού και φασιστών εποίκων στη Δυτική Όχθη, οι σφαγές που έχουν ξεκινήσει στη Ράφα, πυροδοτούν καταστάσεις με απρόβλεπτες συνέπειες σε όλη την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και ένα πρωτοφανές εδώ και δεκαετίες παγκόσμιο κίνημα αλληλεγγύης. Το Ισραήλ, παρά τη συντριπτική του στρατιωτική υπεροπλία και την άνευ όρων στήριξη από τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο. Η ηρωική παλαιστινιακή αντίσταση όχι μόνο αντέχει αλλά και ανασυγκροτείται ακόμα και σε περιοχές που ο σιωνιστικός στρατός είχε ανακοινώσει επίσημα ότι είχε “εκκαθαρίσει”. Η αντίσταση δεν είναι υπόθεση των οργανώσεων, είναι παλλαϊκή όπως συμβαίνει σε όλους τους λαούς που αγωνίζονται για τη λευτεριά τους. Δίπλα τους στέκεται ένα μεγαλειώδες κίνημα αλληλεγγύης, που εκτείνεται από τα πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Ευρώπης και άλλων χωρών μέχρι τις κερκίδες γηπέδων και τα “σαλόνια” πολιτιστικών εκδηλώσεων σε κάθε γωνιά του πλανήτη, παρά την απαγόρευση εμφάνισης της σημαίας και συμβόλων του παλαιστινιακού λαού.
Αντίθετα από τους λαούς, οι ιμπεριαλιστικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ στηρίζουν το κράτος – δολοφόνο. Οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν να ελέγξουν τις καταστάσεις στην περιοχή, προχωρούν σε νέους τυχοδιωκτισμούς στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων για το ξαναμοίρασμα του πλανήτη. Οι ηγέτες της ΕΕ μιλούν για “οικονομία πολέμου” -δηλαδή φτώχεια και εξαθλίωση των εργαζομένων- και έχει ανοίξει η επικίνδυνη συζήτηση για την αποστολή στρατευμάτων χωρών μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στο μέτωπο της Ουκρανίας. Το αμερικανικό Κογκρέσο, δίνει το πράσινο φως σε ένα νέο πακτωλό δις τόσο στο αντιδραστικό καθεστώς του Ζελένσκι για να συνεχιστεί ο πόλεμος (61 δις) όσο και στο σιωνιστικό Ισραήλ (24 δις) δείχνοντας έτσι την απύθμενη υποκρισία των «ανθρωπιστικών» δηλώσεων Μπάιντεν!
Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας και κλιμακώνοντας την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, έχει διαλέξει πλευρά! Συμμετέχει ανοιχτά στον πόλεμο στο πλευρό του Ισραήλ και βάφει τα χέρια της με το αίμα των παλαιστινίων! Εμπλέκει τη χώρα στην σφαγή! Η φρεγάτα ΥΔΡΑ που προστέθηκε στο στόλο τους στην Ερυθρά Θάλασσα και η μετατροπή όλης της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο των ΗΠΑ- ΝΑΤΟ, βοηθούν το Ισραήλ να συνεχίσει τους βομβαρδισμούς και την πολιορκία των παλαιστινίων, την τρομοκρατική του πολιτική έναντι των χωρών στη Μέση Ανατολή, αυξάνουν τους κινδύνους για τον ελληνικό λαό!
Η αποφασιστική παλαιστινιακή αντίσταση απέναντι στην εθνοκάθαρση και οι μαζικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης έχουν ήδη βάλει πολλά εμπόδια στους στόχους του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Η απάντηση του σιωνιστικού κράτους είναι η κλιμάκωση της γενοκτονίας, ενώ οι ιμπεριαλιστές προστάτες του δεν διστάζουν να απειλώντας τους λαούς ότι θα γίνουν κρέας για τα κανόνια και τα συμφέροντά τους. Το εργατικό και λαϊκό κίνημα θα δώσει την μάχη να μπλοκάρει και να ανατρέψει την πορεία προς το πολεμικό σφαγείο. Η νίκη του παλαιστινιακού λαού θα είναι νίκη για κάθε λαό, για κάθε εκμεταλλευόμενο και καταπιεσμένο άνθρωπο. Συνεχίζουμε μέχρι τη ΝΙΚΗ, συνεχίζουμε για ΛΕΥΤΕΡΙΑ στην ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ της ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Μέλη της Παλαιστινιακής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης
Διαδήλωση αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης | Θεσσαλονίκη, Τρίτη 18 Ιουνίου στις 19.00 στο Άγαλμα του Βενιζέλου
Ενάντια στην Ισραηλινή κατοχή και την γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού
Από τις 7 Οκτωβρίου με την εκδήλωση της επιχείρησης αντεπίθεσης “Καταιγίδα Al Aqsa” η Παλαιστινιακή Αντίσταση, ο ίδιος ο Παλαιστινιακός Λαός, μάχεται με αμείωτη ένταση και επιμονή ενάντια στη κατοχή του σιωνιστικού κράτους του Ισραήλ. Κατοχή η οποία, 75 χρόνια τώρα, με τη στήριξη των δυτικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, μεταφράζεται σε αποικιοκρατικές τακτικές με διωγμούς Παλαιστινίων, συνεχείς εποικισμούς, στέρηση βασικών αγαθών και αναγκών (πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τρόφιμα,φάρμακα, ρεύμα-ενέργεια, ελεύθερες μετακινήσεις κ.α), δολοφονικές επιθέσεις σε αμάχους, αρπαγές-απαγωγές και αυθαίρετες φυλακίσεις Παλαιστίνιων.
Συνθήκη η οποία έχει μετατρέψει τη Λωρίδα της Γάζας σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή όπου 2.500.000 Παλαιστίνιοι ζουν κάτω από τις μπότες του Ισραηλινού στρατού κατοχής, υπό τη συνεχή αμφισβήτηση του δικαιώματος στη ζωή, στην αξιοπρέπεια, στην ελευθερία και στην αυτοδιάθεση.
Η αδυναμία του Ισραήλ να επιτύχει τους στρατηγικούς, υλικούς και πολιτικούς, στόχους του πολέμου που διεξάγει απέναντι στις οργανώσεις της αντίστασης και η δύσκολη θέση στην οποία έχει έρθει αντιμετωπίζοντας τόσο εσωτερικά προβλήματα όσο και τη σταδιακή ανατροπή διεθνών συμφωνιών και συσχετισμών που υπήρχαν υπέρ του, έχουν πυροδοτήσει έναν ατελείωτο κύκλο βαρβαρότητας στη Γάζα, στη Ράφα, στη Δυτική Όχθη σε κάθε σημείο της κατεχόμενης Παλαιστινιακής γης. Κύκλος που έχει επιφέρει μέχρι στιγμής ανελέητους βομβαρδισμούς με περίπου 40.000 νεκρούς Παλαιστίνιους, ενώ ταυτόχρονα επιφέρει τη σταδιακή εξόντωση εκατοντάδων χιλιάδων ακόμα αποκλείοντας τη πρόσβασή τους σε τρόφιμα και φάρμακα.
Οι ιμπεριαλιστές είναι οι οι φονιάδες των λαών και η ελληνική αστική τάξη είναι συνένοχη
Από την άλλη, η Δύση, που όλα τα προηγούμενα χρόνια -αν δεν ήταν άμεσος συνεργός –σιωπούσε εκκωφαντικά στα συνεχόμενα εγκλήματα του σιωνιστικού κρατους, αυτή τη στιγμή συστρατεύεται στη καταδίκη της Παλαιστινιακής 
αντίστασης, ενώ οι ΗΠΑ έσπευσαν από την πρώτη στιγμή να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στη βάση της σαθρής ιμπεριαλιστικής επιχειρηματολογίας περί δικαιώματος στην “αυτοάμυνα” που προσπαθεί να διαγράψει από τη συλλογική μνήμη των λαών του πλανήτη 8 δεκαετίες πολύμορφης κατοχικής βίας απέναντι στον Παλαιστινιακό λαό. Ένα δικαίωμα που όλα αυτά τα χρόνια του επιτρέπει να σκοτώνει αμάχους, να βομβαρδίζει νοσοκομεία και σχολεία, να κρατά σε ομηρία τους κατοίκους της Γάζας ελέγχοντας την πρόσβασή τους σε βασικά αγαθά, τις επικοινωνίες τους, την τροφοδοσία τους, το ρεύμα τους και το νερό τους, αποκλείοντας τους από οποιαδήποτε ανθρωπιστική βοήθεια. Πιο συγκεκριμένα και όσον αφορά το ελληνικό κράτος, παραμένει πιστό στην εθελόδουλη σύνδεση του με το ΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο και την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών επιδιώξεωντων ΗΠΑ. Μετατρέπει τον ελλαδικό χώρο σε προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού ιμπεριαλισμού παραχωρώντας εθνικές υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια, οδικά/σιδηροδρομικά δίκτυα, στρατιωτικές βάσεις), για στάθμευση ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, μεταφορά πολεμικού υλικού σε ενεργά μέτωπα (Ουκρανία, Παλαιστίνη) και πραγματοποιεί κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, όπως η “Τακτική Άσκηση Μετά Στρατευμάτων” (ΤΑΜΣ), «Olympic Cooperation -23»(«Ολυμπιακή Συνεργασία – 23»). Στα πλαίσια πιστής εφαρμογής της ΝΑΤΟϊκής πολιτικής το ελληνικό κράτος επιλέγει την ενεργή στήριξη των εγκλημάτων του κράτους του Ισραήλ ενάντια στον λαό της Παλαιστίνης, στέλνοντας μάλιστα φρεγάτες στο πλευρό αμερικανικών αεροπλανοφόρων και πολεμικών πλοίων τόσο στην Ν/Α Μεσόγειο όσο και στην Ερυθρά Θάλασσα για την οποία μάλιστα διεκδίκησε και κέρδισε αναβαθμισμένο ρόλο εμπλοκής στις πολεμικές επιχειρήσεις που γίνονται στην περιοχή για τα εμπορικά συμφέροντα της ντοπιας αστικής τάξης. Ο διοικητικός ρόλος της Ελλάδας στον πόλεμο, αυτή τη φορά για λογαριασμό ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ αλλά και του ελληνικού εφοπλιστικού κεφαλαίου, και συγκεκριμένα η μετατροπή της Λάρισας σε επιχειρησιακό στρατηγείο κατά των Χούθι, αποτελεί σκαλοπάτι της πολεμοκάπηλης στρατηγικής της. Τα τελευταία χρόνια οι οικονομικές και ενεργειακές συμφωνίες (ενεργειακή σύνδεση Ελλάδα-Κύπρου-Ισραήλ), οι αμυντικές συμφωνίες (αγορές οπλικών συστημάτων, κοινές στρατιωτικές ασκήσεις κ.α.), η διαμόρφωση ευνοϊκών συνθηκών για τη διείσδυση και ενίσχυση του Ισραηλινού κεφαλαίου μέσω της προσέλκυσης Ισραηλινών επενδύσεων στους τομείς των κατασκευών, της αγοράς κατοικίας, του τουρισμού και της ναυτιλίας, βάζουν τις βάσεις της περίφημης Ελληνο-Ισραηλινής φιλίας. Μια “φιλία” η οποία εξαργυρώνεται σε αυτή τη συγκυρία όπου οι Ισραηλινές δυνάμεις έχουν εισβάλλει στην Γάζα, με δηλώσεις πολιτικής στήριξης του Ισραήλ από την Ελληνική κυβέρνηση, με αποστολή στρατιωτικού υλικού, με διευκολύνσεις μεταφοράς Ισραηλινών εφέδρων, με αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων – πλοίων στην περιοχή ως μέρος ΝΑΤΟϊκής δύναμης επιτήρησης και αποτροπής, με την παραχώρηση βάσεων και λιμανιών για τον ελλιμενισμό ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων, με την επαίσχυντη αποχή της Ελλάδας από την ψηφοφορία του ΟΗΕ για κατάπαυση του πυρός.
Η ευθύνη των λαών και τα καθήκοντα των οργανωμένων δυνάμεων
Η ενεργή συμμετοχή της δικής μας αστικής τάξης στη σφαγή του λαού της Παλαιστίνης σηματοδοτεί και τα 
καθήκοντα όσων θέλουν έμπρακτα να σταθούν στο πλευρό του: Αποτελεί λοιπόν ανάγκη και χρέος το να αγωνιστούμε για την απεμπλοκή της χώρας από όλα τα ενεργά πολεμικά μέτωπα, για την ακύρωση των οικονομικών και πολεμικών συμφωνιών με το Ισραήλ, με τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, για να πάρουν άμεσα πόδι όλες οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ που έχουν κατακλύσει την ελληνική επικράτεια. Να αγωνιστούμε για να σταματήσει άμεσα η Λάρισα να είναι το στρατηγείο στην επιχείριση “ΑΣΠΙΔΕΣ” της ΕΕ, για να επιστρέψουν οι ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις που που βρίσκονται εκτός συνόρων, αλλά και για την έξοδο της χώρας τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΝΑΤΟ, ως βήματα, προϋποθέσεις και στόχους που είναι διαλεκτικά συνδεδεμένοι με την ανατροπή του ιμπεριαλιστικού και καπιταλιστικού συστήματος, της αστικής εξουσίας, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στόχοι που, εκτός από διεθνιστικό προλεταριακό καθήκον, εμπερικλείουν και προασπίζονται τα υλικά ταξικά μας συμφέροντα. Στόχοι που, όπως είχαμε ξαναπεί, προστατεύουν την εργατική τάξη και τον λαό από πιθανά αντίποινα σε περίπτωση γενίκευσης των πολέμων που δεν έχουμε επιλέξει πως θα δώσουμε και στους οποίους όμως συμμετέχουμε βάσει των επιλογών της τάξης που βρίσκεται στην εξουσία. Στόχοι που μπορούν να “κόψουν” δισεκατομμύρια από τις πολεμικές βιομηχανίες και να τα δώσουν στην κάλυψη βασικών κοινωνικών αναγκών αλλά και στόχοι που συνδέονται διαλεκτικά με την ανατροπή αυτής καθ’ αυτής της αστικής εξουσίας που μας βυθίζει στη φτώχεια μέσω της ακρίβειας, που μας ξεζουμίζει όλο και πιο εντατικοποιημένα και χωρίς δικαιώματα στη δουλειά, που ιδιωτικοποιεί και κερδοσκοπεί πάνω σε κάθε μας ανάγκη, την ενέργεια, το νερό, την υγεία, τις μετακινήσεις, την μόρφωσή μας, που μας κοστολογεί όλο και πιο φτηνά και μας πεθαίνει κυριολεκτικά στο όνομα της “εθνικής ενότητας” και της “ανάπτυξης” της κερδοφορίας της, στα τρένα, στις πυρκαγιές, στις πλημμύρες, στους χώρους δουλειάς, στα αστυνομικά μπλόκα.
Ο ταξικός και λαϊκός αγώνας καθώς και η διεθνιστική αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον λαό της Υεμένης, στους λαούς της Αφρικής και της Νέας Καληδονίας που βιώνουν την ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και βρίσκουν το σθένος να αντισταθούν, έχουν τρόπους να εκφραστούν και να εκδηλωθούν ενιαία. Και τους τρόπους αυτούς, μόνο εμείς οι ίδιοι και οι ίδιες, μπορούμε να τους εντοπίσουμε και να τους μετατρέψουμε σε ύλη, σε οργάνωση, σε αγώνα, όπως εμφατικά ανέδειξε το σωματείο της ΕΝΕΔΕΠ που αντέδρασε και ακύρωσε στην πράξη, υπό τον φόβο της ανακοινωμένης κινητοποίησής του, την άφιξη πλοίου το οποίο συμμετέχει στην μεταφορά πολεμικού υλικού στο Ισραήλ, στο λιμάνι του Πειραιά πριν λίγες ημέρες.
Όσο οι λαοί της περιφέρειας που σηκώνουν το κεφάλι στον ιμπεριαλισμό πολλαπλασιάζονται, γίνεται όλο και πιο φανερό πως από την εξίσωση των επαναστάσεων της εποχής μας λείπει πλέον μόνο ο παράγοντας “εχθρός λαός”, ο λαός που αρνείται να πεινάει και να σιωπά, ο λαός που αρνείται να λογίζεται σαν πειθήνιο κρέας για οβίδες για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του, ο λαός που οργανώνεται και δρα. Αυτό οφείλουμε και αυτό πρέπει να τολμήσουμε να γίνουμε κηρύττοντας “πόλεμο στον πόλεμο”, αυτή τη φορά από τα μετόπισθεν.
Να πάρουμε φωτιά από τη φωτιά που έχει ανάψει ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης και η οποία εξαπλώνεται σε όλο τον πλανήτη, να αναβαθμίσουμε τον συντονισμό των κινηματικών δυνάμεων, τους ποιοτικούς και τους ποσοτικούς όρους που εκδηλώνεται το αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στα μετόπισθεν της Δύσης.
Νίκη στον δίκαιο και επίμονο αγώνα που διεξάγει ο αδούλωτος λαός της Παλαιστίνης!
Αλληλεγγύη στον λαό της Υεμένης και σε όλους τους λαούς του πλανήτη που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό!
ΝΙΚΗ ΣΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ!
Όλοι και όλες στη διαδήλωση αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης
Τρίτη 18 Ιουνίου στις 19.00 στο Άγαλμα του Βενιζέλου
Διαρκής Αγώνας για την ταξική απελευθέρωση | diapyros.net
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΚΡΑΤΟΣ
Με τη λήξη της Βρετανικής Εντολής και το σχηματισμό του κράτους του Ισραήλ το 1948, συντελείται η πρώτη μαζική εθνοκαθαρτική επιχείρηση προς τους άραβες παλαιστίνιους. Η επονομαζόμενη Νάκμπα (καταστροφή), αποτέλεσε την ιδρυτική πράξη τους Κράτους του Ισραήλ, κατά την οποία σε πρώτο στάδιο εποικιστικές/αποικιακές παρακρατικές ομάδες και ύστερα ο στρατός εκτόπισαν με δολοφονική βία και μαζικές σφαγές από ολόκληρες παλαιστινιακές πόλεις και χωριά πάνω από 700.000 παλαιστίνιους/ες, αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς. Η Νάκμπα δεν ήταν ένα μεμονωμένο συμβάν στον εποικισμό της Παλαιστίνης. Η “συνεχιζόμενη Νάκμπα” συντελείται στο τώρα, με τις επιχειρήσεις εκτοπισμού και γενοκτονίας που διαπράττει το ισραηλινό κράτος εδώ και 8 μήνες εναντίον των παλαιστινίων στη λωρίδα της Γάζας, να συνεχίζονται με την εισβολή στο νότιο τμήμα του συνόρου Αιγύπτου-Γάζας, στην περιοχή της Ράφα στις 7/5/2024. Ο ισραηλινός στρατός κατέλαβε το τμήμα του συνόρου από την πλευρά της Γάζας και ασκεί πλήρη έλεγχο σε αυτό, μην επιτρέποντας, όπως και από κάθε άλλη πιθανή δίοδο, ακόμη και αποστολές τροφίμων, φαρμάκων και αναλώσιμων. Οι επιχειρήσεις του ισραηλινού στρατού στη λωρίδα της Γάζας έχουν εκτοπίσει και περιορίσει 1,4-1,5 εκατομμύριο παλαιστίνιους/ες στο νοτιότερο σημείο της Γάζας, στην Ράφα, η οποία αποτελεί περιοχή έκτασης 64 τ. χιλιομέτρων. Οι εναπομείναντες παλαιστίνιοι/ες στη βόρεια Γάζα υφίστανται συνθήκες πείνας που προσεγγίζουν το επίπεδο λιμού, ενώ παραπλήσιες συνθήκες πείνας και εξαθλίωσης βιώνουν όσοι/ες έχουν εκτοπιστεί στη Ράφα. Από την εκκίνηση της εισβολής στη γάζα τον Οκτώβριο του 2023, ο ισραηλινός στρατός έχει σκοτώσει τουλάχιστον 33.000 παλαιστίνιους/ες, ενώ έχει θέσει ως στόχο την πλήρη στρατιωτική κατοχή της Γάζας και τον εκτοπισμό μεγάλης μερίδας των παλαιστινίων από τα εδάφη της Γάζας.
Αντιλαμβανόμαστε τον ρόλο που έχει διαδραματίσει η μορφή έθνος-κράτος ως αδιανόητα βάρβαρο απέναντι στους πληθυσμούς των οποίων την εξόντωση ή τον εκτοπισμό θεωρεί επικερδείς. Η οργανωμένη μορφή έθνος-κράτος έχει προχωρήσει πολλές φορές στην ιστορία σε μαζικές εκτελέσεις πληθυσμών, σε εθνοκαθάρσεις και σε γενοκτονίες. Οι παλαιστίνιοι/ες από το 1948 υφίσταται μαζικές εκτοπίσεις, μαζικές δολοφονίες και φυλακίσεις, αποκλεισμούς από 
νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καύσιμα και τρόφιμα από το κράτος του Ισραήλ, το οποίο ασκεί εποικιστικές πολιτικές και πολιτικές εθνοκάθαρσης και απαρτχάιντ εις βάρος αραβόφωνων παλαιστινίων. Η Γάζα βρίσκεται υπό καθεστώς αποκλεισμού από το 2006, αποτελώντας τη μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου, ενώ η Δυτική Όχθη βρίσκεται υπό κατοχή. Οι λέξεις «κατοχή», «αποκλεισμός», «εθνοκάθαρση», «γενοκτονία», «αποικιοκρατία», «επεκτατισμός», «εποικισμός», άλλωστε είναι σύμφυτες με τους διάφορους τρόπους δημιουργίας των εθνών-κρατών και με την θεμελίωση των εθνικών αφηγημάτων.
Στην γενοκτονία που διαπράττει το ισραηλινό κράτος συναινεί και συμμετέχει και το ελληνικό κράτος μεταξύ άλλων. Η εδραίωση και η εξάπλωση της κυριαρχίας του ελληνικού κράτους στην ευρύτερη νοτιοανατολική Μεσόγειο αποτυπώνεται και περνάει μέσα από την άμεση εμπλοκή του στη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ, αλλά και τις ευρύτερες συγκρούσεις στη μέση Ανατολή. Οι στρατιωτικές βάσεις χρησιμοποιούνται σαν ορμητήρια βομβαρδισμών αμάχων, η Λάρισα θα αποτελέσει/αποτελεί στρατηγείο κατά των Χούθι ενώ η φρεγάτα Ύδρα ήδη πολεμά στη μέση Ανατολή. Η σύνδεση εξ άλλου με το κράτος του Ισραήλ γίνεται οικονομικά, ερευνητικά και στρατιωτικά, και επιβεβαιώνεται μεταξύ άλλων από τις διμερείς συμφωνίες. Στις 27/5, πραγματοποιήθηκε κοινή άσκηση ελληνικών και ισραηλινών αεροπορικών δυνάμεων, νότια της Κρήτης, εν μέσω του γενοκτονικού πολέμου. Η ύπαρξη, επίσης, ελληνικής πυροβολαρχίας (με πυραύλους patriot) στην Σαουδική Αραβία, οι στρατιωτικές και ενεργειακές συμφωνίες με αυτήν, συνεπάγουν και ενεργό συμμετοχή και συναίνεση στο χρόνιο εμπάργκο της Σ. Αραβίας εναντίον της Υεμένης και της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης/λιμού που έχει προκληθεί στους κατοίκους της. Το ελληνικό κράτος από τη μία πολεμάει με σκοπό την υπεράσπιση του εγχώριου κεφαλαίου (εφοπλιστικό κεφάλαιο, ενεργειακές συμφωνίες κλπ) και προς εξασφάλιση των διακρατικών του συμμαχιών – Ε.Ε.,ΝΑΤΟ, διμερείς συμφωνίες με Ισραήλ, Σ. Αραβία κλπ. Ενώ από την άλλη μέσω της εξωτερικής πολιτικής του (συνέδριο MED5) προτείνει και διαμορφώνει πολιτικές εναντίον των μεταναστ(ρι)ών στις υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης, διεξάγει πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών, επιδιώκοντας την τιθάσευση και ομοιογένεια (προς το συμφέρον του) στο εσωτερικό του.
Εδώ πνιγμένοι, εκεί βομβαρδισμένοι, το δίκαιο το έχουν οι εξεγερμένοι..
Φαίνεται ότι τα σύγχρονα καπιταλιστικά κράτη έχουν την ανάγκη να δημιουργούν πλεονάζοντες πληθυσμούς, τους οποίους να μπορούν να εκμεταλλεύονται άνευ όρων ή και να τους εξολοθρεύουν χωρίς κάποιο πολιτικό κόστος. Πέρα από την υποτιμημένη ντόπια εργατική τάξη, έχουν ανάγκη ένα πλήρως αορατοποιημένο κομμάτι του πληθυσμού, ένα κομμάτι σε καθεστώς ανυπαρξίας. Εδώ και δεκαετίες, το ελληνικό κράτος εφαρμόζει αυτή την πολιτική διαχείρισης απέναντι στις μετανάστριες. Από το 2017 τα pushbacks έχουν αυξηθεί, ενώ όσοι/ες μετανάστ(ρι)ες φτάνουν στη χώρα, είτε κρατούνται για χίλιους δυο λόγους (κατηγορία “διακίνησης”, έλλειψη νομιμοποιητικών εγγράφων, παράνομη προσέλευση στη χώρα), είτε οδηγούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μακριά από τον κοινωνικό ιστό και το βλέμμα της κοινωνίας. Η τελευταία κατηγορία μεταναστών, φοβούμενη την “σκληρή” όψη της πολιτικής αυτής, αναγκάζεται να δουλεύει σε συνθήκες πλήρους υπακοής και παράνομης ή (ημι)παράνομης εργασίας, σε χωράφια, αποθήκες και εργοστάσια. Δουλειές στις οποίες βασίζεται σημαντικό κομμάτι της ελληνικής οικονομίας και στις οποίες οδηγούνται οι μετανάστριες λόγω αυτού του καθεστώτος (ημι)παρανομίας τους. Η νέα τροπολογία του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου, προβλέπει τη νομιμοποίηση περίπου 30.000 μεταναστριών και θέτει σε άμεση εξάρτηση το δικαίωμα της νόμιμης διαμονής με την νόμιμη εργασία. Έτσι, η πολιτική της “ένταξης” έρχεται να συμπληρώσει την αποτρεπτική πολιτική των συνόρων-φυλακών-pushbacks, η οποία παραμένει ως φόβητρο που εξασφαλίζει την άνευ όρων εργασιακή εκμετάλλευση (όσων μεταναστών “ενταχθούν” στην παραγωγή) από το ντόπιο κεφάλαιο.
Μία από τις πιο αιματηρές εκφάνσεις αυτής της πολιτικής, υπήρξε η δολοφονία πάνω από 600 μεταναστ(ρι)ών ανοιχτά της Πύλου στις 14/6/2023 από το ελληνικό λιμενικό, το οποίο βύθισε το σκάφος στο οποίο επέβαιναν περίπου 700 άνθρωποι. Η εξολόθρευση 600 ανθρώπων από το ελληνικό κράτος, μέσα σε λίγες ώρες, έκανε σε όλους γνωστό ότι τα pushbacks δολοφονούν και ότι αυτό που -μέχρι στιγμής- έκανε το κράτος ημι-φανερά, πλέον μπορεί να το κάνει φανερά. Η υποτίμηση των μεταναστριών σημαίνει την περαιτέρω υποτίμηση και του υπόλοιπου προλεταριάτου. Το εθνικό αφήγημα συσκοτίζει την καπιταλιστική εκμετάλλευση και την αλληλεξάρτηση των συμφερόντων μεταναστών και ντόπιων, ως ταξικά καταπιεσμένα υποκείμενα. Σε όλη αυτή την επιβαλλόμενη συνθήκη, οι μετανάστ(ρι)ες αντιστέκονται, με τις απεργίες πείνας στα κέντρα κράτησης Κορίνθου, Αμυγδαλέζας αλλά και με τους εργασιακούς αγώνες σε Wolt, e-food, Teleperformance, IG Express.
Οι παλαιστίνιοι, όπως και κάθε κοινωνική ομάδα υπό διωγμό με βάση ταξικά, φυλετικά ή έμφυλα κριτήρια, έχουν εκφράσει την αντίστασή τους εναντίον του καθεστώτος απάρτχαϊντ υπό διάφορες μορφές. Στα επαναλαμβανόμενα σφαγεία της Μέσης Ανατολής, οφείλουμε να βλέπουμε όχι απλώς “γεωπολιτικούς παίκτες”, αλλά τις ίδιες τις κινήσεις και τις ανάγκες των προλετάριων είτε στην Παλαιστίνη είτε στη Συρία είτε στην Υεμένη. Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων είτε των δυτικών δυνάμεων είτε του αυτοαποκαλούμενου “άξονα της αντίστασης” αντιβαίνει των συμφερόντων του οποιουδήποτε προλεταριάτου. Ως εκ τούτου τασσόμαστε με την διεθνιστική αλληλεγγύη στους αντιστεκόμενους, στους εκτοπισμένους και στους μετανάστες παλαιστίνιους/ες. Να φωτίσουμε οποιαδήποτε φωνή εντός του κράτους του Ισραήλ αντιτίθεται στη γενοκτονία (άρνηση στράτευσης, αλληλεγγύη στους παλαιστίνιους). Οφείλουμε παράλληλα να μπλοκάρουμε την πολεμική μηχανή της Ελλάδας και να αναδείξουμε τις δομικές αντιφάσεις του -όπως και όλων των κρατών-, το οποίο υπερασπίζεται τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε βάρος του ντόπιου προλεταριάτου και των μεταναστριών και συμμετέχει σε συρράξεις, αποκλεισμούς και πολέμους, όπως στην Ουκρανία και τη μέση ανατολή. Στο εδώ και τώρα υπάρχουν αντιστάσεις, αφού στις 24/5 η μετανάστρια κρατούμενη Lea Courtois Dakpa κατήλθε σε απεργία πείνας και στις (της οποία η απεργία πείνας κέρδισε την αναστολή της απόφασης απέλασής της στις 7 Ιουνίου), την 1η Ιουνίου οι “Mothers against genocide” ξεκίνησαν εκ περιτροπής απεργία πείνας σε αλληλεγγύη με τον παλαιστινιακό λαό, στο Σύνταγμα. Οφείλουμε στο εδώ και τώρα να αναδείξουμε τις ευθύνες του ελληνικού κράτους στη σφαγή των Παλαιστινίων, όπως επίσης και τα δικά του εγκλήματα, όπως η μαζική δολοφονία ανοιχτά της Πύλου και να οξύνουμε τον κοινωνικό ανταγωνισμό μέσα στις μητροπόλεις.
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΕΚΤΟΠΙΣΜΕΝΟΥΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ/ΕΣ
ΝΑ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Ανάρες Ομάδα Δράσης & Αλληλεγγύης
Συγκέντρωση: Τρίτη 18/6, 19.30
Άγαλμα Βενιζέλου
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Καλούμε όλο τον κόσμο, τους εργαζόμενους, τους φοιτητές, και όλους τους αλληλέγγυους. Να μη μείνουμε άπραγοι μπροστά σε μια νέα γενοκτονία που αυτή τη στιγμη συμπράττεται στη Παλαιστίνη.
Τοπικός Συντονισμός Θεσσαλονίκης Α.Π.Ο./Ο. Σ.
