Μετανάστ(ρι)ες: ”Κάθε μέρα δεν μπορώ να το πιστέψω, πως είμαι ακόμα ζωντανός”

”Κάθε μέρα δεν μπορώ να το πιστέψω, πως είμαι ακόμα ζωντανός”.  Πρόσφυγες από τα στρατόπεδα γύρω από την Αθήνα μοιράστηκαν τις προσωπικές τους μαρτυρίες στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία των ίδιων και της συλλογικότητας Solidarity With Migrants στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Αλτάι, στις 6 Φεβρουαρίου.
Άτομα από τη Συρία τόνισαν πώς βασανίστηκαν από το κράτος της οικογένειας Άσαντ, πώς αρχικά δικαιολογημένα χάρηκαν που έπεσε η δικτατορία, αλλά και το πώς η Συρία δεν αποτελεί ούτε πλέον ”ασφαλή χώρα” για αυτές και για αυτούς […]”Θα προτιμούσα να πεθάνω εδώ, παρά να γυρίσω στη Συρία”.
Μετά τη συνέντευξη Τύπου πραγματοποιήθηκε πορεία για Ημέρα μνήμης και δράσης υπέρ των προσφύγων  από το Σύνταγμα μέχρι την Ερμού όπου εμποδίστηκαν να συνεχίσουν προς Μοναστηράκι από δυνάμεις της αστυνομίας
Αναλυτικότερα (scroll in english):
Solidarity With Migrants
Ανταπόκριση από την 6η Φεβρουαρίου 2025, Ημέρα μνήμης και δράσης υπέρ των προσφύγων
Στο πλαίσιο των διεθνών κινητοποιήσεων της Commemoraction day σε πολλές πόλεις, στις 6 Φεβρουαρίου του 2025 πραγματοποιήσαμε συνέντευξη τύπου προσφύγων από τη Συρία και άλλες χώρες, και βραδινή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας.
1. Η Συνέντευξη Τύπου των Προσφύγων από τα Στρατόπεδα
Η Press Conference μεταδόθηκε σε live streaming από το Omnia Tv, ενώ παρευθήκε και η Εφημερίδα των Συντακτών και άλλοι/ες δημοσιογράφοι/ες.
Από τις 12:00 στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Αλτάι, οι πρόσφυγες από τα στρατόπεδα γύρω από την Αθήνα μοιράστηκαν με δημοσιογράφους και το κοινό τις προσωπικές τους μαρτυρίες.
Άτομα από τη Συρία τόνισαν πώς βασανίστηκαν από το κράτος της οικογένειας Άσαντ, πώς αρχικά δικαιολογημένα χάρηκαν που έπεσε η δικτατορία, αλλά και το πώς η Συρία δεν αποτελεί ούτε πλέον ”ασφαλή χώρα” για αυτές και για αυτούς.
Ωστόσο, το Ελληνικό Κράτος, όπως και άλλα Ευρωπαϊκά Κράτη, έχουν μπλοκάρει τη διαδικασία ασύλου τους, με αποτέλεσμα τα άτομα να είναι εγκλωβισμένα στην Ελλάδα.
”Νιώσαμε δικαιολογημένη χαρά όταν έπεσε ο Άσαντ, κάτι για το οποίο αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια, όμως η Συρία και σήμερα δεν είναι καθόλου ασφαλής για μας”
“Θα προτιμούσα να πεθάνω εδώ, παρά να γυρίσω στη Συρία”
Παλαιστίνιος πρόσφυγας από τη Συρία περιέγραψε την καταπίεση που βίωσε από το κράτος των Άσαντ στα στρατόπεδα παλαιστίνιων της Συρίας, όπως το στρατόπεδο Γιαρμούκ.
Άλλος Σύριος πρόσφυγας πρόσθεσε το πώς η παρουσία του ”Ισραήλ”, αλλά και κάθε Κράτος ως εισβολέων και κατακτητών στη Συρία, εμποδίσει την ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία των Σύριων.
Άτομο από του Σουδάν περιέγραψε την κατάσταση εκεί, τους 20.000 θανάτους και τα 6 εκατομμύρια εκτοπισμένους/ες, σε έναν εμφύλιο δύο στρατιωτικών φράξιων που από κοινού κατέστειλαν την σουδανική επανάσταση του 2019.
Άλλα άτομα περιέγραψαν το ταξίδι τους προς την Ευρώπη, περνώντας μέσα από τα δίκτυα των διακινητών, δουλεμπόρων, ακτοφυλακής και απαγωγέων της Λιβύης, κινδυνεύοντας να πνιγούν μέσα στη θάλασσα, αντικρίζοντας το θάνατο των κοντινών τους ανθρώπων μπροστά στα μάτια τους.
Εκεί, η αδυναμία πληρωμής των ένοπλων συμμοριών πολύ συχνά σημαίνει την απαγωγή ή και τη δολοφονία των μεταναστών/στριών.
Άτομο από την Αίγυπτο μοιράστηκε τις φυλακίσεις, τους διωγμούς, τους βασανισμούς από το κράτος του Σίσι και τον ερχομό του στην Ελλάδα, τα κέντρα κράτησης και τα στρατόπεδα.
Στη συνέχεια πολλά άτομα μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους από τα στρατόπεδα προσφύγων στην Ελλάδα.
”Γιατί δεν αφήνουν ΜΚΟ και άλλες υπηρεσίες να μπουν στα στρατόπεδα; Γιατί μας φέρονται χειρότερα από σε ζώα; Γιατί συμβαίνει αυτό;
Ανέφεραν τους κινδύνους για τη ζωή τους μέσα σε αυτά, όπως, για παράδειγμα, την εξάπλωση μεταδοτικών ασθενειών όπως η φυματίωση σε στρατόπεδα όπως της Ριτσώνας.
Τόνισαν ιδιαίτερα πως τους συμπεριφέρονται ”χειρότερα από ζώα”.
2. Η διαδήλωση της ανοιχτής συνέλευσης για τη διοργάνωση δράσεων της Commemoraction day ξεκίνησε από την πλατεία Συντάγματος.
Εκεί μία προσφύγισσα και ένας πρόσφυγας μοιράστηκαν τις μαρτυρίες τους για τους κινδύνους της ζωής τους στη Συρία αλλά και κατά την παραμονή τους στην Ελλάδα.
Διαβάστηκε, επιπλέον, κείμενο-καταγγελία προσφύγων από το Σουδάν για την εξαναγκαστική μεταφορά τους στο στρατόπεδο των Διαβατών.
Στη συνέχεια, η διαδήλωση κατευθύνθηκε από το Σύνταγμα προς την Ερμού, με πρόθεση να περάσει μέσα από την Ερμού προς το Μοναστηράκι.
Εκεί ο δρόμος μπλοκαρίστηκε από την παρουσία των δυνάμεων καταστολής της Αστυνομίας.
Αφού παρέμεινε για αρκετά λεπτά στο σημείο, η διαδήλωση κινήθηκε από την αρχή της Ερμού περιμετρικά προς την πλατεία Συντάγματος, και στη συνέχεια από το χώρο μπροστά από τη Βουλή προς το μετρό Πανεπιστήμιο και τελικά την πλατεία Ομονοίας.
Οι δυνάμεις καταστολής συνόδευαν αρκετά πιεστικά τη διαδήλωση καθ”όλη τη διάρκεια της πορείας.
Στην Πλατεία Ομόνοιας, η διαδήλωση στάθηκε πάνω στην πλατεία διαβάζοντας μαρτυρίες προσφύγων, με την αστυνομία να μπλοκάρει το δρόμο προς το Μοναστηράκι.
”Every day I can’t believe I’m still alive”
Report from February 6, 2025.
Day of remembrance and action for refugees
In the context of the international mobilizations of Commemoration day in many cities, on February 6, 2025 we held a press conference for refugees from Syria and other countries, and an evening demonstration in the center of Athens.
1. The Press Conference of Refugees from the Camps
The Press Conference was broadcast live streaming by Omnia Tv, while the Editors’ Journal and other journalists were also present.
From 12:00 in the free social space Altai, refugees from the camps around Athens shared their personal testimonies with journalists and the public.
People from Syria stressed how they were tortured by the Assad’s state, how they were initially justifiably happy that the dictatorship had fallen, but also how Syria is still not a ”safe country” for them.
However, the Greek State, like other European States, has blocked their asylum process, resulting in the people being trapped in Greece.
”We felt justified joy when Assad fell, something we fought for so many years, but Syria is still not safe for us at all”
”I would rather die here than return to Syria”
A Palestinian refugee from Syria described the oppression he experienced by the Assad state in Palestinian camps in Syria, such as the Yarmouk camp.
Another Syrian refugee added how the presence of “Israel”, and every State as invaders and occupiers in Syria, hinders the peace, security and prosperity of Syrians.
A person from Sudan described the situation there, the 20,000 deaths and 6 million displaced, in a civil war between two military factions that jointly suppressed the Sudanese revolution of 2019.
Other people described their journey to Europe, passing through the networks of smugglers, slave traders, coast guards and kidnappers of Libya, risking drowning in the sea, watching the death of their loved ones before their eyes.
There, the inability to pay armed gangs very often means the kidnapping or even murder of migrants.
A person from Egypt shared the imprisonments, persecutions, tortures by the Sisi state and his arrival in Greece, the detention centers and the camps.
Then many people shared their experiences from the refugee camps in Greece.
”Why don’t they let NGOs and other services enter the camps? Why do they treat us worse than animals? Why is this happening?
They mentioned the dangers to their lives inside them, such as, for example, the spread of contagious diseases such as tuberculosis in camps like Ritsona.
They particularly emphasized that they are treated ”worse than animals”.
2. The demonstration of the open assembly for the organization of Commemoration day actions started from Syntagma Square.
There, a refugee and a refugee shared their testimonies about the dangers of their lives in Syria and during their stay in Greece.
In addition, a text-complaint from refugees from Sudan about their forced transfer to the Diavata camp was read.
Then, the demonstration headed from Syntagma to Ermou, with the intention of passing through Ermou to Monastiraki.
There, the road was blocked by the presence of the police repression forces.
After remaining at the scene for several minutes, the demonstration moved from the beginning of Ermou around the perimeter to Syntagma Square, and then from the area in front of the Parliament to the Panepemistio metro station and finally to Omonia Square.
The repression police forces accompanied the demonstration quite forcefully throughout the march.
At Omonia, the demonstration stood on the square reading refugee testimonies, with the police blocking the road to Monastiraki.
Μοιραστείτε το άρθρο