Μια νέα «επιδημία» σέρνεται το τελευταίο διάστημα στην αλυσίδα Public. Στο ένα κατάστημα μετά το άλλο, ανακοινώνεται στους πλήρους απασχόλησης συναδέλφους (8ωρο) ότι από εδώ και στο εξής θα πρέπει να δουλεύουν τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα με διακεκομμένο ωράριο (το λεγόμενο σπαστό), ακόμη και στα μεγαλύτερα καταστήματα (Πειραιάς, Γλυφάδα, Golden Hall, Mall Athens, φήμες κυκλοφορούν για το Σύνταγμα και τα υπόλοιπα καταστήματα).
Συμπληρωματικά ανακοινώνεται ότι οι συνάδελφοι δεν θα παίρνουν ποτέ ρεπό τα Σάββατα. Παρά το γεγονός ότι 1,5 χρόνο πριν η διεύθυνση του HR και ο ίδιος ο διευθύνων σύμβουλος, περιχαρείς ανακοίνωναν ότι με την εφαρμογή ενός αλγόριθμου (Optishift) θα μπορούσαν πια όλοι οι συνάδελφοι να έχουν ρεπό Σάββατο κάθε 2 μήνες το πάρα πολύ βάση ενός «κυλιόμενου» ρεπό… Μέχρι και ρητή δέσμευση ζητήθηκε από συναδέλφους ότι θα δουλεύουν μια φορά την εβδομάδα σπαστό προκειμένου να μετατραπεί η σύμβασή τους σε πλήρους απασχόλησης κάτι φυσικά παράνομο αφού συνιστά διακριτική μεταχείριση και οριακά εκβιασμό.
Στις διαμαρτυρίες των συναδέλφων προς τους προϊσταμένους, οι απαντήσεις ποικίλουν και αντιφάσκουν αλλά καταλήγουν στο ότι αυτό είναι το νέο μοντέλο που προωθείται από τα κεντρικά («Είναι εντολή από το HR») Ενδεικτικό των προθέσεων της διοίκησης είναι η πανηγυρική ανακοίνωση, πριν λίγες εβδομάδες, του νέου υβριδικού μοντέλου εργασίας (FlexWork) σύμφωνα με το οποίο οι εργαζόμενοι σε αυτό θα δουλεύουν καθημερινά σπαστό ωράριο (09:30 – 13:30 τηλεργασία και 17:00 – 21:00 σε κατάστημα), θα παίρνουν ρεπό μόνο Δευτέρα ή Τετάρτη (!) και το Σάββατο θα δουλεύουν 8ωρο στα καταστήματα «για να επωφελούνται από το bonus scheme» (Γαλαντόμοι!!!). Παρουσιάζεται μάλιστα ως «έμπρακτη απόδειξη» ότι η εταιρεία αγκαλιάζει «τη διατήρηση ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής» (!!!).
Και αφού λοιπόν έδωσαν συγχαρητήρια στον εαυτό τους για τις αξιοζήλευτες θέσεις εργασίας που δημιουργούν, αποφάσισαν να τις γενικεύσουν μιας και πρόσφατα ανακοίνωσαν και στο τμήμα Back Office ότι αυτό θα είναι το μοντέλο λειτουργίας του από εδώ και πέρα.
Τι σημαίνει όμως για εμάς τους εργαζόμενους η εφαρμογή αυτής της πρακτικής;
Το σπαστό ωράριο σημαίνει χαμένο χρόνο εις βάρος των υποχρεώσεων μας, των οικογενειών και των ανθρώπων μας, της ξεκούρασης και της ψυχαγωγίας μας. Η πλειοψηφία των συναδέλφων ειδικά στα μεγάλα καταστήματα χρειάζονται τουλάχιστον 60 λεπτά για να μεταβούν από την κατοικία στην εργασία τους. Σημαίνει πρόσθετη κούραση, σωματική και ψυχολογική η οποία όταν επαναλαμβάνεται σε τόσο συχνή βάση λειτουργεί σωρευτικά και επηρεάζει κρίσιμα την επαγγελματική μας απόδοση και την προσωπική μας ζωή.
Σημαίνει πρόσθετα έξοδα (έξτρα μετακινήσεις για όσους προλαβαίνουν, έξοδα για να χαλαρώσεις σε κάποιο καφέ με ανθρώπινο περιβάλλον, εξαντλητικά πήγαινε-έλα μέσα στον καύσωνα κ.ά.). Ήδη οι ρυθμοί εργασίας είναι σκληροί στα μεγάλα καταστήματα, λόγω επισκεψιμότητας από τους πελάτες αλλά και λόγω εντατικοποίησης της εργασίας (στα πρότυπα της amazon) τα τελευταία χρόνια με όλο και πιο πιεστικούς στόχους και κάθε είδους πρόσθετα καθήκοντα που εμφανίζονται κάθε τόσο, το λεγόμενο μοντέλο «360», όπως το έχουν βαφτίσει, όπου η καθεμία και ο καθένας μας κάνει τα πάντα μέσα στο κατάστημα…
Το σπαστό ωράριο, που άλλωστε καμία εγγύηση δεν υπάρχει ότι θα παραμείνει εβδομαδιαίο, είναι ανυπόφορο για εργαζόμενους, οι οποίοι –να υπενθυμίσουμε, αν μερικοί κάνουν πως το ξεχνάνε– στη συντριπτική τους πλειοψηφία αμείβονται με τον κατώτατο μισθό. Όσο για τα περίφημα bonus (καραμελίτσες), αφού αποκτήσαν χαρακτήρα κανιβαλιστικού ανταγωνισμού ήδη άρχισαν να μειώνονται (βλ. bonus NPS) και να χάνονται στον ορίζοντα, όπως προβλέπαμε λίγους μήνες πριν…
Μήπως όμως αυτός είναι ο στόχος;
Το γιατί εφαρμόζεται αυτή η πρακτική δεν έχει καμία καλόπιστη (και το τονίζουμε αυτό) λογική εξήγηση. Η γενικευμένη εφαρμογή σπαστού ωραρίου δεν πρόκειται να λύσει προβλήματα ως προς την στελέχωση τμημάτων και καταστημάτων και την αποτελεσματικότερη εξυπηρέτηση των πελατών. Μιλάμε για τον ίδιο αριθμό εργαζομένων απλά πιο εξουθενωμένους και καταβεβλημένους. Σύντομα θα προκαλέσει μεγαλύτερες ελλείψεις προσωπικού, λόγω παραιτήσεων (ήδη έχουν παραιτηθεί πολλοί συνάδελφοι γι΄αυτό τον λόγο) αλλά και λόγω απαίτησης συναδέλφων να μετατραπεί η σύμβασή τους σε μερικής απασχόλησης.
Να είμαστε ξεκάθαροι, παρά την επιτηδευμένη νομική αοριστία που χαρακτηρίζει την εφαρμογή του διευθυντικού δικαιώματος, υπάρχουν όρια. Προϋποθέτει ότι εφαρμόζεται καλόπιστα. Στην προκειμένη περίπτωση είναι κραυγαλέο ότι από πλευράς εργοδοσίας υπάρχει δόλος και διακριτική μεταχείριση. Δεν μπορεί καλόπιστα να επιχειρείται να εφαρμοστεί γενικευμένα και συστηματικά το σπαστό ωράριο σε τόσα διαφορετικά καταστήματα και τμήματα κι ενώ η ίδια η διοίκηση δηλώνει όπου σταθεί και όπου βρεθεί την εντυπωσιακή αύξηση του τζίρου και των κερδών της πέρυσι.
Είναι κραυγαλέο πως η καθολική και συστηματική εφαρμογή σπαστών ωραρίων επιχειρείται ώστε να εξωθήσει σε παραίτηση τους συναδέλφους πλήρους απασχόλησης ή και για να τους ωθήσει να δεχτούν βλαπτική μεταβολή στις συμβάσεις τους. Γίνεται επίσης από νεοφιλελεύθερο γινάτι και ιδεολογική αγκύλωση για να δείξουν τα στελέχη της διοίκησης ότι μπορούν και θα το κάνουν. Ειδικά στο βαθμό που έχουν τις πλάτες όλων των μνημονιακών κομμάτων και κυβερνήσεων τα οποία όσο μανιασμένα προσπαθούν να μας πείσουν ότι τελειώσαμε με τα μνημόνια και την κρίση τόσο και άλλο τόσο μανιασμένα συνεχίζουν να ψηφίζουν αντεργατικά εκτρώματα με τα οποία μετατρέπουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία σε νόμους και καθεστώς!
Οργανωνόμαστε στο σωματείο μας και παλεύουμε για:
– Ανθρώπινους ρυθμούς και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας. Προσλήψεις προσωπικού πλήρους απασχόλησης για την στελέχωση όλων των καταστημάτων και τμημάτων.
– Αυξήσεις στους μισθούς. Υπογραφή ΣΣΕ.
