Οι ιστορικές παλλαικές συγκεντρώσεις για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, στις 28/2, δύο χρόνια απο τη κρατική δολοφονία 57 ανθρώπων δεν ήταν το τέλος… Νέες προγραμματίζονται για τη Τετάρτη 5/3 στις 7μμ, οπού στη Βουλή αναμένεται να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας στη κυβέρνηση Μητσοτάκη. Καλούν σωματεία, σύλλογοι, οργανώσεις, συλλογικότητες, πρωτοβουλίες σε πολλές πόλεις σε όλη την Ελλάδα ενάντια στη συγκάλυψη του κρατικού – καπιταλιστικού εγκλήματος των Τεμπών και στις κυβερνητικές πολιτικές.
Τα καλέσματα:
- Αθήνα – Πλατεία Συντάγματος, 7μμ
- Θεσσαλονίκη – Άγαλμα Βενιζέλου, 7μμ
- Πάτρα – Πλατεία Βασ. Γεωργίου Α’, 7μμ
- Λάρισα – Κεντρική πλατεία, 7μμ
- Γιάννενα – Περιφέρεια Ηπείρου, 6.30μμ
- Ηράκλειο – Πλατεία Ελευθερίας, 7μμ
- Χανιά – Πλατεία Δημοτικής Αγοράς, 7μμ
- Τρίκαλα – Πλατεία Ρήγα Φεραίου, 7μμ
- Αγρίνιο – Κεντρική Πλατεία, 7μμ
- Αλεξάνδρεια – Πνευματικό Κέντρο, 7μμ
- Αριδαία – Κεντρική Πλατεία, 7μμ
- Άρτα – Πλατεία Κιλκίς, 7.30μμ
- Σέρρες – Πλατεία Ελευθερίας, 7μμ
- Καλαμάτα – Κεντρική Πλατεία, 7μμ
- Καρδίτσα – Κεντρική Πλατεία, 7μμ
- Κατερίνη – Πλατεία Ελευθερίας, 6.30μμ
- Κόρινθος – Εθνική τράπεζα (πεζόδρομος Εθν. Αντιστάσεως)
- Τρίπολη – Πλατεία Πετρίνου, 7μμ
- Τύρναβος- Πλατεία, 6.30μμ
- Ρέθυμνο – Συναυλία διαμαρτυρίας στην πλατεία του Αγν. Στρατιώτη, 7μμ
- Σπάρτη – Κεντρική πλατεία, 7μμ
- Βέροια – Πλατεία Δημαρχείου, 7μμ
- Νάουσα – Κεντρική Πλατεία, 7μμ
- Ηγουμενίτσα – Πλατεία Δημαρχείου, 7μμ
- Έδεσσα – Πλατεία Μικρών Καταρρακτών, 7μμ
- Γιαννιτσά – Πλατεία ΕΠΟΝ, 7μμ
- Αργοστόλι – Πλατεία Βαλλιανού, 7μμ
- Ζάκυνθος – πλατεία Αγ. Μάρκου, 6.30μμ
- Μυτιλήνη – Πλατεία Σαπφούς, 7μμ
- Ναύπλιο – Πλατεία Δημαρχείου, 6.30μμ
- Πύργος – Κεντρική πλατεία, 7μμ
- Κέρκυρα – Πόρτα Ριάλα, 6.30μμ
- Πρέβεζα – Δικαστήρια, 6.30μμ
- Χίος – Πλατεία Βουνακίου, 7μμ
- Σκιάθος – Μπούρτζι, 7μμ
- Σκύδρα – Πλατεία Ελευθερίας, 7μμ
- Λευκάδα – Πλατεία Αγ. Μηνά, 7μμ
Αναλυτικά:
Αθήνα:
Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα και σωματεία:
Νέα συλλαλητήρια σήμερα Τετάρτη σε δεκάδες πόλεις της χώρας διοργανώνουν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, δίνοντας συνέχεια στον αγώνα για να πληρώσουν οι πραγματικοί ένοχοι για το έγκλημα στα Τέμπη, για να πάρει απάντηση η πολιτική που γεμίζει με «Τέμπη» τη ζωή των εργαζομένων και του λαού.
Στην Αθήνα το αγωνιστικό ραντεβού έχει δοθεί στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα, και στη Θεσσαλονίκη επίσης στις 7 μ.μ. στο Αγαλμα Βενιζέλου. Κινητοποιήσεις θα γίνουν επίσης σε δεκάδες πόλεις σε όλη τη χώρα.
Λίγα 24ωρα μετά τη μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση των τελευταίων δεκαετιών, αυτή της περασμένης Παρασκευής, και με παρακαταθήκη την τεράστια συμμετοχή εργαζομένων και λαού στην απεργία και στις συγκεντρώσεις, τα συνδικάτα δεν αφήνουν λεπτό να πάει χαμένο. Το μήνυμα των απεργών και των διαδηλωτών είναι σαφές: Καμία ανοχή στην προκλητική προσπάθεια συγκάλυψης! Να τιμωρηθούν όλοι όσοι έχουν πολιτικές και ποινικές ευθύνες! Κλιμάκωση του αγώνα, συνέχιση των πρωτοβουλιών και της δράσης ενάντια στην πολιτική και στο σύστημα που εγκληματούν απέναντι στη ζωή του λαού και των παιδιών του.
Στην κατεύθυνση αυτή, οργανώνουν νέα συλλαλητήρια σήμερα, με αφορμή και την προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για τα Τέμπη. Την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η συζήτηση στη Βουλή, τα συνδικάτα ξεκαθαρίζουν ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, ότι δεν έχουν καμία προσδοκία από τα κόμματα του συστήματος και τους θεσμούς που το υπηρετούν, ότι μόνο ο αγωνιζόμενος λαός μπορεί να δώσει τη διέξοδο, να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις.
Αθήνα: Στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα
Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση:
Κάλεσμα στις πανελλαδικές συγκεντρώσεις την Τετάρτη 5/3 στις 19:00 ενάντια στη συγκάλυψη και την ατιμωρησία για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη [Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου & Αθήνα: Σύνταγμα]
Την Τετάρτη 5/3 θα κατατεθεί από το ΠΑΣΟΚ πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης. Μια πρόταση δυσπιστίας που έρχεται σε ένα πυκνό πολιτικό χρόνο μετά από τις πρωτοφανείς εικόνες συμμετοχής στην απεργία της 28ης Φλεβάρη και των χιλιάδων κόσμου που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Συλλόγου των συγγενών των θυμάτων των Τεμπών, των ταξικών και κοινωνικών φορέων, των εργατικών σωματείων και των πολιτικών δυναμεων με τις αδρανοποιημένες εργασιακά και οικονομικά πόλεις σε όλη την επικράτεια και τις εικόνες μαζικής, πολύμορφης και δυναμικής παρουσίας, δράσης και αντίστασης στους δρόμους να αποκρυστάλλωνουν σε πολλαπλά επίπεδα την κοινωνική αγανάκτηση και οργή σχηματοποιώντας ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα λαϊκής αποδοκιμασίας.
Μια λαϊκή αποδοκιμασία η οποία, με καταλύτη το κρατικό/καπιταλιστικο έγκλημα στα Τέμπη, είναι παράγωγο της συνειδητοποίησης της ωμής, θανατηφόρας εκμετάλλευσης του καπιταλιστικού συστήματος, της διαφθοράς και της διαπλοκής με τα συμφέροντα των κεφαλαιούχων που κάνουν ξεκάθαρο το δίπολο “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.
Μια λαϊκή αποδοκιμασία η οποία απαιτεί επιτακτικά απαντήσεις και δικαίωση από την κρατική διαχείριση που προσπαθεί να ξεπλυθεί από τις ευθύνες της με το αφήγημα του “ανθρώπινου λάθους”, των “επιχειρησιακών αστοχιών”, της “άγνοιας”, των “διαχρονικών στρεβλώσεων” των μηχανισμών της.
Αυτή η λαϊκή κινητοποίηση δημιουργεί τους εκκωφαντικούς τριγμούς οι οποίοι διαπερνούν όλο το πολιτικό φάσμα φτάνοντας στο ανώτατο πολιτικό πεδίο με την κυβέρνηση της ΝΔ και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να αισθάνονται όσο ποτέ το βάρος των κοινωνικών αντιδράσεων και αιτημάτων.
Γνωρίζουμε καλά ότι η συζήτηση γύρω από την πρόταση δυσπιστίας σκοπό έχει να λειτουργήσει ως μέτρο αποσυμπίεσης της κοινωνικής οργής παράγοντας πιθανές διαχειριστικές διεξόδους ενσωμάτωσης για το πολιτικό σύστημα. Εξάλλου η πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων που συμμετέχουν στη συζήτηση είναι αναντίρρητα συνένοχες στο έγκλημα των Τεμπών και τις προεκτάσεις του αφού και αυτές με τη σειρά τους προώθησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια τις πολιτικές του ξεπούληματος, της διάλυσης των δημόσιων υποδομών, τις αντιδραστικές πολιτικές εκμετάλλευσης που οδήγησαν γραμμικά, μεταξύ άλλων, στο κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών.
Παρόλ’ αυτα δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε ότι η πολιτική αναταραχή που εξελίσσεται είναι προϊόν της κοινωνικής πίεσης, της λαϊκής κινητοποίησης η οποία με δυναμικούς όρους διεξάγει τον αγώνα για δικαίωση ο οποίος εμπεριέχει και όλες τις πτυχές του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση της τάξης μας. Και αυτή η έμμεση παραδοχή εκ μέρους της κρατικής διαχείρισης όπως και η συζήτηση γύρω από μια πιθανή πτώση της κυβέρνησης δεν μπορεί παρά να λογιστεί σαν μια, έστω και μικρή, νίκη του λαϊκού παράγοντα, ένα μικρό παράδειγμα των προοπτικών και των δυνατοτήτων της λαϊκής οργάνωσης και πάλης στην κατεύθυνση του αγώνα για την απελευθέρωση της τάξης μας.
Σίγουρα η κρατική διαχείριση θα επιχειρήσει ελιγμούς πολιτικής διαφυγής με σκοπό την διάσωση και την αναπαραγωγή του αντιδραστικού πολιτικού συστήματος και αυτός είναι ο λόγος που τα καθήκοντα της κάθε επόμενης μέρας για τις ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις, για το κίνημα, για τον λαό βαραίνουν όλο και περισσότερο.
Και σίγουρα η απάντηση που έχουμε να δώσουμε είναι η οργάνωση της τάξης μας και η διεύρυνση του αγώνα. Στους χώρους δουλειάς, στα παν/μια και στα σχολεία, στις γειτονιές, στο δρόμο, εκεί όπου χτίζονται οι πραγματικές δομές ριζοσπαστικοποίησης, αγώνα, διεκδίκησης, αντίστασης, αποσταθεροποίησης και ανατροπής.
Την Τετάρτη 5/3, την ώρα που με υποκριτικό τρόπο, τα αστικά κόμματα θα συζητάνε μέσα στη Βουλή, το κίνημα, οι οργανώσεις, τα εργατικά σωματεία και οι Φοιτητικοί Σύλλογοι θα βρίσκονται στον δρόμο δίπλα και μαζί με το ενεργό υποκείμενο. Εκεί που χτυπάει η καρδιά της κοινωνικής πλειοψηφίας, της τάξης μας. Εκεί που διατηρείται η λαϊκή μνήμη ζωντανή. Εκεί που η λαϊκή οργή βρίσκει τους τρόπους και τα μέσα να εκφραστεί διαμορφώνοντας τους όρους για την έμπρακτη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων της.
Ραντεβού λοιπόν εκεί που όλα κρίνονται.
Να συνεχίσουμε τον αγώνα, να ανατρέψουμε το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που δολοφονεί και συγκαλύπτει.
ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ/ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΩΝ ΣΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΣΩΖΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΤΑΞΙΚΟ
ΤΑΞΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΑΞΗΣ
//ΑΘΗΝΑ: 19:00 Σύνταγμα (με προσυγκέντρωση 18:00 πλ.Κολοκοτρώνη)
//ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: 19:00 Άγαλμα Βενιζέλου
ΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΤΗΣ 28ς ΦΛΕΒΑΡΗ
Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών:
Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική που γεννάει Τέμπη για τη ζωή μας
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες που συμμετείχαν στην απεργία στις 28 Φλεβάρη.
Η συγκλονιστική αυτή Απεργία, δείχνει τη μεγάλη δύναμη του αγωνιζόμενου λαού. Εκατομμύρια εργαζομένων, νεολαίας, επαγγελματιών, βούλιαξαν σε όλη τη χώρα τους χώρους των απεργιακών συγκεντρώσεων.
Ο λαός μίλησε και τρόμαξε όλους αυτούς που στηρίζουν το σύστημα του κέρδους σε βάρος των αναγκών και της ζωής μας. Η προσπάθεια τρομοκράτησης των εργαζομένων και του λαού δεν πέρασε.
Το εργατικό λαϊκό ποτάμι θα σαρώσει τις αντεργατικές ράγες του συστήματος των κερδών που γεννά συνεχώς «νέα Τέμπη». Φοβούνται τον λαό στους δρόμους του αγώνα, με τα σωματεία του πρωταγωνιστή των εξελίξεων.
Το μήνυμα της Απεργίας στις 28 Φλεβάρη είναι κλιμάκωση του αγώνα, ενάντια στην πολιτική και το σύστημα που εγκληματούν απέναντι στη ζωή και τα όνειρα τα δικά μας και των παιδιών μας.
Συνεχίζουμε ενάντια στη συγκάλυψη που επιχειρείται από το κράτος, την κυβέρνηση, την ΕΕ και τη Hellenic Train. Από το μπάζωμα και το “καθάρισμα” του χώρου από τα εδάφη που ήταν μολυσμένα με τα εύφλεκτα υλικά από το πρώτο κιόλας βράδυ, μέχρι την παραποίηση ηχητικών ντοκουμέντων και την πρόσληψη εμπειρογνωμόνων για τη διερεύνηση ύπαρξης χημικών ουσιών ένα χρόνο μετά (!), όλα δείχνουν την συντονισμένη, κεντρικά ελεγχόμενη κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης.
Όση λάσπη και εάν ρίξουν, όσο και να προσπαθούν να τα κουκουλώσουν, δεν θα αφήσουμε να κρυφτεί η αλήθεια!
Είναι ΕΓΚΛΗΜΑ με υπεύθυνους την πολιτική της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, την πολιτική της ΕΕ.
Η πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης των σιδηροδρόμων, οι ελλείψεις σε προσωπικό, η υποσυντήρηση, τα κέρδη εταιρειών και εργολάβων που καθορίζουν και το επίπεδο ασφάλειας του μεταφορικού αυτού μέσου, με θανάσιμους κινδύνους και για τη ζωή επιβατών και εργαζομένων όπως αποδείχτηκε με τραγικό τρόπο στα Τέμπη, συνεχίζεται με τους ίδιους θλιβερούς και επικίνδυνους πρωταγωνιστές τόσο στον ιδιωτικό Προαστιακό, όσο και στο κρατικό ΜΕΤΡΟ.
Παλεύουμε για ασφαλείς, αποκλειστικά δημόσιες και φτηνές σιδηροδρομικές μεταφορές, ενάντια στην πολιτική της «απελευθέρωσης» της ΕΕ και των ιδιωτικοποιήσεων, που θεωρεί την ανθρώπινη ζωή κόστος.
Οξυγόνο είναι ο αγώνας μας για να κάνουμε το δίκιο μας πραγματικότητα!
Όλοι και όλες στο Συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στο Σύνταγμα, στις 7.00 μ.μ. (προσυγκέντρωση στα Προπύλαια στις 6.30 μ.μ.).
ΣΜΤ
Αναρχική συλλογικότητα Acte:
Τετάρτη 5/3 στις 19.00 όλες/όλοι/όλα Συντάγμα |Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε…
Είναι κρίσιμο να επιμείνουμε μαχητικά στον δρόμο. Με μαζικές και συγκρουσιακές πορείες και συγκεντρώσεις, με απεργίες για να παραλύσουμε την παραγωγή και να απλώσουμε τον αγώνα στους χώρους δουλειάς. Με καταλήψεις διαρκείας σε σχολεία και σχολές. Η λογική της παραίτησης από τον δρόμο, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική
Τετάρτη 5/3 στις 19.00 όλες/όλοι/όλα Συντάγμα |Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε…
Ήταν βράδυ της Τρίτης 28 Φεβρουαρίου 2023 όταν δύο τρένα, το ένα επιβατικό ιδιοκτησία της Hellenic Train και το άλλο εμπορικό, συγκρούστηκαν. Οι νεκροί και οι τραυματίες ήταν δεκάδες. Τα αίτια της σύγκρουσης εκείνης της βραδιάς ξεκινούν χρόνια πριν. Ένα σιδηροδρομικό δίκτυο ήδη παρατημένο από το κράτος περνά στα χέρια ιδιωτικής εταιρίας σε εξευτελιστική τιμή. Εργαζόμενοι σε ωράρια λάστιχο, εκπαιδεύονται σε ελάχιστο χρόνο, για να μπορέσουν να στελεχώσουν βάρδιες μιας εταιρίας που επιλέγει να δουλεύει με χειροκίνητες ρυθμίσεις κυκλοφορίας. Συνδικαλιστικά όργανα που όταν απεργούσαν καταγγέλλοντας τη κατάσταση του σιδηροδρόμου και τις συνθήκες εργασίας είτε καταστέλλονταν, είτε οι απεργίες τους κηρύσσονταν παράνομες και καταχρηστικές από την αστική δικαιοσύνη. Και πριν καλά καλά παγώσει το αίμα των νεκρών, οι κρατικές γλώσσες εξαπέλυσαν την κρατική προπαγάνδα, επιστρατεύοντας όλα τα διαθέσιμα μέσα (ΜΜΕ, δικαστήρια), προκειμένου να μηδενίσουν τις ευθύνες του κράτους και του κεφαλαίου, για να κουκουλωθεί και να συγκαλυφθεί άλλη μια δολοφονία, ορίζοντάς τη ως ανθρώπινο λάθος. Να «αποκατασταθεί το πεδίο» με τόνους χώματος, να εξοβελιστούν οι ενδείξεις για ύπαρξη αρωματικών υδρογονανθράκων (τολουόλιο, ξυλόλιο, βενζόλιο) σε θεωρίες συνομωσίας, να προστατευτούν οι ηθικά και πολιτικά υπεύθυνοι πίσω από το πέπλο της κακιάς στιγμής. 2 χρόνια μετά η κοινωνική οργή μεγεθύνεται, 2 χρόνια μετά πλατιά κοινωνικά κομμάτια πέρα από τη κυρίαρχη προπαγάνδα κατεβαίνουν στο δρόμο βιώνοντας το πως κράτος και κεφάλαιο μας θεωρούν αναλώσιμες.
Η απεργία στις 28 Φεβρουαρίου 2025 ήταν η μαζικότερη απεργιακή συγκέντρωση των τελευταίων δεκαετιών, σε εκατοντάδες πόλεις σε όλον τον κόσμο οι πλατείες και οι δρόμοι πλημμύρισαν. Εργασιακοί χώροι έκλεισαν ή υπολειτούργησαν, κινητοποιήσεις απλώθηκαν στις φυλακές ανά τον ελλαδικό χώρο. Φωνές ενώθηκαν, ματιές γεμάτες δάκρυα και οργή συναντήθηκαν με μία κοινή σκέψη και υπόσχεση, αυτή η κρατική και καπιταλιστική δολοφονία να μην ξεχαστεί, να μην γίνει άλλη μια καθημερινή είδηση. Από τα συνθήματα ενάντια στους υπεύθυνους της σύγκρουσης και προσπάθειας συγκάλυψης των Τεμπών, τα πανό, τα τρικάκια, τα κείμενα, το τσάκισμα των φασιστών που επιδίωξαν να εμφανιστούν στις συγκεντρώσεις, τις πέτρες, τις σημαίες, τις μολότοφ η καθεμία, με κάθε μέσο αγώνα τράβηξε μια γραμμή. Μια γραμμή ανάμεσα σε αυτούς που καταπιέζουν και εκμεταλλεύονται και στον κόσμο που αντιδρά, στον κόσμο που αγωνίζεται, στον κόσμο που επιδιώκει ίσως και για πρώτη φορά να αντισταθεί.
Τις προηγούμενες μέρες από την απεργία στις 28 Φλεβάρη κράτος, αφεντικά, κόμματα και ΜΜΕ επιδίωξαν για ακόμη μια φορά να σπείρουν κλίμα τρομοκρατίας σε σχέση με τις συγκεντρώσεις. Εξαπολύοντας κάθε λογής ρουφιάνο της κρατικής ασφάλειας προέβησαν σε δεκάδες προληπτικές προσαγωγές που οδήγησαν σε πολύωρες κρατήσεις στα κεντρικά της ΓΑΔΑ και συλλήψεις, εισέβαλαν στην κατάληψη Παραρτήματος στην Πάτρα, αλλά και στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω. Και όταν ο κόσμος επέστρεψε το ελάχιστο κομμάτι βίας που δέχεται καθημερινά με συγκρούσεις που κράτησαν πολλές ώρες, έσπευσαν να μιλήσουν για προβοκάτορες και να ζητήσουν συλλήψεις, διαπομπεύσεις και κάθε λογής κατασταλτικό μέσο. Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω οι δεκάδες συλλήψεις που στην πλειοψηφία τους αναβαθμίστηκαν σε κακουργηματικές διώξεις.
Ο φόβος στους εξουσιαστές είναι έντονος και ξεκάθαρος το τελευταίο διάστημα. Για αυτό και οξύνεται η καταστολή . Οι τεράστιες και δυναμικές πορείες και συγκεντρώσεις στις 26/1 και στις 28/2 για την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη, αποτυπώνουν μια βαθιά κρίση πολιτικής νομιμοποίησης του συστήματος και δημιουργούν νέες προοπτικές για αδιαμεσολάβητους και μαχητικούς αγώνες ενάντια στο κράτος και τα αφεντικά. Κανένα κόμμα δεν φαίνεται να μπορεί να εγκλωβίσει τους από τα κάτω που βγαίνουν στον δρόμο, να τους ενσωματώσει και να εμφανιστεί ως μια ισχυρή αντιπολίτευση που θα στείλει τον κόσμο από τον δρόμο στις κάλπες και από εκεί σπίτι του. Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα για το σύστημα. Η τόσο έντονη προβοκατορολογία αποτυπώνει την σύμπνοια του συνόλου του επίσημου κομματικού συστήματος (από την αριστερά έως την άκρα δεξιά) στο να μην υπάρξει ένας νέος κύκλος μαχητικών αγώνων αλλά να εκτονωθεί η ένταση, με ειρηνικές διαμαρτυρίες και οι μάχες στον δρόμο να αντικατασταθούν από κοινοβουλευτικές κόντρες στην αίθουσα της Βουλής.
Είναι κρίσιμο να επιμείνουμε μαχητικά στον δρόμο. Με μαζικές και συγκρουσιακές πορείες και συγκεντρώσεις, με απεργίες για να παραλύσουμε την παραγωγή και να απλώσουμε τον αγώνα στους χώρους δουλειάς. Με καταλήψεις διαρκείας σε σχολεία και σχολές. Η λογική της παραίτησης από τον δρόμο, της ανάθεσης και αναμονής κάποιου νέου «σωτήρα» και μιας αλλαγής στην κρατική διαχείριση είναι καταστροφική. Όσο υπάρχει κράτος, τόσο θα υπάρχει εξουσία και εκμετάλλευση. Όσο υπάρχει ενσωμάτωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, όσο μπαίνουμε στα καλούπια του σεβασμού της νομιμότητας, τόσο οι ισχυροί θα επεκτείνουν τις καταπιέσεις τους. Ο κόσμος της εξουσίας που εκτοπίζει, που ορίζει και συντηρεί διαχωρισμούς (έμφυλους, φυλετικούς, σεξουαλικότητας), που καταπιέζει, που δολοφονεί σε διάφορες γωνιές του πλανήτη, στα σύνορα, στους δρόμους δεν αλλάζει, ούτε διορθώνεται. Ο κόσμος αλλάζει μέσα από τις καθημερινές μας μάχες, την δημιουργία επαναστατικών κινημάτων . Όταν οι από τα κάτω πιστέψουν στις δυνάμεις τους, από τις ματωμένες απεργίες που ένοπλα διεκδικήσαν και κατέκτησαν το 8ωρο, στα οδοφράγματα στην Ισπανία το `36 και την Γαλλία το `1871, μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μέσα από τους μαζικούς ακηδεμόνευτους αγώνες που η ατομική υπέρβαση συναντά και ενισχύει την συλλογική, η εξουσία του κράτους κλονίζεται. Όταν η οικειοποίηση κάθε μέσου αγώνα από κάθε αγωνιζόμενο υποκείμενο συναντά το ίδιο το δίκιο του αγώνα, έρχεται η στιγμή που το μίσος για την αδικία συναντά την αλληλεγγύη. Τη στιγμή που θα σταθούμε μπροστά από τους στρατούς τους, η μία δίπλα στο άλλο και θα ξέρουμε βαθιά μέσα μας, ότι μπορούμε να τους καταστρέψουμε και θα τους καταστρέψουμε.
Μέσω της συντροφικότητας και αλληλεγγύης, κανένα συντρόφι δεν θα μείνει μόνο απέναντι στην κρατική καταστολή. Οι αγώνες του σήμερα να δυναμώσουν, μέχρι την καταστροφή του υπάρχοντος και την οικοδόμηση μιας άλλης ζωής. Για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.
Τα θέλουμε όλα για όλους/ες\α ενάντια σε κράτος, κεφάλαιο και εξουσιαστικές σχέσεις
Απεργίες διαρκείας-Συγκρούσεις-Απαλλοτριώσεις-Σαμποτάζ
Στα σύνορα, στα τρένα, στους δρόμους, στα νοσοκομεία… Κράτος και κεφάλαιο κάνουν δολοφονία.
2 χρόνια από την κρατική και καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη.
Δεν ξεχνάμε-δεν συγχωρούμε.
Κάτω τα ξερά σας από τα συντρόφια μας- Άμεση απελευθέρωση στα συλληφθέντα από την απεργιακή συγκέντρωση της 28ης Φεβρουαρίου
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων:
Ρικομέξ – Σάμινα – Ηλεία – Μάνδρα – Μάτι – Πύλος – Τέμπη
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ
ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ – ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ
Καμία αυταπάτη πως ο κόσμος του κράτους και του καπιταλισμού μπορεί να εξανθρωπιστεί. Ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος για μια χειραφετημένη κοινωνία δικαιοσύνης, ισότητας, ελευθερίας και κοινοκτημοσύνης είναι η οργάνωση στη βάση και ο συλλογικός αγώνας για την ανατροπή κράτους και κεφαλαίου, για την Κοινωνική Επανάσταση
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Υγεία – Παιδεία – Τροφή – Στέγαση – Μεταφορές
ΟΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ – ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ
ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ
Αθήνα: Σύνταγμα, 19.00 | Θεσσαλονίκη: Άγαλμα Βενιζέλου, 19.00
Πρωτοβουλία Αναρχικών Φοιτητών/-τριών Αθήνας:
Κάλεσμα στις διαδηλώσεις για τα Τέμπη
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΑΝΙΒΑΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η γενική απεργία στις 28 Φλεβάρη του 2025 ανέδειξε το μέγεθος και τη δυναμική της κοινωνικής οργής που αναμοχλεύονταν τα τελευταία δύο χρόνια, αλλά αδυνατούσε να βρει υλικό τρόπο έκφρασης στον δρόμο. Μια οργή που τα αίτια γέννησής της δεν βρίσκονται μόνο στο ίδιο το έγκλημα των Τεμπών, αλλά στη σταθερή και θεσπισμένη ασυδοσία που έχουν επιβάλει διαχρονικά το Κράτος και το Κεφάλαιο, έχοντας να υποσχεθούν μονάχα μια συνεχή συγκάλυψη των εγκλημάτων των εξουσιαστών, και μια όλο και σκληρότερη αντιμετώπιση των εξουσιαζόμενων. Από τις δολοφονίες του Βασίλη Μάγγου, του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, των Ρομά Σαμπάνη, Μιχαλόπουλο, και Φραγκούλη, μέχρι τα εγκλήματα στο Μάτι, στην Πύλο και στα Τέμπη, το Κράτος και το Κεφάλαιο σκοτώνουν και η “δικαιοσύνη” τους δρα επικουρικά για να κατευνάσει την κοινωνική οργή, υποσχόμενη μια πλασματική απόδοση ευθυνών, ενώ ταυτόχρονα κρύβει τις βαθύτερες αιτίες των εκάστοτε εγκλημάτων.
Βλέπουμε λοιπόν πάλι αυτές τις μέρες το ίδιο το κράτος που σκόπιμα υποβάθμιζε για δεκαετίες το σιδηροδρομικό δίκτυο και μετέπειτα ξεπούλησε το επικερδές κομμάτι του στην ιταλική Hellenic Train, ενώ κράτησε το κομμάτι που έμεινε υπό τη δικιά του διαχείριση σε μια κατάσταση υπολειτουργίας με το ελάχιστο δυνατό κόστος, να έρχεται και να αυτοανακηρύσσεται ως ο μόνος υπεύθυνος να αποδώσει “δικαιοσύνη” μέσα από τους θεσμούς του, μέσα δηλαδή από τη δικαστική εξουσία. Έτσι, συντηρεί τη θέση του ως δυνάστη της κοινωνίας, υποβαθμίζοντας και σκοτώνοντας από τη μία, αλλά ελέγχοντας και ρυθμίζοντας την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία από την άλλη, κρατώντας τη δέσμια ενός συμπλέγματος εξουσιών και επιβάλλοντας πάνω της την πολιτική του, η οποία δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο παρά στον ολοκληρωτισμό, τον συγκεντρωτισμό, και τον έλεγχο όλων των εκφάνσεων της πολιτικής, οικονομικής, και κοινωνικής ζωής, την ολοένα ενίσχυση της εξουσίας του, την πειθάρχηση όλων και την τιμωρία σε όσους δε συμμορφώνονται, προκειμένου να διαιωνίσει την παρασιτική του ύπαρξη με κάθε μέσο.
Τις συνέπειες της επιχειρούμενης επέλασης του Κράτους και του Κεφαλαίου τις βλέπουμε πάνω σε μια σειρά κοινωνικών αγαθών, τα οποία δέχονται μια παρόμοια επίθεση που αποσκοπεί στον μέγιστο δυνατό έλεγχο πάνω τους και στην εκμετάλλευσή τους. Σε δημόσια πανεπιστήμια υπό κρατική διαχείριση, όπως το ΑΠΘ, ασανσέρ μετατρέπονται σε παγίδες θανάτου μέσα στις ίδιες τις εστίες που μας έχει παραχωρήσει το κράτος ως δήθεν αρωγή, ενώ ταβάνια καταρρέουν, και αίθουσες πλημμυρίζουν όσο ένας τραυματισμένος άνθρωπος πεθαίνει γιατί δεν υπάρχουν ασθενοφόρα και γιατροί. Το βλέπουμε τώρα με την μετατροπή 22 σχολείων σε Ωνάσεια, όταν δημόσια σχολεία ξεπουλιούνται σε ομίλους και επενδυτές στο όνομα της ανάπτυξης, αποκλείοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνικής βάσης από την πρόσβαση στην δημόσια και δωρεάν παιδεία, ενώ οι αγώνες που δίνονται από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς σπιλώνονται και καταστέλλονται με διώξεις καθηγητών για τη συνδικαλιστική τους δράση και απειλές για συλλήψεις μαθητών σε καταλήψεις σχολείων.
Ταυτόχρονα, μαζί με την κλιμάκωση του αγώνα που δίνεται αυτή τη στιγμή για την απόδοση δικαιοσύνης στο έγκλημα των Τεμπών, ήρθε και η προσπάθεια κομματικής εκμετάλλευσης και οριοθέτησής του από την αριστερή εναλλακτική μορφή της κρατικής διαχείρισης. Ενώ ήδη από τον Μάρτη του 2023, όταν οι πόλεις όλης της χώρας σείονταν από την κοινωνική οργή, η αριστερά μίλαγε για την ανάγκη μετάθεσης της κοινωνικής οργής από τον δρόμο στις κάλπες, πλέον οι πολιτικοί της εκπρόσωποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο χυδαιότητας με μια καμπάνια προβοκατολογίας, η οποία στοχεύει κάθε έναν και κάθε μία αγωνιστή/-στρια που επιλέγει να δράσει και συλλογικοποιηθεί εξωθεσμικά αποκαλώντας τους ασφαλίτες και πράκτορες του εχθρού. Ένας ανυπόστατος γκεμπελισμός οι καταβολές του οποίου βρίσκονται στον σταλινικό εσμό του προηγούμενου αιώνα, υιοθετείται πλέον από ένα σημαντικό κομμάτι του πολιτικού φάσματος και στοχεύει στην στοχοποίηση ολόκληρης της αναρχικής ιδεολογίας και αντίληψης, παρουσιάζοντάς την ως ένα περιθωριακό σημείο συνάντησης αντικοινωνικών στοιχείων το οποίο δε μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του και άγεται και φέρεται από τις διαταγές κάποιων κρατικών κέντρων εξουσίας.
Από μεριάς μας δηλώνουμε πως ο αγώνας που έχει ξεκινήσει δε θα τελειώσει ούτε άμα σταλεί στο δικαστήριο κάποιος υψηλόβαθμος, ούτε άμα αλλάξει η διαχείριση της πολιτικής εξουσίας. Και αυτό γιατί γνωρίζουμε πως η μόνη δικαιοσύνη άξια λόγου είναι η Κοινωνική Δικαιοσύνη, η οποία γεννιέται μέσα από τη συλλογική πάλη και μπορεί να υπάρξει μόνο μεταξύ ίσων. Η δικαιοσύνη αυτή που θα έρθει μονάχα με τον εκμηδενισμό των τάξεων και των προνομίων, της καταπίεσης, και του καταναγκασμού, όταν όλα τα κοινωνικά αγαθά, η παιδεία, η υγεία, οι μεταφορές δε θα ανήκουν στα χέρια κάποιων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, αλλά θα βρίσκονται στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας συλλογικά. Όταν θα προέρχονται, θα αναπτύσσονται, και θα επιστρέφουν σε εκείνη, ακριβώς γιατί αυτά είναι τα ελάχιστα που χρειάζονται οι άνθρωποι για την επιβίωση και την καλλιέργεια τους.
Δικαιοσύνη λοιπόν θα αποδοθεί από εκείνους που βάλλονται και όχι εκείνους που βάλλουν, και αυτό δε μπορεί να γίνει παρά μόνο στους δρόμους του συλλογικού αυτοοργανωμένου αγώνα. Να εντείνουμε την οργανωμένη παρέμβασή μας στα κοινωνικά πεδία όπου ζούμε, σπουδάζουμε, δουλεύουμε, δραστηριοποιούμαστε, να πολιτικοποιήσουμε τις αντιστάσεις και τους αγώνες που αναδύονται, στρέφοντάς τους σε ριζοσπαστική τροχιά, μακριά από τα ημίμετρα που προωθούνται από τις δυνάμεις της αριστεράς. Να προτάξουμε την άμεση συμμετοχή στις πολιτικές διαδικασίες και στις κοινές υποθέσεις, οικοδομώντας τις δομές αυτές που θα προωθούν ενάντια στην ανάθεση και την εξατομίκευση τη συλλογική δράση, θέτοντας στο εδώ και στο τώρα τα θεμέλια της κοινωνίας για την οποία παλεύουμε. Μια κοινωνία Ισότητας, Ανθρωπισμού, Δικαιοσύνης, Αλληλεγγύης. Την κοινωνία της Αναρχίας και του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Διαδηλώσεις:
-Τετάρτη 5/3, 19.00 Σύνταγμα
-Παρασκευή 7/3, 12.00 Προπύλαια
Όλοι στις κινητοποίησεις Τετάρτη 5/3
Αθήνα: 18:00, πλατεια Κολοκοτρώνη (παλιά Βουλή)
Πάτρα: 18:00, πλ. Γεωργίου
Ιωάννινα: 18:30, Περιφέρεια
Θεσσαλονίκη: 19:00, άγαλμα Βενιζέλου
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΣΠΑΜΕ ΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ
Παίρνουμε Οξυγόνο με την ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ
ΤΑ ΤΡΕΝΑ ΤΩΡΑ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Η 28/2 θα μείνει στην Ιστορία σαν ένας μεγάλος κινηματικός και πολιτικός σεισμός. Πάνω από 200 πόλεις, κωμοπόλεις, χωριά έζησαν ιστορικές στιγμές, στις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της Μεταπολίτευσης, αν όχι όλης της σύγχρονης ιστορίας της χώρας. Για όσους βρεθήκαμε στον δρόμο, η μαζικότητα μάς διαπέρασε σαν ωστικό κύμα: Αθήνα περίπου 1 εκ., Θεσσαλονίκη 300.000, Πάτρα 60.000, Γιάννενα 25.000, Σέρρες 10.000 κ.ά. Εργαζόμενοι, νέοι, φτωχά λαϊκά στρώματα έγιναν ένα ανθρώπινο τσουνάμι, που παρέλυσε κάθε γωνιά της χώρας και απλώθηκε σε δεκάδες πόλεις του εξωτερικού. Κανένας δεν δούλεψε, κανένα μαγαζί, σχολείο, πανεπιστήμιο δεν ήταν ανοιχτό. Η συντριπτική πλειοψηφία συμμετείχε σε αυτή την Πολιτική Απεργία και ήταν στον δρόμο, φωνάζοντας «Δεν έχω οξυγόνο».
Πνιγόμαστε καθημερινά: Από την ακρίβεια, τους μισθούς πείνας, τη διάλυση των Συλλ. Συμβάσεων, τα εργατικά «ατυχήματα»-δολοφονίες. Από την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας και Υγείας (σχολεία για «λίγους και εκλεκτούς», ιδιωτικά «πανεπιστήμια» και διαγραφές, διάλυση του ΕΣΥ…), που μετατρέπονται σε πανάκριβα εμπορεύματα. Από τους πλειστηριασμούς που ξεσπιτώνουν λαϊκές οικογένειες. Από την τρομοκρατία και τις δολοφονίες του Κράτους Έκτακτης Ανάγκης. Από την απειλή του Πολέμου. Από τον κυβερνητικό αυταρχισμό, τη χυδαιότητα, τη διαφθορά, τα ψέματα ενός «βοναπάρτη» Μητσοτάκη και της κλίκας του, μιας κυβέρνησης και ενός κρατικού μηχανισμού «μαφιόζων».
Δεν μπορούμε πια να ανασάνουμε από τις ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, πυρήνα της ακραίας νεοφιλελεύθερης, ταξικής πολιτικής. Που θυσιάζει μαζικά ανθρώπινες ζωές στο βωμό του κέρδους, των ιδιωτών επιχειρηματιών-αρπακτικών.
Έχουν τα χέρια τους βαμμένα με αίμα! Αδίστακτοι, ενδιαφέρονται μόνο για το ξεπούλημα / λεηλασία της δημόσιας περιουσίας και την ατιμωρησία τους. Το καθεστώς Μητσοτάκη μάς έχει κηρύξει αμείλικτο ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ. Και ενώ πλούσιοι και μεγαλοεπιχειρηματίες βγάζουν αμύθητα κέρδη, υπέρογκα ποσά δίνονται στους μηχανισμούς καταστολής και για τη συμμετοχή στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Πρώτος ο Μητσοτάκης έτρεξε να συμφωνήσει με το ΝΑΤΟ, ότι οι κοινωνικές δαπάνες πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό των εξοπλισμών!
Ο φόβος περνάει στο στρατόπεδό τους. Άλαλος ο δολοφόνος Μητσοτάκης και το επιτελείο του τα γυρνάει πανικόβλητος για άλλη μια φορά λέγοντας ότι «ο κόσμος ζήτησε τα αυτονόητα: αλήθεια και δικαιοσύνη»! Από την άλλη κάνει τη βρώμικη δουλειά της συγκάλυψης, ενώ βαρούσε στο «ψαχνό» με τους μπάτσους του στο Σύνταγμα για να τρομοκρατήσει. Στήνει προανακριτικές επιτροπές στο κοτέτσι της Βουλής (μαζί με ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ σε 
συμπληρωματικούς ρόλους της συγκάλυψης) για να κατηγορηθεί μόνο ο Τριαντόπουλος και μάλιστα για πλημμέλημα. Σπέρνει θολούρα με το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, μιας επιτροπής τόσο «ανεξάρτητης» που ο πρόεδρός της είναι «λάτρης της Μπακογιάννη». Κάθε τους τέτοια πρόκληση δίνει περισσότερη οργή και δύναμη για αγώνα στο πλήθος κόσμου που κατεβαίνει στον δρόμο.
Να μην σπαταλήσουμε αυτή την τεράστια δυναμική και δύναμή μας σε «επιτροπές» και «προτάσεις δυσπιστίας» στη Βουλή, σε αναμονή και σενάρια για εξαργύρωση του αγώνα σε εκλογές. Για τους εργαζόμενους και τη νεολαία ανοίγεται μια μεγάλη ευκαιρία: με τη δύναμή μας στον δρόμο, να ενισχύσουμε την ενότητα και οργάνωσή μας, να αναπτύξουμε όλους τους αγώνες μας σε χώρους δουλειάς, σχολές, σχολεία, γειτονιές. Για να πάρουμε «ανάσα» ενάντια στις επιθέσεις, στην ακρίβεια, τη φτώχεια. Ενάντια στις δολοφονικές Ιδιωτικοποιήσεις – για Δημόσια Υγεία, Παιδεία, Κοινωνικές Υπηρεσίες για όλους. Ενάντια στην ακρίβεια και τα αντεργατικά μέτρα – για ΣΣΕ με πραγματικές αυξήσεις. Ενάντια στην αιμορραγία των εξοπλισμών και την απειλή του πολέμου – για λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες. Ενάντια στην καταστολή – με τη μαζική αυτοάμυνά μας στον δρόμο. Αυτός είναι και ο καλύτερος τρόπος να προετοιμάσουμε έναν ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Να βγούμε μπροστά με διαδηλώσεις, καταλήψεις, απεργίες, συνδυάζοντας το πάνδημο ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ – ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Όσο κι αν δεν το θέλουν τα κοινοβουλευτικά κόμματα και οι γραφειοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για την αντεπίθεσή μας. Που θα συγκρουστεί σκληρά με το καθεστώς Μητσοτάκη και θα το ανατρέψει: ο μόνος τρόπος για να σταματήσουν τα εγκλήματά του, που θα συνεχίζονται όσο παραμένει στην εξουσία. Να ρίξουμε αυτή την κυβέρνηση σημαίνει να κάνουμε ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά στην αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των εργαζομένων και της νεολαίας.
- ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ – ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!
- Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΘΑ ΣΠΑΣΕΙ ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΟΧΙ ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
- ΣΤΟΠ ΣΤΙΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ – Εθνικοποίηση των Συγκοινωνιών, με εργατικό έλεγχο
- Λεφτά για τις Κοινωνικές Ανάγκες, όχι για Πλούσιους, Εξοπλισμούς, Καταστολή
- ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΜΕ – ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ
Ο.Κ.Δ.Ε.
Θεσσαλονίκη:
Εργατικά σωματεία και συνδικάτα θεσσαλονίκης:
Στη Θεσσαλονίκη, στις 7 το απόγευμα της Τετάρτης οργανώνουν συλλαλητήριο στο Άγαλμα Βενιζέλου, εργατικά σωματεία και συνδικάτα «ενάντια στην πολιτική που γεννά Τέμπη για τη ζωή μας». Κάλεσμα στη διαδήλωση απευθύνουν το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσσαλονίκης, το Συνδικάτο Γάλακτος Τροφίμων Ποτών Κεντρικής Μακεδονίας, το Συνδικάτο Μετάλλου Κεντρικής Μακεδονίας, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών και Επισιτιστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕΠΕ), η Ένωση Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης.
Παρεμβάσεις – κινήσεις – συσπειρώσεις δημόσιου – ιδιωτικού τομέα:
Libertatia, συλλογικότητα για τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό:
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ – ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ
Κάλεσμα σε συγκέντρωση – πορεία: Τετάρτη 5/3, Άγαλμα Βενιζέλου.
Το βράδυ της 28/2 του 2023 δύο τραίνα της Hellenic Train, ένα επιβατικό και ένα εμπορικό,
συγκρούονται στα Τέμπη με αποτέλεσμα τον θάνατο τουλάχιστον 57 ανθρώπων, δεκάδων
αγνοούμενων και τραυματισμένων, ενώ μέχρι σήμερα ο αριθμός των επιβαινόντων συνολικά
παραμένει ανακριβής. Τις επόμενες ημέρες το κράτος και τα φερέφωνά του προσπαθούν να
θολώσουν τα νερά σχετικά με το συμβάν, επιχειρώντας να αποκρύψουν την εγκληματική
διάσταση της σύγκρουσης των αμαξοστοιχιών και βέβαια την άμεση εμπλοκή τους σε αυτή.
Παρά τις μεγάλες προσπάθειές τους να δώσουν στην σύγκρουση τον χαρακτήρα του
δυστυχήματος, της κακιάς στιγμής και του ανθρώπινου λάθους, γίνεται ολοφάνερο πως τα
Τέμπη δεν ήταν σε καμία περίπτωση ατύχημα. Ήταν μια προδιαγεγραμμένη κρατική-
καπιταλιστική δολοφονία στο βωμό του κέρδους και της εξυπηρέτησης του κεφαλαίου, άλλο
ένα έγκλημα σε βάρος της κοινωνικής βάσης για την εύρυθμη λειτουργία του καπιταλιστικού
συστήματος των ιδιωτικοποιήσεων, της καταστροφής και του θανάτου. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ πριν
λίγα χρόνια πέρασε από το ελληνικό δημόσιο σε ιδιωτικά συμφέροντα, που φρόντισαν να
στελεχώσουν το σιδηροδρομικό δίκτυο με παλιές αμαξοστοιχίες και ελλιπή ή ανύπαρκτα
συστήματα ελέγχου και συντήρησης παρά τις δεκάδες προειδοποιήσεις των εργαζομένων.
Τον καιρό που ακολούθησε τη δολοφονία στα Τέμπη, το κράτος φρόντισε να καλύψει τα
χνάρια του, αποδίδοντας ευθύνες δεξιά και αριστερά για το συμβάν και μπαζώνοντας την
περιοχή της σύγκρουσης, ένα σημείο-σταθμό στην έρευνα των εμπειρογνωμόνων για το
ζήτημα καθώς εκεί βρισκόντουσαν τα μόνα υπαρκτά αποδεικτικά στοιχεία. Σε επίσημες
ανακοινώσεις της η εξουσία αποκλείει τη μεταφορά παράνομων, εύφλεκτων υλικών από την
εμπορική αμαξοστοιχία, κάτι που θα εξηγούσε τη φωτιά που ξέσπασε λίγο μετά την
σύγκρουση. Και ενώ επί δύο χρόνια κάνει τα αδύνατα δυνατά για να συγκαλύψει τους
πραγματικούς υπεύθυνους και χλευάζει τους συγγενείς των θυμάτων, έρχεται στο φως ένα
πόρισμα των ειδικών και ηχητικό απόσπασμα του 112 από τα κινητά των θυμάτων, που
αποδεικνύουν πως πράγματι, η εμπορική αμαξοστοιχία κουβαλούσε παράνομο χημικό,
εύφλεκτο φορτίο το οποίο στοίχισε τη ζωή στα 30 από τα 57 θύματα των Τεμπών.
Το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη δεν άφησε την κοινωνία ανεπηρέαστη. Η
οργή για τη δολοφονία τουλάχιστον 57 ανθρώπων οδήγησε μεγάλα κομμάτια της κοινωνικής
βάσης στους δρόμους, απαλλαγμένα από τη λογική της ηττοπάθειας και τη συνήθεια του
θανάτου, με μεγάλες διαδηλώσεις να γίνονται σχεδόν καθημερινά σε ολόκληρη τη χώρα, με
ξέσπασμα του φοιτητικού αγώνα με καταλήψεις σχολών -σε μια περίοδο που το κράτος
περνούσε μεταρρυθμίσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση – με καταλήψεις σχολείων και
γενικές απεργίες, σε μια περίοδο έντονου αναβρασμού που διήρκησε εβδομάδες με σαφή
ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Το ζήτημα των Τεμπών, από το 2023 έως και σήμερα
παραμένει στα χείλη της κοινωνίας που μάχεται για την απονομή δικαιοσύνης για το
έγκλημα που στέρησε τη ζωή δεκάδων ανθρώπων.
Την Παρασκευή 28/02 του 2025 πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις και συγκεντρώσεις εν
όψει της καλεσμένης γενικής απεργίας σε όλη τη χώρα για τη συμπλήρωση δύο χρόνων από
το έγκλημα στα Τέμπη. Τις συγκεντρώσεις στήριξαν πλήθος εργατικών σωματείων, φοιτητικών συλλόγων, ταξικών σχημάτων, πολιτικών πρωτοβουλιών και οργανώσεων, μαθητών αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνικής βάσης, άνθρωποι όλων των ηλικιών
που στάθηκαν απέναντι στην εξουσία και διαδήλωσαν απαιτώντας δικαιοσύνη για το
έγκλημα. Η πραγματικά μεγαλειώδης προσέλευση του κόσμου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη,
σε επαρχιακές πόλεις, χωριά και νησιά αλλά και σε διεθνές επίπεδο σε δεκάδες πόλεις του
εξωτερικού με νούμερα που δεν έχουμε μέχρι στιγμής ως κινήματα αντικρύσει ξανά,
απέδειξε την μεγάλη κοινωνική οργή που έχει πυροδοτηθεί από τη συγκάλυψη του κράτους
δολοφόνου. Ενός κράτους που συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποποιείται τις ευθύνες του, να
χλευάζει τους συγγενείς των θυμάτων και να απομειώνει τις συγκεντρώσεις που
πραγματοποιούνται, με μοναδικό αποτέλεσμα να μας πεισμώνει περισσότερο.
Μπροστά στα συγκεντρωμένα πλήθη, η εξουσία τρομοκρατημένη από τη συσσωρευμένη
οργή και τη μαζική προσέλευση, προσπάθησε για άλλη μια φορά να καταστείλει τον κόσμο
του αγώνα. Συγκεκριμένα, πριν την έναρξη της συγκέντρωσης στην Πάτρα, η κρατική
ασφάλεια με παρουσία εισαγγελέα και συνοδεία των ΜΑΤ εισέβαλαν στον
αυτοδιαχειριζόμενο χώρο Επί τα Πρόσω, προσήγαγαν τρεις αγωνιστές που περιφρουρούσαν
τον χώρο και λίγο αργότερα αποχώρησαν, αφού δεν βρήκαν τίποτε άλλο παρά μονάχα
πολιτικό υλικό. Την ίδια στιγμή σε παρόμοια επιχείρηση προχώρησαν και στην κατάληψη
του Παραρτήματος. Παράλληλα, στην Αθήνα προσήγαγαν 25 μέλη του Ρουβίκωνα, επειδή
ανάρτησαν γιγαντοπανό στα κεντρικά γραφεία της Hellenic Train, ενώ συνολικά
προχώρησαν σε 46 προσαγωγές στη Θεσσαλονίκη και 77 στην Αθήνα. Όσες προσαγωγές
μετατράπηκαν σε συλλήψεις, τους αποδόθηκαν πλημμεληματικού αλλά και
κακουργηματικού τύπου ποινές, ενώ το δικαστήριο δεν δίστασε να κρατήσει τους
συλληφθέντες μέχρι και την Τρίτη 4/3 στα κρατητήρια, ως μια επίδειξη ισχύος που τίποτα
άλλο δεν δείχνει παρά τον τρόμο της εξουσίας απέναντι στον κόσμο που αγωνίζεται. Ο
κρατικός μηχανισμός, αντί να αποδώσει τις ευθύνες στους υπαίτιους του εγκλήματος των
Τεμπών, οι οποίοι κυκλοφορούν ελεύθεροι χωρίς καμία παρέμβαση της αστικής
δικαιοσύνης, συλλαμβάνει και φορτώνει βαριά κατηγορητήρια στον κόσμο που εξεγείρεται
απέναντι στην αδικία. Όσοι μπάζωσαν τον χώρο του εγκλήματος και συνέβαλαν στην
συγκάλυψή του, παραμένουν στο απυρόβλητο.
Οι συγκρούσεις που διαδέχτηκαν τις συγκεντρώσεις στο κέντρο της Αθήνας μπροστά από τη
Βουλή αλλά και σε άλλες περιοχές της πόλης, στο Μεταξουργείο, στην Πατησιών, στο
πάρκο του Ευαγγελισμού, πυροδότησαν την ήδη έντονη τάση που κυκλοφορούσε στο
διαδίκτυο τις τελευταίες ημέρες για ύπαρξη προβοκατόρων, οι οποίοι πληρώνονται για να
διαλύσουν τις συγκεντρώσεις. Φυσικά, όσοι πιστεύουν πως οι μπάτσοι επί ώρες
συγκρούονταν με άλλους μπάτσους σε κάθε στενό της πόλης, διαλύονταν και έπειτα
συγκεντρώνονταν για το κάνουν πάλι από τη αρχή και αυτό για 1000 ευρώ, είναι εμφανώς
γελασμένοι. Η οργή του κόσμου είναι η μοναδική απάντηση και ο άνθρωπος που εξεγείρεται
η μοναδική ελπίδα απέναντι στον θάνατο που σκορπούν κράτος και κεφάλαιο.
Στις 1 Νοεμβρίου 2024 στο Νόβι Σαντ της Σερβίας, η στέγη πάνω από την κύρια είσοδο του
σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης κατέρρευσε, οδηγώντας στον θάνατο 15 ανθρώπων,
ενός στεγάστρου υποτιθέμενα προσφάτως ανακαινισμένου από ιδιωτικές εταιρείες σε
συνεργασία με το Σερβικό κράτος. Η ξεκάθαρη κρατική δολοφονία οδήγησε τον λαό της
χώρας σε μια μακρά περίοδο κοινωνικής αναταραχής που διαρκεί μέχρι σήμερα. Ο κόσμος
βρίσκεται καθημερινά στον αγώνα πραγματοποιώντας τεράστιες πορείες και κινητοποιήσεις,
καταλαμβάνοντας τα 2/3 των πανεπιστημίων της χώρας, προχωρώντας σε γενικές απεργίες
και συγκρούσεις με τις δυνάμεις της καταστολής, απαιτώντας δικαίωση.
Ως αναρχικοί/ες αναγνωρίζουμε πως σε παγκόσμιο επίπεδο, ο πραγματικός εχθρός είναι
ένας: το κράτος και το κεφάλαιο, που για χάρη του κέρδους εξαθλιώνουν την κοινωνική
βάση, υποβαθμίζοντας την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αδιαφορώντας σε εγκληματικό βαθμό
για την ανθρώπινη ζωή. Στον αντίποδα του σάπιου εξουσιαστικού συστήματος βρισκόμαστε
όλοι εμείς, προτάσσοντας την οργάνωση των από τα κάτω για να αγωνιστούμε ενάντια σε
κάθε είδους εξουσία που μας στερεί τη ζωή και την ελευθερία. Με όπλο μας την διεθνιστική
αλληλεγγύη να οργανώσουμε τις ταξικές μας αντιστάσεις και να υψώσουμε αναχώματα
απέναντι στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να παλέψουμε για
την ανατροπή κράτους, κεφαλαίου και καπιταλισμού.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΗΤΑΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΏΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΈΝΤΩΝ/ΙΣΣΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ – ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ – ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Σωματείο Σερβιτόρων-Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδου του επισιτισμού Θεσσαλονίκης:
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ, ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
Η κρατική δολοφονία των Τεμπών, έφερε στην επιφάνεια την συστηματική ανευθυνότητα και τις ξεδιάντροπες παραλείψεις του κράτους. Δυο χρόνια μετά, η ελληνική πραγματικότητα εξακολουθεί να κατρακυλάει σε ένα σπιράλ εξαθλίωσης, εκφασισμού και ξεφτίλας της (όποιας) αστικής δικαιοσύνης. Μέσα σε αυτά τα τραίνα ταξιδέψαμε εμείς και οι αγαπημένοι μας, φτάνοντας στο τέλος να θρηνούμε δικούς μας ανθρώπους, ανθρώπους της τάξης μας.
Η στρατηγική της νεοφιλελεύθερης-ακροδεξιάς κυβέρνησης επιδίωκε την άμεση και οριστική κατάληξη της υπόθεσης. Στην πραγματικότητα, οι προσπάθειες παραπλάνησης διερεύνησης της υπόθεσης, η απόκρυψη σημαντικών στοιχείων για αυτήν, το μπάζωμα και ξεμπάζωμα του σημείου, δημιούργησαν ερωτήματα που μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση αποφεύγει να απαντήσει κουνώντας το δάχτυλο προς άλλες κατευθύνσεις. Αυτή η επιχείρηση συγκάλυψης δεν αφορά μονάχα το έγκλημα αυτό καθαυτό, αλλά την γενικότερη συγκάλυψη της διεφθαρμένης σύμπραξης κράτους-κεφαλαίου, στα πλαίσια της οποίας είμαστε αναλώσιμοι/ες για αυτό.
Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη δεν είναι ένα δυστύχημα, ένα ανθρώπινο λάθος, ατομική ευθύνη και κακιά στιγμή. Είναι αποτέλεσμα πολύχρονων πολιτικών πρακτικών κυνηγιού κέρδους και κεφαλαίου, που βασίζονται στο νεοφιλελεύθερο αφήγημα των ιδιωτικοποιήσεων. Η σκόπιμη και συνεχής υποβάθμιση και απαξίωση της δημόσιας υποδομής, όπως έγινε και στην περίπτωση των δημόσιων σιδηροδρομικών μετακινήσεων, δείχνει πραγματικά με τον πιο σκληρό τρόπο την αδιαφορία κράτους και ιδιωτών για την ανθρώπινη ζωή μπροστά στο κέρδος. Κατόπιν υποχρηματοδότησης, υποστελέχωσης, υποσυντήρησης του δικτύου και των συστημάτων ελέγχου/ασφαλείας, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ περνάει από το δημόσιο σε ιδιωτικά συμφέροντα, χωρίς ευκρινείς εταιρικές συμβάσεις που ορίζουν τις υποχρεώσεις κάθε εμπλεκόμενης εταιρίας. Το πιο σοκαριστικό σε αυτήν την καινούργια σύμβαση ήταν το γεγονός ότι η Hellenic Train απαλλάχθηκε από μια σειρά επενδύσεων που ήταν αναγκασμένη να κάνει στο ελληνικό σιδηροδρομικό σύστημα αφού από τα 645 εκατ. που ήταν αρχικά υποχρεωμένη να δαπανήσει το ποσό έπεσε μόλις στα 62 εκατ. Ευρώ. Και φυσικά, όταν οι εργαζόμενοι της τραινοσε προσπαθούσαν να αναδείξουν στην κοινωνία όλες αυτές τις παθογένειες και τις εγκληματικές αφέλειες της εταιρίας και του κράτους δέχθηκαν μόνο κριτική και περιφρόνηση για τον συνδικαλιστικό τους αγώνα επιβεαιώνοντας για ακόμη μια φορά την συγκάλυψη.
Χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στα ματωμένα χέρια της, η κυβέρνηση προσπαθεί να παραπλανήσει μέχρι τέλους την αλήθεια για την υπόθεση των Τεμπών. Εξεταστικές επιτροπές, υποτιθέμενοι δημοσιογράφοι-τσιράκια της, υπουργοί και βουλευτές χλευάζουν τους συγγενείς των θυμάτων συνεχώς αλλά και όλη την κοινωνία που έχει σταθεί δίπλα τους προκαλώντας μόνο οργή για τα επίπεδα διαφθοράς και διαπλοκής της πολιτικής εξουσίας.
Δεν πέφτουμε όμως από τα σύννεφα: Πλέον το κράτος έχει πάρει ξεκάθαρα απειλητική στάση απέναντι σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας μας, κλέβοντας μας καθημερινά το οξυγόνο. Το κόστος ζωής αυξάνεται διαρκώς ενώ η «αξία» της πέφτει όλο και χαμηλότερα. Ταυτόχρονα βλέπουμε μπάτσους, παιδο-βιαστές και μεγαλό-μαφιόζους να «πέφτουν στα μαλακά», ενώ την ίδια στιγμή το κράτος αναβαθμίζει το νομικό του οπλοστάσιο, στοχοποιώντας αγωνιστές, εργαζόμενες, σωματεία, μετανάστες και όσες θεωρεί πολιτικούς/ιδεολογικούς του αντιπάλους. Ταυτόχρονα το ναυάγιο της Πύλου με εκατοντάδες νεκρούς μετανάστες παραμένει στην αφάνεια, συμπυκνώνοντας την κρατική πολιτική για τη μετανάστευση.
Εμείς, εργαζόμενες και εργαζόμενοι στον κλάδο του επισιτισμού πιστεύουμε ότι βασική απάντηση στα εγκλήματα των αφεντικών, στην υποτίμηση της εργασιακής μας δύναμης και συνολικότερα της ζωής μας είναι η οργάνωση και αντίσταση στους χώρους δουλειάς. Μόνο μέσω της οργάνωσης στη βάση και της συλλογικοποίησης των αναγκών μας μπορούμε να αντισταθούμε στις αντικοινωνικές πολιτικές του κράτους και των αφεντικών που μας επιβάλλονται σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Για αυτό και στηρίζουμε την απεργία στις 28 Φλεβάρη, σε συνέχεια των εκατοντάδων μαζικών κινητοποιήσεων στις 26 Γενάρη, μαζί με τους συγγενείς των θυμάτων και τους επιζώντες, απαιτώντας δικαιοσύνη και ασφάλεια στις συγκοινωνίες στεκόμενες ενάντια στην πολιτική που βάζει τα κέρδη τους πάνω από τις ζωές μας.
Η καθυστέρηση κύρηξης απεργίας από την ΓΣΣΕ δείχνει για ακόμη μια φορά την υπονομευτική τάση στους αγώνες και στις κινητοποιήσεις. Στις 26/1 η μαζικότητα του κόσμου έδειξε με ποια πλευρά της ιστορίας έχει ταχθεί, η ΓΣΣΕ σφήριζε αδιάφορα μέχρι (να πιεστεί αρκετά ώστε να καλέσει γενική απεργία) που τελευταία στιγμή έβγαλε κάλεσμα αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά τον ρόλο της.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 05/03, 19:00 ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Φάμπρικα Υφανετ:
ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΟΞΥΓΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Δύο χρόνια συμπληρώνονται από την 28η Φλεβάρη 2023, όπου τα δύο τρένα συγκρούστηκαν στα Τέμπη και ακόμα βλέπουμε τις συνθήκες ασφαλείας του σιδηροδρόμου και τις εξελίξεις της δικαιοσύνης να βρίσκονται στο ίδιο σημείο. Εδώ και δύο χρόνια η βασική μέριμνα του κράτους είναι να μπαζώσει και να εξαφανίσει όλα τα στοιχεία για τη διαλεύκανση του εγκλήματος. Η δικαιοσύνη με ενορχηστρωτή την κυβέρνηση ακολουθεί το ίδιο μοτίβο σε όλα τα τελευταία μεγάλα εγκλήματα με κρατική εμπλοκή. Το είδαμε στο ναυάγιο της Πύλου, στο κύκλωμα trafficking, στους θανάτους λόγω υποστελέχωσης των νοσοκομείων, τώρα και στα Τέμπη. Συγκάλυψη και αποφυγή πολιτικών και ποινικών ευθυνών με κάθε τρόπο και κάθε κόστος. Γι’ αυτό ο δικαστικός αγώνας των συγγενών είναι αρκετά κομβικός και έχει παίξει σημαντικό ρόλο να αναδειχθεί το θέμα στη δημόσια σφαίρα. Όμως, ενώ η πρόσφατη δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται μόνο στο τι ακολούθησε, πρέπει να θυμόμαστε και ότι η ίδια η σύγκρουση των τρένων, δεν ήταν ένα λάθος της στιγμής, ούτε έγινε απρόσμενα ή από ατυχία, αλλά είναι ένα διαρκές έγκλημα που συντελείται εδώ και αρκετά χρόνια.
Και αυτή τη φρίκη θα μπορούσαμε να τη συναντήσουμε όλοι και όλες ξανά. Είτε στον σιδηρόδρομο, είτε στα νοσοκομεία ή κάποια άλλη υποδομή του κράτους που βρίσκεται υπό κατάρρευση. Σε ένα κράτος που επιμένει να υποχρηματοδοτεί, εμπορευματοποιεί και περιφράσει σημαντικές δομές για την επιβίωσή μας με μόνο γνώμονα την κερδοφορία δεν υπάρχουν ατυχήματα. Η μη συντήρηση των δομών του σιδηροδρομικού δικτύου και η έλλειψη μέτρων ασφαλείας κάποια στιγμή θα οδηγούσαν στον θάνατο. Τα Τέμπη συμπυκνώνουν όλη την υποτίμηση, την εκμετάλλευση και την κρατική αυταρχικότητα που δεχόμαστε για την επίτευξη κέρδους. Γι’ αυτό δεν αρκεί να στηρίζουμε τον αγώνα των συγγενών, αλλά και να τον κάνουμε δικό μας, να αντικρίσουμε τις συνδέσεις του στην καθημερινότητά μας και να δράσουμε. Δεν αντέχουμε άλλο θάνατο και ξέρουμε ότι αν δεν ανοίξουμε ρωγμές στο σύστημα εκμετάλλευσης που ζούμε, αυτή η κανονικότητα δεν θα αλλάξει. Θέλουμε να συναντηθούμε ξανά στον δρόμο και να εμπλουτίσουμε τον αγώνα με όλες αυτές τις συνδέσεις που βλέπουμε στη ζωή μας και να μην γυρίσουμε σπίτι μας.
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Πριν δύο χρόνια, τα Τέμπη μας βρήκαν σε μία συνθήκη γενικευμένης ήττας, απάθειας και απελπισίας. Τα 15 χρόνια κρίσης μάς άφησαν παγωμένες μέσα στη ματαιότητα ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει, με διαλυμένα κοινωνικά δίκτυα και χωρίς εδάφη συνάντησης για να οργανώσουμε τους αγώνες μας, να εκφράσουμε τις επιθυμίες και να αλλάξουμε την καθημερινότητά μας. Και αυτό φάνηκε και στις μεγάλες διαδηλώσεις του 2023 όπου κατεβήκαμε στον δρόμο μαζικά αλλά και μουδιασμένα, μέσα στην απελπισία για αυτό που συνέβη. Δεν καταφέραμε να αντιστρέψουμε το κλίμα ηττοπάθειας, να μετατρέψουμε το βουβό πένθος σε κραυγή αποφασιστικότητας και να ταρακουνήσουμε το σύστημα που σκοτώνει για το κέρδος.
Αντίθετα, στη Σερβία βλέπουμε να απλώνεται ένα τεράστιο κίνημα που ξεκίνησε μετά τη δολοφονία 15 ανθρώπων από την πτώση της οροφής στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό του Novi Sad τη 1 Νοέμβρη του 2024. Εκεί, οι φοιτητ(ρι)ές έδωσαν άμεσα τον τόνο, με διάρκεια και αποφασιστικότητα κατέλαβαν τα πανεπιστήμια δημιουργώντας το έδαφος σε ένα ευρύ φάσμα ανθρώπων να αγωνιστεί. Το κίνημα στη Σερβία αντέχει στον χρόνο, πειραματίζεται με νέους τρόπους αγώνα και μπλοκάρει ολόκληρες πόλεις. Ενώ, η παραίτηση του πρωθυπουργού της δεν ήταν αρκετή για να σταματήσει ή να συρρικνώσει τις διαμαρτυρίες καθώς πλέον τους ενώνουν πολλά παραπάνω από τον θάνατο.
ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
Ας εμπνευστούμε από το κίνημα της Σερβίας και ας αγωνιστούμε όχι μόνο ενάντια στο έγκλημα και στον θάνατο αλλά για να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο ζούμε. Η μαζικότητα του πλήθους στις 26 Γενάρη απονομιμοποίησε το κρατικό αφήγημα και φαίνεται να έχει ταρακουνήσει το κράτος και τους πολιτικούς του εκπροσώπους. Από την πρώτη στιγμή, νιώσαμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας όταν το τείχος απάθειας σπάει και συναντιόμαστε όλα μαζί στο δρόμο. Αυτή η αλλαγή κλίματος, ας είναι μόνο η αρχή και ας επιβεβαιώσουμε την ανησυχία τους για τη δυνατότητα το βουβό πένθος να μετασχηματιστεί σε κραυγή οργής, που θα απλωθεί σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Στις 28 Φλεβάρη να κατακλύσουμε τους δρόμους, με αποφασιστικότητα να κάνουμε την πόλη ξανά δικιά μας και να επιμείνουμε μέχρι οι ζωές μας να μην διαφεντεύονται από τα κέρδη τους.
Τετάρτη 5 Μαρτίου
Άγαλμα Βενιζέλου 19:00
ακριβής τοποθεσία : Συναντιόμαστε κάτω από την παιδική χαρά
Οριζόντια Κίνηση – Για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό:
Δικά τους τα κέρδη – δικοί μας οι νεκροί! Όλοι και όλες στην πορεία για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, Τετάρτη 5/3, 19:00, Άγαλμα Βενιζέλου
Οι μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη, που κατέβασαν στον δρόμο κυριολεκτικά εκατομμύρια ανθρώπους πανελλαδικά – και όχι μόνο- δεν αποτελούν παρά μια αφετηρία στον αγώνα για την δικαίωση των 57 δολοφονημένων συνανθρώπων μας και την ανάδειξη των οικονομικών και πολιτικών αιτιών που προκάλεσαν το έγκλημα.
Συνεχίζουμε δυναμικά τον αγώνα, μέχρι τέλους!
Συμμετέχουμε στην συγκέντρωση και πορεία της 5ης Μάρτη, στις 7μμ, στο Άγαλμα Βενιζέλου.
Ακολουθεί το κείμενο μας σχετικά με το ζήτημα:
Δυο χρόνια έχουν περάσει από το μεγαλύτερο κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα της σύγχρονης εποχής στην χώρα, το έγκλημα στα Τέμπη, που κόστισε την ζωή σε 57 συνανθρώπους μας.
Δύο χρόνια μετά, καμία ευθύνη δεν έχει αποδοθεί στους πραγματικούς υπαίτιους αυτής της τραγωδίας, που δεν είναι άλλοι από το πολιτικό προσωπικό της χώρας, εκείνους που βρίσκονταν στις καίριες θέσεις ευθύνης που θα μπορούσαν να είχαν αποτρέψει αυτό το έγκλημα, αλλά και το Κεφάλαιο, δηλαδή οι ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες, εν μέσω κρίσης, εξαγόρασαν για μια μπουκιά ψωμί τις δημόσιες υποδομές και προτεραιοποίησαν το κέρδος έναντι της ασφάλειας. Κανέναν και καμιά δεν ξεγελάει η απόδοση ευθυνών ατομικά σε αποδιοπομπαίους τράγους, ακόμη κι αν έφεραν και οι ίδιοι κομμάτι της ευθύνης.
Η παρούσα κυβέρνηση, έως και χθες, αισθανόταν παντοδύναμη και έδειχνε να πιστεύει πως δεν χρειάζεται να απολογηθεί σε κανέναν και για τίποτα. Μετά και από την δεύτερη εκλογική της επικράτηση, το περίφημο “41%”, συνέχισε να προχωράει στα αντικοινωνικά της σχεδια με περίσσεια αλαζονεία και αναλγησία, στο σημείο που δεν δίσταζε καν να εμπαίζει τους συγγενείς των θυμάτων, να διατάζει το μπάζωμα του χώρου του εγκλήματος, να ψεύδεται σε σχέση με τους πραγματικούς λόγους και τις αληθινές αιτίες που οδήγησαν στο δυστύχημα.
Μετά και από τις νέες μεγαλειώδεις διαδηλώσεις – τόσο της 26ης Γενάρη, όσο και της 28ης Φλεβάρη, οι οποίες συγκέντρωσαν πάνω από 2 εκατομμύρια ανθρώπους πανελλαδικά και πολλές χιλιάδες ακόμη σε διάφορες πόλεις σε όλον τον κόσμο, την επιμονή του κόσμου να βγαίνει μαζικά στον δρόμο για το ζήτημα αυτό, κάτι δείχνει να αλλάζει – και στην κοινωνία αλλά και στην ίδια την κρατική διαχείριση.
Από εκεί που μέχρι χθες η Κυβέρνηση είχε απέναντι της μια κοινωνία εξαιρετικά μουδιασμένη και ηττημένη, μετά από 15 – και βάλε- χρόνια κρίσης, με τα κινήματα των πιο ενεργών κομματιών της να προσπαθούν ακόμη να συνέλθουν από το φιάσκο της σοσιαλδημοκρατίας, έχοντας να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα την ακραία καταστολή των ακροδεξιών πολιτικών της παρούσας κρατικής διαχείρισης, έχει πλέον να αντιμετωπίσει την γενική κατακραυγή. Από εκεί που το Κράτος θεωρούσε ότι βρίσκεται στην στιγμή της απόλυτης κυριαρχίας του, ώστε να υπηρετήσει το Κεφάλαιο χωρίς καμία περίσπαση, πλέον, οι εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου που στέκονται στο πλευρό των συγγενών των θυμάτων και ζητούν δικαιοσύνη, φαίνεται να ταρακουνούν την σιγουριά των κυβερνώντων.
Φάνηκε ξεκάθαρα πως ήταν λάθος τους να πιστεύουν ότι η παρούσα κατάσταση κοινωνικής αδράνειας μπορεί να συνεχιστεί υπέρ τους επ’ αορίστον. Η κοινωνία μπορεί να είναι βαθιά καταρρακωμένη από την συνεχιζόμενη επίθεση και η εργατική τάξη για πολλά χρόνια διασπασμένη και διαιρεμμένη, αλλά είναι πλέον κοινή κατανόηση όλων όσων δεν είναι ποταποί τσανακογλείφτες της Κυβέρνησης και των αφεντικών, πως ένα τέτοιο έγκλημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να μείνει αναπάντητο. Το συναίσθημα της οργής – που υφέρπει στο εσωτερικό της κοινωνίας εδώ και πολύ καιρό – ψάχνει διέξοδο να εκφραστεί.
Για αυτό τον λόγο και η επίθεση της Κυβέρνησης και των πληρωμένων φερεφώνων της απέναντι στους ίδιους τους συγγενείς των θυμάτων, αλλά και σε κάθε άνθρωπο που τους συμπαραστέκεται ενεργά, έχει φθάσει στα έσχατα επίπεδα κατασυκοφάντησης, ενώ επιστρατεύθηκαν και νέες τεχνικές παραχάραξης της αλήθειας (παραποιημένα Video κλπ). Ταυτόχρονα, η Κυβερνητική παράταξη προσπαθεί να “τσιμεντώσει” το δικό της κοινό με αφίσες που καλούν τον κόσμο να μην κατέβει στις πορείες, ανασύροντας ακόμη και τους νεκρούς στο Μάτι για να πείσει πως όλα αυτά είναι μια σκευωρία προκειμένου να πέσει η – τόσο αγαπητή σε όλους – κυβέρνηση του Μητσοτάκη.
Μετά τις διαδηλώσεις της 28η Φλεβάρη, τις μεγαλύτερες σε όγκο στην σύγχρονη ιστορία της χώρας, η Κυβέρνηση παριστάνει πως δεν έχει συμβεί τίποτα. Καμία αυτοκριτική, καμία κίνηση που να δείχνει έστω και την πιο στοιχειώδη θέληση για ανάληψη ευθύνης. Είναι στο χέρι μας να αποδείξουμε πως αυτό δεν θα γίνει ανεκτό!
Όμως πρέπει να γίνει κατανοητό πως το ζήτημα δεν αφορά μόνο την συγκεκριμένη Κυβέρνηση. Φυσικά και οι παρόντες διαχειριστές του Κράτους είναι οι πιο βαθιά βουτηγμένοι στα συμφέροντα, τις μίζες και τα πάρε-δώσε με την μαφία και το μαύρο κεφάλαιο. Φυσικά και έχουν κάνει τα πάντα για να καλύψουν τους “υμετέρους”. Φυσικά και είναι οι προτιμότεροι από το Κεφάλαιο διαχειριστές του συστήματος. Ωστόσο, το ζήτημα είναι πολύ βαθύτερο. Το έγκλημα στα Τέμπη αναδεικνύει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το που οδηγούν οι ακραίες καπιταλιστικές πολιτικές της ιδιωτικοποίησης των πάντων, της υποβάθμισης κάθε δημόσιας υποδομής στον βωμό του κέρδους. Ακόμη και η ίδια η συγκάλυψη και το ζήτημα με τα παράνομα καύσιμα που μετέφερε το τρένο, μας δείχνουν τον ακραίο βαθμό του εναγκαλισμού του Κράτους με το (μαύρο ή μη) Κεφάλαιο και τα επίπεδα ποταπότητας στα οποία μπορεί να εκπέσει το πρώτο για να καλύψει το δεύτερο.
Ως ξεκάθαρο κρατικό/καπιταλιστικό έγκλημα, τα Τέμπη δεν είναι ξεκομμένα από τα λοιπά καθημερινά εγκλήματα ίδιας φύσης στους χώρους εργασίας (“εργατικά ατυχήματα”), στα υδάτινα και χερσαία σύνορα (δολοφονίες μεταναστ(ρι)ών), δεν είναι ξεκομμένα από τον πνιγμένο Θεσσαλικό Κάμπο και τα καμμένα δάση και σπίτια σε όλη την χώρα, από την Ρόδο μέχρι τον Έβρο. Υπαίτιοι είναι πάντα οι ίδιοι. Το Κράτος και το Κεφάλαιο.
Οι νεκροί/ες των Τεμπών ζητούν δικαίωση. Και πέρα από τις όποιες δικαστικές εξελίξεις, αυτή η δικαίωση είναι φανερό πως θα αποδοθεί στους δρόμους, από τις εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων που αναμένεται να ανταποκριθούν και πάλι στα καλέσματα των συγγενών των θυμάτων, των εργατικών σωματείων και των λοιπών φορέων, όπως το έπραξαν με εμφατικό τρόπο και στην Γενική Απεργία της 28ης Φλεβάρη.
Οι νεκροί περιμένουν. Αναμένουν δικαίωση. Και είναι καθήκον των ζωντανών να την αποδώσουν.
✊🏼Όλοι και όλες στην συγκέντρωση – πορεία για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών
Τετάρτη 5/3, 7μμ Άγαλμα Βενιζέλου
Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων:
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό- Μαύρο & Κόκκινο μέλος της Αναρχική Πολιτική Οργάνωση – Ομοσπονδία Συλλογικοτήτων:
Συγκέντρωση – πορεία Τετάρτη 5.3 19:00 άγαλμα
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ
Το πρωί της Παρασκευής 28/2 – δύο χρόνια από το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη – χιλιάδες κόσμος συναντήθηκε στον δρόμο, σημειώνοντας μια από τις πιο μεγαλειώδης διαδηλώσεις των τελευταίων χρόνων ανά την επικράτεια.
2 χρόνια τώρα παρακολουθούμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, με ευθύνες που αιωρούνται και μια δικαίωση που ακόμα δεν έχει επέλθει για τις αδικοχαμένες ψυχές. Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες του κράτους να ετεροκατευθύνει την κοινή γνώμη και να μετακυλήσει τις ευθύνες σε ένα «ανθρώπινο λάθος», στην επιφάνεια αναδύονται στοιχεία που φανερώνουν την πολιτική συγκάλυψης και την εγκληματική ευθύνη που φέρουν οι επαΐοντες της εξουσίας. Οι παράνομες χημικές ουσίες που προκάλεσαν τεράστια φωτιά στην αμαξοστοιχία, το άμεσο μπάζωμα του σημείου της σύγκρουσης, το μη δημοσιευμένο καταγεγραμμένο υλικό από κάμερες ασφαλείας – σε συνδυασμό με τις δηλώσεις κυβερνητικών προσώπων που μονίμως πέφτουν σε αντιφάσεις – αποδεικνύουν έκδηλα πως ο θάνατος 57 ανθρώπων δεν οφείλεται σε ένα «ατύχημα» αλλά σε ένα προδιαγεγραμμένο έγκλημα, οι αυτουργοί του οποίου δεν θα τιμωρηθούν ποτέ.
Η μαζική απάντηση του κόσμου στον δρόμο έκανε ξεκάθαρο πως καμία εμπιστοσύνη δεν υπάρχει πλέον στην αστική δικαιοσύνη, η οποία όντας παρακλάδι των κρατικών μηχανισμών, δεν δύναται να αποδώσει τις ευθύνες εκεί που αναλογούν. Γίνεται πλέον αντιληπτό ότι η δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών μπορεί να επέλθει μόνο από την κοινωνική βάση, η οργή της οποίας δεν θα πάψει να στρέφεται ενάντια σε όσους εξουσιάζουν τις ζωές μας και κοστολογούν την ύπαρξή μας ως μηδαμινή. Η πορεία της 28 Φλεβάρη συσπείρωσε χιλιάδες κόσμο, μπροστά στον οποίο η δύναμη του κράτους να καταστείλει τον παλμό της διαδήλωσης στάθηκε ευτελής. Παρόλα αυτά, ο φόβος της κυβέρνησης ότι διακυβεύεται η καρέκλα της εξουσίας της έγινε ξεκάθαρος. Δυνάμεις της αστυνομίας φανέρωσαν ξανά το προσωπείο της ωμής βίας, σημειώνοντας την μέρα εκείνη στην Αθήνα 84 προσαγωγές και 42 συλλήψεις αγωνιστών – εντός των οποίων ορισμένοι διώκονται για κακουργήματα. Για ακόμη μια φορά, οι κρατικοί μηχανισμοί θέλησαν να χτυπήσουν τον κόσμο του αγώνα, στοχοποιόντας όλους όσους έμπρακτα εναντιώνονται στα αφηγήματα τους.
Την ίδια στιγμή λοιπόν που οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ανενόχλητοι, συγκαλύπτοντας με κάθε δυνατό τέχνασμα την εγκληματική τους στρατηγική, η κρατική δικαιοσύνη αποφασίζει για ακόμη μια φορά κατά το δοκούν – καταστέλλοντας, στοχοποιόντας, τρομοκρατώντας οποιονδήποτε ταράζει την κρατική συνοχή. Το μοντέλο της προληπτικής αντιεξέγερσης και η ταυτόχρονη προσπάθεια του κράτους να σβήσει την συλλογική μνήμη – φοβούμενο την ολική ρήξη του – συντελούν στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης και στην απόδοση ποινών και διώξεων σε κάθε αγωνιστή που απειλεί την παντοδυναμία του.
Φόβο του κράτους αποτελούμε όλοι εμείς που δεν θα πάψουμε να αγωνιζόμαστε για την άμεση δικαίωση των θυμάτων των Τεμπών και την σύνθλιψη της κρατικής ηγεμονίας. Όσο λοιπόν κράτος και αφεντικά πασχίζουν να συγκαλύψουν την εγκληματική διαχείριση τους, αρνούμενοι τις δολοφονικές ευθύνες που φέρουν στις πλάτες τους, εμείς θα βρισκόμαστε πάντα στον αντίποδα των κρατικών αφηγημάτων – υπενθυμίζοντας πως ο αγώνας για δικαιοσύνη δεν επέρχεται στις αίθουσες των δικαστηρίων. Ο αγώνας δίνεται καθημερινά στους δρόμους, με την μαζική, μαχητική συμμετοχή κάθε ανθρώπου ενάντια στο σάπιο σύστημα εξουσίας που διαχειρίζεται την ανθρώπινη ζωή ως αμελητέα. Ο αγώνας μας δεν χωράει σε κάλπες και σε κυβερνητικά προστάγματα. Ο αγώνας μας είναι δίκαιος και είναι ένας πόλεμος ενάντια στο σύγχρονο καθεστώς. Ένας αγώνας ζωής, αξιοπρέπειας, ισότητας και αλληλεγγύης.
ΚΡΑΤΟΣ – ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΙ – ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ – ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ Η ΜΑΦΙΑ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ / ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ της γενικής απεργίας για το κρατικό έγκλημα των Τεμπων
Ανάρες, ομάδα δράσης & αλληλεγγύης:
Στους δρόμους ξανά!
Για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών,
Τετάρτη 5 Μαρτίου, 19.00 Άγαλμα Βενιζέλου
Στην απεργία στις 28 Φεβρουαρίου συντελέστηκε, αδιαμφισβήτητα, ένα κοινωνικό γεγονός. Ένα κοινωνικό γεγονός που γίνεται ακόμη πιο σημαντικό επειδή ήταν και η πιο επιτυχημένη, σε συμμετοχή, απεργία που έχει γίνει ποτέ. Η ιστορικά ασύγκριτη συμμετοχή κόσμου στην απεργία και στις διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις έφερε στο προσκήνιο, για μιά ακόμη φορά, τον υπαρκτό διχασμό που υπάρχει στην κοινωνία. Διχασμός που είναι υπαρκτός σε όλες τις δυτικές καπιταλιστικές χώρες και εκφράζεται, με ηχηρό πλέον τρόπο, και εδώ. Η προδιαγεγραμμένη κοινωνική σύγκρουση έχει μπει ήδη στις ράγες και το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών έφερε μονάχα την αφορμή για να αρχίσει να εμφανίζεται με μαζικό τρόπο αυτό το χάσμα μεταξύ εξουσίας και υποτελών τάξεων. Δική μας υποχρέωση είναι να βαθύνουμε και να οξύνουμε αυτό το ρήγμα, μέχρι το σημείο της μη επιστροφής.
Στις 28/2 συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών, στο οποίο σκοτώθηκαν 57 άνθρωποι. Από την πρώτη στιγμή μετά το συμβάν, ο κρατικός μηχανισμός χρησιμοποίησε όλες τις δυνατές μεθόδους για να προστατεύσει από τα κοινωνικά πυρά τον εαυτό του. Η δολοφονία ανθρώπων αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο ένα “υπολογισμένο ρίσκο” στο κυνήγι της μεγιστοποίησης των κερδών, γεγονός που καθιστά τα Τέμπη ένα προμελετημένο έγκλημα. Πρόκειται για τη φύση της καπιταλιστικής μηχανής που σκότωσε -λίγους μήνες μετά τα Τέμπη- 600 μετανάστ(ρι)ες στην Πύλο, στο όνομα της ασφάλειας. Η πραγματικότητα, ο τόπος και ο ιστορικός χρόνος εντός των οποίων συνέβησαν, συμβαίνουν και θα συμβαίνουν τέτοιας δολοφονικής, αντιπρολεταριακής φύσης, εγκλήματα, αγνού ταξικού μίσους των ισχυρών έναντι των αδυνάμων,είναι αυτή του καπιταλιστικού συστήματος του οποίου αποκλειστικός γνώμονας είναι η βέλτιστη λύση κόστους οφέλους.
Η κοινωνική οργή γύρω από το κρατικό έγκλημα, μαζί με νέα στοιχεία που έρχονται στην επιφάνεια, ξεσηκώνουν μία μεγάλη μερίδα της κοινωνίας, η οποία κατέκλυσε τους δρόμους πολλών πόλεων στις 26/1. Παράλληλα, το συνεχές των κρατικών καπιταλιστικών δολοφονιών νέων, εργατών, ρομά, μεταναστ(ρι)ών αποδεικνύει ότι η βαρβαρότητα του συστήματος δεν οφείλεται σε διαφθορά ή κακούς διαχειριστές της εξουσίας, αλλά στην ίδια τη λειτουργία ενός συστήματος που ενδιαφέρεται μόνο για την παραγωγή και την κερδοφορία. Η ταξική εκμετάλλευση, οι διακρατικοί ανταγωνισμοί, οι σφαγές αμάχων και οι γενοκτονίες, η εσωτερική καταστολή, η επίθεση εντός στους αποκλεισμένους αποτελούν αδιαίρετο σώμα για ένα σύστημα στο οποίο η επέκταση των πεδίων κερδοφορίας αποτελεί ανάγκη ζωτικής σημασίας για την βιωσιμότητά του. Οφείλουμε, επομένως, να αναγνωρίσουμε ότι το έγκλημα αυτό είναι αποτέλεσμα της ταξικής εκμετάλλευσης και να επικεντρώσουμε την οργή μας εναντίον της κρατικής- καπιταλιστικής κυριαρχίας, μακριά από ένα εθνικό πένθος που βλέπει καταπιεστές και καταπιεσμένους στην ίδια πλευρά.
Το έγκλημα στα Τέμπη και η συγκάλυψη των πραγματικών ενόχων δεν είναι εξαίρεση για το σύστημα. Όπως και οι δολοφονίες μεταναστριών στα σύνορα αναφέρονται ως “εθνική άμυνα”, τα εργατικά “ατυχήματα” ως ατομική ευθύνη των εργαζομένων, η σύμπραξη στη γενοκτονία της Παλαιστίνης ως “σοφή εξωτερική πολιτική”, το σύστημα έχει στο DNA του τη διγλωσσία και την μετάθεση ευθυνών από το θύτη στο θύμα. Στην πραγματικότητα το ελληνικό κράτος είναι ένα κράτος που συγκροτείται γύρω από την εξαίρεση, την εγκληματική αμέλεια και τελικά τις δολοφονίες ανθρώπων που δεν χωρούν στην βιτρίνα των άριστων και υπάκουων εργαζομένων που επιδιώκουν. Από την δολοφονία 600+ μεταναστ(ρι)ών στην Πϋλο ως τα πογκρόμ εναντίον Ρομά, η απόσταση για την απόλυτη αδιαφορία και τη μέγιστη κερδοφορία από τις μετακινήσεις μέχρι τα νοσοκομεία, όσο αφορά τους φτωχούς, δεν είναι και τόσο μεγάλη όσο μπορεί να φαίνεται. Το έγκλημα στα Τέμπη το αποδεικνύει με πικρό τρόπο. Οι ζωές των ανθρώπων έχουν αξία για το κράτος μόνο ως πηγές παραγωγικότητας και κερδοφορίας. Απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα είναι επιτακτικής σημασίας να δούμε τους αγώνες ενάντια στο έγκλημα των Τεμπών, την αλληλεγγύη στους μετανάστες και την αντίσταση στις αποικιοκρατικές πολιτικές ως ενιαίους σκοπούς.
Η αναγωγή του προβλήματος αποκλειστικά στην ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου και η ανάδειξη ενός διπόλου κρατικού και ιδιωτικού συσκοτίζει την πραγματική αιτία της κρατικής δολοφονίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μέρος του προβλήματος αποτελώντας όμως ένα σύμπτωμά και όχι την αιτία του. Το κράτος υπάρχει για να εξυπηρετεί συμφέροντα πάντα αντιθετικά με τα δικά μας και καμία κρατική διαχείριση δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της εργατικής τάξης, αφού εγγενές στοιχείο του είναι η συνεχής υποτίμηση των ζωών μας για την αναπαραγωγή του με κάθε δυνατό κόστος. Το κράτος, ως διαχρονικός προστάτης των συμφερόντων του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης, πότε με τον μανδύα του κοινωνικού κράτους πότε με την πιο αυταρχική μορφή του, “εργάζεται” πάντα προς αυτή την κατεύθυνση. Στην προσπάθεια του αυτή να αυξάνει συνεχώς τα κέρδη της αστικής τάξης επάνω στις δικές μας πλάτες,επιλέγει να επενδύει σε πιο κερδοφόρες για το κεφάλαιο αγορές, υποχρηματοδοτώντας κοινωνικές παροχές, όπως οι μετακινήσεις, αφήνοντας έτσι χώρο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις να καλύψουν το κενό. Στην προκειμένη περίπτωση, το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι ημιδιωτικοποιημένο και άρα ένα μεγάλο μέρος του βρίσκεται υπό κρατική διαχείριση. Η σύμπραξη κρατικού και ιδιωτικού τομέα, δεν έχει καμία σχέση με τις κοινωνικές, δημόσιες, αξιοπρεπείς και δωρεάν μετακινήσεις που έχουμε ανάγκη.
Μόνη επιλογή λοιπόν είναι ο δρόμος. Όπου δρόμος η διαδήλωση, η σύγκρουση, η απεργία, το σαμποτάζ, η απαλλοτρίωση. Μόνη επιλογή η ταξική συνείδηση και συγκρότηση. Σήμερα όσο ποτέ ο προπαγανδιστικός μηχανισμός λανσάρει πρότυπα ατομικής επιτυχίας. Οφείλουμε να σταθούμε η μία δίπλα στην άλλη αναγνωρίζοντας ότι ο καθένας μας μέσα στις ιδιαιτερότητες του, δεν έχει καμία ουσιαστική ιδιαιτερότητα που να τον διαφοροποιεί από το κοινωνικό-ταξικό σύνολο στο οποίο ανήκει. Η συλλογική λύση επομένως από την ταξική σκοπιά, πέραν του ότι προτάσσει την αλληλεγγύη έναντι του ατομισμού και προβάλει άλλες ποιότητες, είναι και η μόνη λογική επιλογή συμφέροντος για την τάξη των εργαζομένων.
Σε αντίθεση με πολλές καθεστωτικές δυνάμεις θεωρούμε πως η μη ύπαρξη “σοβαρής” εναλλακτικής κυβερνητικής εξουσίας δεν είναι αδυναμία αλλά δύναμη για το κοινωνικό κίνημα. Το σύστημα τους δεν μπορεί να εξασφαλίσει ούτε τις βασικές κοινωνικές ανάγκες, το αντίθετο μάλιστα. Απαιτεί την συντριβή κάθε έννοιας κοινωνίας μέσα σ’ ένα πυρετό πολεμικής προετοιμασίας και φασιστικών πρακτικών, κι αυτά συμβαίνουν πανευρωπαϊκά με κυβερνήσεις όλων των πιθανών χρωματισμών.
Είμαστε ξανά στον δρόμο γιατί δεν ξεχνάμε τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου. Μακριά και ενάντια σε μικραστικές λογικές προβοκατορολογίας στεκόμαστε αλληλέγγυα στα 74 συλληφθέντα άτομα της 28ης Φλεβάρη. Άμεση απελευθέρωση τους τώρα! Η κρατική καταστολή και το δικαστικό τους σύστημα είναι μια καλοταϊσμένη και καλοκουρδισμένη μηχανή εξόντωσης των πιο επικίνδυνων μορφών δράσης του κινήματος που λειτουργεί παραδειγματικά. Είναι λογικό δίπλα σε αυτήν να στέκονται και να βοηθούν οι φασίστες. Είναι αναμενόμενο για μας, αλλά και απαράδεκτο, να βλέπουμε για μια ακόμη φορά την καθεστωτική αριστερά να κρατάει παρόμοια στάση. ΚΑΤΩ τα ΧΕΡΙΑ απ’ τους αγωνιστές.
Είμαστε ξανά στον δρόμο γιατί 57 άνθρωποι της δικής μας τάξης δολοφονήθηκαν για το κέρδος. Απεργούμε επειδή εκτός από το “κράτος και τον καπιταλισμό”, δικός μας καθημερινός εχθρός είναι το αφεντικό μας και η μισθωτή σκλαβιά στην οποία μας υποβάλλει. Απεργούμε για να προτάξουμε την οργανωμένη συλλογική μας αντίστασή που θα τα πάρει όλα πίσω και ακόμα παραπάνω. Είμαστε ξανά στον δρόμο γιατί έχουμε σιχαθεί το σύστημα αυτό το οποίο γεννά μόνο εκμετάλλευση, καταπίεση,πολέμους και ατυχήματα, με χρωματιστά περιτυλίγματα προόδου και δημοκρατίας.
Στους δρόμους ΞΑΝΑ!
Για το κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών,
Τετάρτη 5 Μαρτίου, 19.00 Άγαλμα Βενιζέλου.
ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΙ ΑΛΛΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ
ΤΕΜΠΗ – ΠΥΛΟΣ – ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Αναρχική συνέλευση φοιτητών/τριων Quieta Movere:
Πορείες ενάντια στο κρατικό – καπιταλιστικό έγκλημα των Τεμπών:
Τετάρτη 05/3 – 19:00 Αγ.Βενιζέλου
Παρασκευή 07/3 – 12:00 Αγ.Βενιζέλου
ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ
ΓΙΑΤΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΟΛΟΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΜΠΗ
Από τους προβοκάτορες του Πολυτεχνείου του ’73..
..στους προβοκάτορες του Δεκέμβρη του ’08..
ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
ΠΟΡΕΙΕΣ – ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ – ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ – ΑΠΕΡΓΙΕΣ
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ 19:00
ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Στις 28 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από την μεγαλύτερη σιδηροδρομική τραγωδία στην ιστορία της χώρας. Εκατομμύρια άνθρωποι συμμετείχαν στη Γενική Απεργία και στις πορείες σε όλη τη χώρα. 57 νεκροί και δεκάδες τραυματίες στην πλειοψηφία τους νέοι και νέες αποτέλεσμα του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας που συντελείται σταδιακά από το 2010 και μετά. Δύο χρόνια από ένα στυγερό κρατικό έγκλημα με διαχρονικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν την καπιταλιστική κρίση στην χώρα. Ένα έγκλημα το οποίο συγκαλύφθηκε μεθοδικά με μπαζώματα, με απόκρυψη στοιχείων, με κατευθυνόμενη δημοσιογραφική προπαγάνδα, με βίντεο που εμφανίζονται δύο χρόνια μετά και με άλλες πρακτικές ενός κράτους που λειτουργεί όλο και περισσότερο ξεκάθαρα με όρους και πρακτικές μαφίας. Επίσης ακόμα δεν έχουμε πάρει απαντήσεις σχετικά με το ξυλόλιο που βρέθηκε στο χώρο της σύγκρουσης. Παράλληλα επιχειρείται τρομοκράτηση της κοινωνίας για το θέμα με ψευτοδιλήμματα του τύπου ”Μητσοτάκης ή χάος”.
Το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη δεν είναι “ατύχημα” αλλά το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της συστηματικής απαξίωσης των δημόσιων σιδηροδρομικών μεταφορών, του τεμαχισμού και της ξεπουλήματος των δημόσιων υποδομών σε ιδιώτες, δηλαδή τελικά η επικράτηση της λογικής του κέρδους έναντι της ασφάλειας και της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Ένοχοι για το έγκλημα είναι τόσο το πολιτικό προσωπικό που εφάρμοσε τις συγκεκριμένες πολιτικές όσο και οι εταιρείες που ενεπλάκησαν με κάθε τρόπο σε αυτή τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Οι εργαζόμενοι στους σιδηροδρόμους είχαν καταγγείλει επανειλημμένα μέσω των συνδικαλιστικών τους οργάνων τις ελλείψεις στην ασφάλεια.
Η αγωνιζόμενη κοινωνία έχει αρχίσει να ορθώνει το ανάστημά της. Οι γονείς και συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, οι εργαζόμενοι/ες, όλοι/ες οι καταπιεσμένοι/ες και εκμεταλλευόμενοι/ες θα φροντίσουμε πάση θυσία να αποδοθεί ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ με κάθε τρόπο.
Είτε θα αποδεχθούμε ότι οι ζωές μας μετράνε λιγότερο από τα κέρδη του κεφαλαίου -τόσο της «νόμιμης» όσο και της παράνομης δραστηριότητας του- είτε θα αγωνιστούμε. Γνωρίζουμε ότι ο αγώνας που πρέπει να δώσουμε είναι πολυμέτωπος και δύσκολος. Απέναντι στη φτώχεια και την ανέχεια, την ακρίβεια, την εξαθλίωση, τον εργασιακό μεσαίωνα και την ανεργία πρέπει να οργανώσουμε την ταξική αλληλεγγύη, να ανασυντάξουμε τα συλλογικά μορφώματα της εργατικής τάξης, να προτάξουμε τα συμφέροντα και τις ανάγκες της τάξης μας και να θέσουμε τις συλλογικές μας διεκδικήσεις. Να διεκδικήσουμε την απεμπορευματοποίηση και κοινωνικοποίηση των βασικών αναγκών όπως το ρεύμα, το νερό, τη στέγαση, την επικοινωνία και τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, συνταξιούχοι/ες, αποκλεισμένοι/ες, ντόπιοι και μετανάστες/ριες μαζί, πρέπει να σηκώσουμε μαζί το κεφάλι, να οργανωθούμε, να παλέψουμε μαζί και να επιτεθούμε στο κράτος και το κεφάλαιο.
ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΗΜΑ, ΗΤΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ – ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ Η ΙΔΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ 19:00
ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
Αυτόνομη Πρωτοβουλία Εικαστικού – ΠρόλετΑρτ:
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΗ 19:00, ΑΓΑΛΜΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ στο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη
Έχουν περάσει 2 χρόνια απο τη μεγαλύτερη μέχρι στιγμής σιδηροδρομική τραγωδία στην χώρα που στοίχισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους και άφησε αρκετούς τραυματίες,κυρίως νεαρής ηλικίας, που ορισμένοι/ες βρέθηκαν σε κωματώδη κατάσταση στα νοσκομεία. Πρόκειται για ένα έγκλημα που έχει φέρει σε δύσκολη θέση την ελληνική κυβέρνηση και για αυτό με οποιοδήποτε μέσο προσπαθεί να συγκαλύψει τις ευθύνες της,είτε μέσω της Ελληνικής Δικαιοσύνης και τα ΜΜΕ είτε με μαφιόζικους όρους, όπως είδαμε με τους ”μυστηριώδεις” θανάτους ανθρώπων που σχετίζονται με την υπόθεση.
Ευθύνη όμως έχουν εξίσου και όλες οι κυβερνήσεις που διαχρονικά κρατούν υποβαθμισμένο τον ΟΣΕ στρώνοντας τον δρόμο για την πώλησή του.Ευθύνη έχουν όλοι όσοι υπέγραψαν την υποχρέωση ιδιωτικοποίησης του ΟΣΕ ως μνημονιακή υποχρέωσης το 2010.Είναι οι ίδιοι που εκμεταλλεύονται τώρα την τραγωδία και ανταγωνίζονται μεταξύ τους για το ποιοί ασκούν πραγματική αντιπολίτευση μέσα στη Βουλή.
Η κοινωνία ακομά και σήμερα σε αυτό το έγκλημα αναζητά δικαιοσύνη απο την ίδια την κυβέρνηση και απο τα κόμματα που συναίνεσαν στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα.Πάνω στην απόγνωση της κοινωνίας ο κρατικός μηχανισμός αποπροσανατολίζει,συκοφαντεί τα συγγενικά πρόσωπα των θυμάτων,αναπαράγει τα αφηγήματα για ”ανθρώπινο λάθος” και επικαλεί την αυθεντία της Ελληνικής Δικαιοσύνης ώς το μόνο μέσο δικαίωσης για την κοινωνία.
Οι ευθύνοντες του εγκλήματος στα Τέμπη δεν θα καταδικάσουν τους εαυτούς τους,γνώριζαν ήδη ότι μια μέρα θα οδηγηθούμε σε αυτή τη τραγωδία.Τα σωματεία εργαζομένων στους σιδηροδρόμους είχαν καταγγείλει επανειλημμένα για τις ελλείψεις στην ασφάλεια. Τελευταία ανακοίνωση ήταν αυτή στις 7 Φλεβάρη 2023 δηλαδή λίγες μόνο μέρες πριν την σύγκρουση όπου η ΔΕΣΚ Σιδηροδρομικών αναφέρει: “Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις”.
Τα κροκοδείλια δάκρυα πολιτικών και στελεχών της εταιρείας, οι παρόλες περί «εθνικής τραγωδίας» και η απόδοση ευθυνών σε «ανθρώπινα λάθη» δεν πρέπει να μας παραπλανήσουν.Η κοινωνική οργή δεν μπαζώνεται.Το αίτημα για δικαίωση δεν είναι απλά ένα πρόβλημα μόνο για τις οικογένειες των θυμάτων,όλοι-ες έχουμε βρεθεί επιβάτες σε αυτά τρένα και απο τύχη δεν έχουμε ζήσει αυτή τη τραγωδία.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗΣ δεν περιορίζεται στα Τέμπη
Η κατάσταση που υπάρχει χρόνια στον ΟΣΕ βρίσκεται και στη σχολή μας. Βλέπουμε πάλι να έχουν ήδη δημοσιευθεί καταγγελίες,ντοκουμέντα και ανακοινώσεις του Φοιτητικού Συλλόγου μας με τη παρακμιακή κατάσταση που επικρατεί, με το έδαφος να υποχωρεί, να πλημμυρίζουν τα εργαστήρια, να μην υπάρχει εξαερισμός ούτε θέρμανση και οι μούχλες να εξαπλώνονται στις αίθουσες.
Το Δεκέμβρη έπειτα από έντονες βροχές αντικρίσαμε τους χώρους μας γεμάτους νερό. Στο κτίριο <<Thomas>> ξηλώθηκαν επτά πάνελ βάρους 40 κιλών και προσγειώθηκαν μπροστά στις εισόδους των εργαστηρίων και στην κεντρική είσοδο όπου γίνονται τα θεωρητικά μαθήματα. Δεν είχαμε θύματα επειδή γίνανε μέσα σε ένα σαββατοκύριακο. Στα κτήρια στη Λήδα Μαρία έπεσαν σοβάδες και υπήρξε κίνδυνος ηλεκτροπληξίας, καθώς υπάρχουν υποσταθμοί του ΔΕΔΔΗΕ.
Παρόμοια προβλήματα εμφανίζονται και στην ΑΣΚΤ (Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών) με το πρόσφατο συμβάν κομμάτι της οροφής που έπεσε σε αμφιθέατρο της σχολής γεμάτο με φοιτήτριες-ές, οι οποίες-οι από τύχη δεν τραυματίστηκαν.
ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΟΥΝ ΒΑΓΟΝΙΑ ΜΙΑΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΣΤΟ ΤΡΟΧΑΙΟ?
Σχεδόν όλα τα διασωθέντα βαγόνια δεν έχουν διακριτικά εταιριών. Το μοναδικό που είναι σε όλα τα πλάνα από το σημείο της καταστροφής και φέρει όνομα μιας ισραηλινής εταιρίας, είναι αυτό της ZIM που φαίνεται σε φωτογραφίες ότι υπάρχει και δεύτερο βαγόνι της στα διασωθέντα.
Η εταιρεία ZIM Integrated Shipping Services Ltd αποτελεί μια μεγάλη διεθνή ναυτιλιακή εταιρεία εμπορευμάτων και κατατάσεται στη 10η κορυφαία θέση παγκόσμιων μεταφορέων. Ιδρύθηκε το 1945 και τα κεντρικά γραφεία της εδρεύουν στη πρωτετύουσα του Ισραήλ στη Χάιφα. Η ΖΙΜ, εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα, το 1962, και είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο λιμάνι του Πειραιά.
H ισραηλινή εταιρεία ΖΙΜ έχει μπει πολλές φορές μέχρι και τώρα στο στόχαστρο του διεθνούς κινήματος μποϊκοτάζ, λόγω του ρόλου της στη μεταφορά όπλων και άλλων υλικών στο άπαρτχαιντ κατά των Παλαιστινίων.
Στη περίπτωση της τραγωδίας στα Τέμπη, τα βαγόνια της εμπορικής αμαξοστοιχίας που άνηκαν στη ZIM και συγκρούστηκε με το επιβατικό τρένο μετέφερε παράνομα εύφλεκτες ουσίες, όπως ξυλόλιο, βενζόλιο και τουλόλιο.Να προσθέσουμε, η ισραηλινή εταιρεία ZIM αναφέρει στο επίσημο site της ότι προσφέρει μέχρι και υπηρεσίες μεταφοράς στρατιωτικού φορτίου, επικίνδυνων φορτίων, εύφλεκτων φορτίων, τοξικού φορτίου κ.α.
Πέρα απο το σενάριο εμπλοκής κυκλώματος νοθείας καυσίμων, αξίζει να σημειωθεί ότι το ξυλόλιο και τουλόλιο είναι δυο ουσίες που χρησιμοποιούνται και για στρατιωτικούς σκοπούς.
Αιωρούνται πολλά ερωτήματα ακόμη χωρίς κάποιο τελικό συμπέρασμα. Παρ’όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητο ότι το ελληνικό κράτος έχει επιτρέψει υποδομές της χώρας να εξυπηρετούν κάθε εβδομάδα την μεταφορά όπλων που προορίζονται για το Ισραήλ. Σε αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση το ελληνικό σιδηροδρομικό δίκτυο που αξιοποιείται από μας ως μέσο μεταφοράς, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί για να μεταφέρει όπλα που προορίζονται για το σιωνιστικό Ισραήλ, ώστε να ανεφοδιαστεί στρατιωτικά και να συνεχίσει τους πολέμους που διεξάγει στη Παλαιστίνη,στο Νότιο Λίβανο και στη Νότια Συρία.
Η κοινωνία ανταποκρίθηκε μαζικά διαδηλώνοντας σε 111 πόλεις της Ελλάδας μετά από τις αποκαλύψεις ότι η πλειοψηφία των θυμάτων έχασαν τη ζωή τους από την έκρηξη που προκλήθηκε από τα εύφλεκτα φορτία της εμπορικής αμαξοστοιχίας.
ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΝΑ ΜΗΝ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Η γενικευμένη και πολυμέτωπη επίθεση που ερχόμαστε αντιμέτωπες-οι κάνει ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη να αγωνιστούμε οργανωμένα μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις των Φοιτητικών Συλλόγων, των φοιτητικών σχημάτων ή πρωτοβουλιών. Να διεκδικήσουμε οργανωμένα ως φοιτήτριες-ες πλάι στις διεκδικήσεις άλλων καταπιεσμένων κοινωνικά και ταξικά μαζί με την υπόλοιπη κοινωνία και διεθνώς.Ταυτόχρονα όμως να αναδείξουμε κριτικά και τα προνόμια που απολαμβάνουμε ώς πολίτες μιας δυτικής χώρας που συμμετέχει ενεργά στην οικονομική εκμετάλλευση των χωρών του Παγκόσμιου Νότου, που δολοφονεί μετανάστες-ριες στα νερά της και επιτρέπει τα πογκρόμ ακροδεξιών. Ο αγώνας και η συμπεριληπτικότητα των διεκδικήσεων μας να μην μείνει στα γεωγραφικά όρια της χώρας όπου ζούμε.
Δεν αποτελούμαστε η εξαίρεση απέναντι στην καπιταλιστική κυριαρχία που υποτιμά τους όρους διαβίωσης μας, της εργασίας μας και των σπουδών μας, για αυτό απέναντι σε αυτό το αξιακό σύστημα του κράτους και του καπιταλισμού ”ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ” ” ‘Η ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ” να γεμίσουμε τους δρόμους, τα αμφιθέατρα των Γενικών Συνελεύσεων, να κάνουμε Κατάληψη στις σχολές μας για να τις μετατρέψουμε σε Κέντρα Αγώνα.
Οργανωμένα να προτάξουμε τα συμφέροντα και τις ανάγκες της τάξης μας, να θέσουμε τις συλλογικές μας διεκδικήσεις και να δυναμώσουμε τη διεθνιστική και ταξική αλληλεγγύη μας. Να αγωνιστούμε οργανωμένα ως φοιτήτριες-ες δυναμώνοντας τον αγώνα μας με τους υπόλοιπους Φοιτητικούς Συλλόγους, την κοινωνία, τα εργατικά σωματεία και τους μετανάστες-ριες μέχρι τη δικαίωση των θυμάτων στα Τέμπη, μέχρι την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος, μέχρι την αποτίναξη της ιμπεριαλιστικής εκμετάλλευσης είς βάρος των χωρών του Παγκόσμιου Νότου, μέχρι την αναδιοργάνωση της κοινωνικής ζωής. Η οργή μας είναι συνειδητή και μέρα με τη μέρα πολιτικοποιείται, η δικαιοσύνη θα δοθεί στους δρόμους.
ΚΑΜΙΑ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΙΚΟΥ – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ
ΠΟΥΛΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΚΕΡΔΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΑΣ ΤΗΝ ΕΙΔΑΜΕ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΤΑ ΤΕΜΠΗ ΟΥΤΕ Η ΚΑΚΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ΕΣΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ
Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΖΩΕΣ
ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ,ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΜΑΣ
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΖΩΝΤΑΝΩΝ
Διαρκής Αγώνας ★ για την ταξική απελευθέρωση:
Πάτρα:
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: ΤΕΤΑΡΤΗ 5/3, 19:00 πλ. Γεωργίου
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΑΣΦΥΞΙΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ – ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ
ΔΗΜΟΣΙΕΣ, ΑΣΦΑΛΕΙΣ, ΔΩΡΕΑΝ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΣΙΤΙΣΗ, ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στην κρατική/καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη:
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ/ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ
Στις 28/02/2025 συμπληρώνονται δύο χρόνια από την κρατική/καπιταλιστική δολοφονία στα Τέμπη. Δύο χρόνια με προανακριτικές επιτροπές-παρωδίες, με συμβουλές περί πένθους από κυβερνητικά στελέχη και δημοσιογραφικά τσουτσέκια προς τους συγγενείς και τους οικείους των 57 νεκρών, με μπαζώματα, με «λάσπη» και με μια διεφθαρμένη ως το κόκκαλο αστική δικαιοσύνη σε απόλυτη σύμπλευση με την ακροδεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση. Δύο χρόνια συγκάλυψης. Δύο χρόνια προσβολής της μνήμης των 57 νεκρών και της νοημοσύνης των ζωντανών. Δύο χρόνια στα οποία καθημερινά συντελείται το δεύτερο μέρος του εγκλήματος των Τεμπών.
Η αντίστροφη μέτρηση για την δολοφονία στα Τέμπη ξεκινάει με την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, με πρόσχημα την εξυγείανση, τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση του δικτύου και των υπηρεσιών, πριν μερικά χρόνια. Ένα ακόμη φαγοπότι δημοσίου χρήματος μεταξύ κράτους, κυβερνητικών στελεχών, ξένου και εγχώριου κεφαλαίου. Κι όπως πάντα, στις πλάτες μας. Η ιστορία, άλλωστε, γνωστή: βαρύγδουπα πρωτοσέλιδα και κρατικές φανφάρες περί επενδύσεων και ανάπτυξης, κάμερες-φώτα και εγκαίνια συστημάτων που δε λειτουργούν, για να έχουν τα βοθροκάναλα υλικό για τις ειδήσεις των 20:00 κλπ. Και μπροστά σε όλο αυτό, μάρτυρας και κομπάρσος, η κοινωνική βάση, αποχαυνωμένη, εναποθέτει τις ελπίδες της στην ανάπτυξη που δεν έρχεται ποτέ και στις επενδύσεις των οποίων τα αποφάγια ίσως γευτεί, αλλά κι αυτά «δανεικά».
Το παιχνίδι είναι στημένο και στα μέτρα τους: ιδιωτικοποιήσεις, ακρίβεια, ανεργία, εξώσεις-πλειστηριασμοί, φτωχοποίηση, υποβάθμιση εργασιακών συνθηκών, καταστροφική εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος, αυστηροποίηση του ποινικού οπλοστασίου του κράτους, εντεινόμενη καταστολή, μεθοδευμένες διώξεις αγωνιστών, ατιμωρησία κρατικών στελεχών και των ένστολων υπηρετών τους. Εν έτει 2025 σχεδόν ένας στους τέσσερις κατοίκους του ελλαδικού χώρου αντιμετωπίζει τον κίνδυνο της φτώχιας. Καθημερινά αντικρίζουμε συνανθρώπους μας να ψαχουλεύουν σε κάδους είτε για να βρουν κάτι χρήσιμο για τους ίδιους είτε για να συμπληρώσουν το πενιχρό τους εισόδημα πουλώντας ανακυκλώσιμα υλικά. Την ίδια ώρα, οι τιμές σε είδη πρώτης ανάγκης και στην ενέργεια σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ χιλιάδες ζουν με την απειλή της έξωσης, καθώς δεκάδες χιλιάδες πλειστηριασμοί προγραμματίζονται κάθε χρόνο. Το πλαίσιο αυτό έρχονται να κάνουν πιο εφιαλτικό οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων αγαθών και υπηρεσιών, όπως το νερό, η εκπαίδευση, η υγεία, αποκλείωντας σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας από την πρόσβαση σε αυτά και προσφέροντας ένα ακόμη πεδίο κερδοφορίας στο αδηφάγο εγχώριο και ξένο κεφάλαιο. Όλα αυτά δημιουργούν μια αποπνικτική κατάσταση όπου το μόνο έγκυρο αφήγημα είναι το κρατικό και σε κάθε αγωνιστική αντίδραση η απάντηση είναι βία και καταστολή.
Αυτό που ζούμε καθημερινά είναι μια διαρκής προσπάθεια εξόντωσης από την πλευρά της εξουσίας. Μια προσπάθεια που συμπυκνώνεται στη δήλωση «όποιος δεν προσαρμόζεται, πεθαίνει» και που υλοποιείται στην κρατική/καπιταλιστική δολοφονία 57 συνανθρώπων μας στα Τέμπη, στην κρατική δολοφονία 104 συνανθρώπων μας στο Μάτι, στην κρατική δολοφονία 600 συνανθρώπων μας στην Πύλο, στην κρατική/καπιταλιστική δολοφονία 200 εργατών ετησίως. Συνεργάτες και συνένοχοι, το κράτος, ως νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία, το κεφάλαιο, τα ΜΜΕ. Πρώτη γραμμή τους, ως σύγχρονοι πραιτωριανοί, οι μπάτσοι που με δολοφονική μανία στρέφονται ενάντια στον κόσμο που αντιστέκεται και υψώνει το ανάστημά του ενάντια στους δολοφόνους, τους καταπιεστές, τους γδάρτες των ζωών μας. Πιστοί ακόλουθοι, τα ΜΜΕ. Χειροκροτητές και προπαγανδιστές της εκάστοτε κρατικής διαχείρισης, όργανο του εγχώριου κεφαλαίου, επαγγελματίες ψεύτες και συκοφάντες σε διατεταγμένη υπηρεσία να παραπλανούν την κοινή γνώμη όταν η οργή της συσσωρεύεται, να εφευρίσκουν «εχθρούς» και «απειλές» της «ομαλής κανονικότητας» και να ναρκώνουν συνειδήσεις με παραμύθια ότι δήθεν όλα πάνε καλά. Και φυσικά, στα δύσκολα επιστρατεύονται οι γνωστές εφεδρείες, ο ακροδεξιός, φασιστικός, νεοναζιστικός εσμός που είναι πάντα εκεί όταν χρειάζεται να στοχοποιηθεί ο κόσμος και τα κέντρα του αγώνα, για να κάνει τη βρώμικη δουλειά της εξουσίας.
Μα εμείς δεν πτοούμαστε. Κόντρα στην κρατική μαφία και στις ανθρωποφάγες ορέξεις του κεφαλαίου, κόντρα στην καθημερινή απαξίωση των ζωών μας, κόντρα σε ό,τι στέκεται εμπόδιο ανάμεσα σε μας και το δίκιο, κόντρα σε κάθε εξουσία και καταπίεση, έχοντας πάντα στο νου μας και στην καρδιά μας τα συντρόφια μας που έπεσαν αγωνιζόμενα, αλλά και αυτά που αγωνίζονται μέσα από τα κελιά, αγωνιζόμαστε μαζί τους για την ελευθερία, τη ζωή, την αξιοπρέπεια.
ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΝ 57 ΝΕΚΡΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥΣ
ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΣΕΡΒΙΑ, ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΙΟ, ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΝΤΑ ΠΑΡΩΝ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΔΙΩΚΟΜΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ, ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΑΝΤΡΕΑ Φ. ΚΑΙ Κ. Κ.
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΑ ΤΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΣΤΙΣ 28/2
Τετάρτη 5/3 19.00 Πλ. Γεωργίου
Αναρχική Ομάδα A Batalha:
Η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή.. είναι ταξική
Το δίκιο θα κριθεί στους δρόμους
Την προηγούμενη Παρασκευή ημέρα απεργίας και ημέρα που συμπληρώθηκαν δύο χρόνια από το δυστύχημα των Τεμπών μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι εκατοντάδες χιλιάδων ανθρώπων κατέβηκαν στον δρόμο· δήλωση που μόνο οι εκτιμητές της ΕΛΑΣ διαφωνούν. Μετά από τόσες και τόσες κρατικές δολοφονίες και τραγωδίες η εργατική τάξη και κοινωνία αποφάσισε να πάψει να ξεχνά και να θυμηθεί τι σημαίνει συλλογική μνήμη. Η οργή η οποία υπήρχε στην πλατεία συντάγματος, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε τις προβοκατολογίες που ακούστηκαν αυτή την εβδομάδα, και η οποία στόχευε στους μπράβους της εξουσίας με τα μπλε “καταστάλθηκε” με την ανάλογη βία. Συλλήψεις πραγματοποιήθηκαν στον σωρό και αδιακρίτως. Από απλούς περαστικούς μέχρι μέλη του Ρουβίκωνα που σήκωσαν πανό για τα Τέμπη στα γραφεία της Hellenic Train και οι οποίοι βρίσκονταν συλληφθέντες μέχρι και την Τρίτη, η καταστολή χτύπησε παντού.
Από την πλευρά του το κράτος φυσικά κάνει ότι μπορεί για να μη σταματήσει τη συγκάλυψη με παρουσίαση πλαστού υλικού, αμφίβολα πορίσματα, μπράβους που όταν κανείς λέει την αλήθεια on camera ένα νεύμα τους αρκεί για να τον σταματήσει αλλά και απειλές άμεσες και έμμεσες στους συγγενείς των νεκρών σε μια προσπάθεια να τη βγάλει για μια ακόμη φορά καθαρή. Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να χαρακτηρίζουν βάσιμες θεωρίες και κατηγορίες ως ψεκασμένες με την ελπίδα να απομονώσουν όσους και όσες έχουν το θάρρος να τις υπερασπίζονται δημόσια. Από που να ξεκινήσουμε; Από τον Άδωνη ο οποίος χτυπιέται και ωρύεται ότι η κυβέρνηση δεν κρύβει τίποτα ή από τον Βορίδη ο οποίος μας είπε λίγο πολύ ότι πολύ φασαρία κάνουμε για τα Τέμπη. Ευτυχώς όμως όλα αυτά φαίνεται να αποτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό. Εξαίρεση βέβαια αποτελούν οι φανατισμένοι ψηφοφόροι και ηλίθιοι που μπαίνουν και στη φωτιά για να αποδείξουν πόσο πιστεύουν στο σημερινό κράτος δικαίου (!) που έφτασαν στο σημείου να δημοσιεύσουν αφίσα ενάντια στα καλέσματα της επερχόμενης απεργίας.
Τα ΜΜΕ από την πλευρά τους κάνουν και αυτά ό,τι μπορούν για να διασφαλίσουν ότι η εικόνα της κυβέρνησης δε θα χαλάσει πολύ. Πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό είναι το θάψιμο της έκτασης των συγκεντρώσεων στις 26/01/2025. Δημοσιογράφος είναι και αυτός εξάλλου που κατάφερε να βρει βίντεο υπέρ των λεγομένων της κυβέρνησης από κάμερες ασφαλείας πριν ακόμη το βρουν οι αρμόδιοι.
Τα Τέμπη και ο αγώνας που ακολούθησε από τους συγγενείς των νεκρών ήταν η χαριστική βολή απέναντι στο κράτος για να χαθεί κάθε ψήγμα εμπιστοσύνης που μπορεί να είχε ο μέσος πολίτης. Ακόμη και όσοι και όσες είναι φανατικοί δεξιοί δε μπορούν να απαντήσουν πλέον με καμία σιγουριά ότι η κυβέρνηση δεν κρύβει τίποτα και δεν έχει βάλει πουθενά το χεράκι της. Ακόμα και για τον πρόσφατο θάνατο του Β. Καλογήρου ο κόσμος είναι αποπροσανατολισμένος. Είναι ξεκάθαρο πως κανείς δε μπορεί να πιστέψει και να αποκλείσει τίποτα διότι πολύ απλά δεν πιστεύει τίποτα από όσα ακούει από τα στόματα των υπεύθυνων και όποιο τελικό πόρισμα και να ανακοινωθεί η αμφιβολία δεν πρόκειται να σβήσει. Τα Τέμπη αποτέλεσαν τη χαριστική βολή για να κλονιστεί συθέμελα από τη βάση της κοινωνίας και προς τα πάνω κάθε εμπιστοσύνη στους θεσμούς. Μια εμπιστοσύνη που δε φαίνεται να επιστρέφει σύντομα.
Στην προσπάθεια σίγασης του ζητήματος αλλά και καπηλείας του ακούμε για μία ακόμη φορά επιχειρήματα γύρω από την αποπολιτικοποίηση και πολιτικοποίησή του. Από τη μία η κυβέρνηση θέλει να το σβήσει από τις σελίδες τις ιστορίας ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης προσπαθούν να ανεβάσουν τις μονάδες τους στις επόμενες εκλογές. Δε θα ασχοληθούμε με το πόσο εμετικό είναι αυτό που μόλις αναφέρθηκε διότι αντιλαμβανόμαστε πως έτσι λειτουργεί το σύστημα και δε θέλουμε να μακρηγορήσουμε επ’ αυτού. Πρέπει να αναφέρουμε όμως ότι στην πραγματικότητα το πρόβλημα δεν είναι με αυτή την κυβέρνηση και αν αλλάξει θα είμαστε μια χαρά. Όποιος και αν ήταν διαχειριστής της εξουσίας η κατάσταση θα ήταν πάνω κάτω η ίδια και αυτό διότι αυτοί που κάνουν κουμάντο είναι οι κεφαλαιοκράτες. Τα δικά τους συμφέρονται εξασφαλίζουν οι κυβερνώντες. Δεν είναι τυχαίο πως στην υπόθεση των Τεμπών βασικοί εμπλεκόμενοι είναι ιδιωτικές εταιρίες, ενώ όταν η συζήτηση γυρίζει στο ξυλόλιο, το οποίο βρέθηκε στο σημείο, καμία σαφής απάντηση δε δίνεται ούτε για τις συνέπειες αυτού αλλά ούτε και για το ποια ακριβώς είναι η χρήση του στη βιομηχανία των καυσίμων. Η Hellenic Train μάλιστα έφτασε στο σημείο να αναφέρει στο πόρισμα που κατέθεσε πως όχι απλώς δεν υπήρχαν εύφλεκτα υλικά στην εμπορική αμαξοστοιχία αλλά ότι η έκρηξη ήταν απλώς ένα τυχαίο γεγονός. Ακόμη και όταν ένας απλός Youtuber τόλμησε να υπονοήσει, άθελα του ή μη, κάτι για γνωστό δημοσιογράφο, υπέρμαχο των θέσεων του κυβερνόντος κόμματος, μπράβοι χτύπησαν την πόρτα συγγενών του ή το γεγονός πως μπράβοι επιχειρηματία έχουν απειλήσει επί σκηνής κωμικό για ένα του αστείο.
Για εμάς το ζήτημα των Τεμπών έχει πολιτικές προεκτάσεις, όχι από αυτές που μαζεύουν ψήφους, αλλά από εκείνες που μας υπενθυμίζουν πως για την εξουσία οι ζωές μας δεν έχουν καμία αξία. Πρώτη η εργατική τάξη οφείλει να δώσουμε τις απαντήσεις που αρμόζουν με την παρουσία στο δρόμο και τη διεκδίκηση καλύτερων όρων ζωής. Οφείλουμε να δώσουμε τις απαντήσεις που αρμόζουν ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας, την εξαθλίωσή μας και τον θάνατο μας σε μια χώρα που το μόνο που έχει σημασία είναι τα μεγαλύτερα κέρδη των κεφαλαιοκρατών. Οφείλουμε να παλέψουμε για τις ζωές μας σε μια χώρα που ζούμε από τύχη.
ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ ΜΕ ΚΕΡΑΚΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟ,
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΘΑ ΔΟΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 28/2/25
ΠΟΡΕΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΜΑΡΤΙΟΥ ΣΤΙΣ 18:30 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΗΠΕΙΡΟΥ
Λάρισα:
Συνδικάτα, σωματεία και σύλλογοι:
Συνδικάτα και φορείς της Λάρισας καλούν σε νέο συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στις 7 μ.μ. στην κεντρική πλατεία της πόλης. Το κάλεσμα απευθύνουν το Εργατικό Κέντρο Ν. Λάρισας, ο Σύνδεσμος Ιδιοκτητών Καταστημάτων Αναψυχής και Εστίασης, η Ομοσπονδία Επαγγελματοβιοτεχνών και Εμπόρων, ο Εμπορικός Σύλλογος, ο Φαρμακευτικός Σύλλογος, το Σωματείο Ιδιοκτητών ΤΑΞΙ, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Ν. Λάρισας, Φοιτητικοί Σύλλογοι Πανεπιστημίου Θεσσαλία, η Συντονιστική Επιτροπή Μαθητών και η Ένωση Συλλόγων Γονέων.
Όπως επισημαίνουν:
«Στη Λάρισα και στη χώρα μας πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες λαϊκές κινητοποιήσεις των τελευταίων δεκαετιών. Σε πάνω από 250 πόλεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, φούσκωσε η λαοθάλασσα της οργής και της απαίτησής μας. Μια πρωτοφανής συγκέντρωση που έστειλε ξεκάθαρο μήνυμα πως δεν θα επιτρέψει καμία συγκάλυψη σε αυτό το απερίγραπτο έγκλημα που στοίχισε την ζωή σε 57 αθώες ψυχές, απαιτώντας να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι έχουν ποινικές και πολιτικές ευθύνες. Καμία ανοχή στην πολιτική που κατακλύζει την ζωή μας με “κοιλάδες των Τεμπών”! Οι φορείς που μπήκαμε μπροστά για να οργανωθεί αυτή η προσπάθεια χαιρετίζουμε τους χιλιάδες λαού που ξεχύθηκαν για άλλη μια φορά στους δρόμους του αγώνα, απεργώντας, κλείνοντας τα κατάστημά τους, αφήνοντας την δουλειά τους για να συμμετέχουν σε αυτό το απίστευτο ανθρώπινο ποτάμι που πλημμύρισε τους δρόμους της πόλης μας, της πόλης που συνδέθηκε με αυτό το απερίγραπτο έγκλημα των Τεμπών! Χαιρετίζουμε όλους όσους συνέβαλαν και με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο (μουσικούς, εικαστικούς , φωτορεπόρτερ κ.α.) στην επιτυχία αυτής της μεγάλης πρωτοβουλίας.
Ο λαός μας έδειξε την τεράστια δύναμη που διαθέτει. Όταν η οργή και η ανάκτηση γίνονται οργάνωση κι αγώνας. Αυτός είναι ο δρόμος για την δικαίωση, για την ζωή που μας αξίζει. Για μια ζωή όπου στο επίκεντρο θα είναι οι δικές μας ανάγκες κι όχι τα κέρδη τους!».
Καρδίτσα:
Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Καρδίτσας:
Την Τετάρτη 05/03/2025 στις 18:30 στην Πλατεία Ελευθερίας (Κεντρική Πλατεία Καρδίτσας) συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη. Ενωμένοι σαν γροθιά να σπάσουμε τις αλυσίδες της υποταγής και με πολύμορφους αγώνες να συντρίψουμε κράτος και καπιταλισμό που έχουν ρημάξει τις ζωές μας και να φτιάξουμε έναν κόσμο από εμάς για εμάς , έναν κόσμο αυτοοργάνωσης ,αλληλεγγύης και ελευθερίας.
ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΧΑΣΕΙΣ
ΟΣΑ ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ 28ης ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Χανιά:
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ROSA NERA:
Η Κατάληψη Rosa Nera στηρίζει τα νέα καλέσματα για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη: Τετάρτη 5 Μαρτίου στις 7 μ.μ. στην Πλατεία Αγοράς Χανίων.
Τέμπη, Φεβρουάριος 2023 – Πύλος, Ιούνιος 2023:
Το κράτος και τα αφεντικά δολοφονούν
Να βάλουμε τις ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους
Μετά την μεγαλειώδη γενική απεργία της 28ης Φεβρουαρίου, δύο χρόνια από το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη υπάρχουν νέα καλέσματα για την Τετάρτη.
Οι αγώνες συνεχίζονται ώστε να σταματήσουμε κάποτε να θρηνούμε και άλλους νεκρούς πάνω στα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Το “δυστύχημα” στα Τέμπη είναι άλλη μια δολοφονία του κράτους των αφεντικών. Όπως ακριβώς και το κρατικό ρατσιστικό έγκλημα του πολύνεκρου ναυαγίου της Πύλου για το οποίο επίσης επιχειρείται η συγκάλυψη των ενόχων.
Στους σιδηρόδρομους, η σκόπιμη υποτίμηση των μέτρων ασφαλείας από την εταιρία, η υποστελέχωση και η εντατικοποίηση της εργασίας, είναι ζητήματα για τα οποία οι εργαζόμενοι/ες στου σιδηρόδρομους είχαν προειδοποιήσει και διαμαρτυρηθεί πολλές φορές. Ήδη, πριν τη κρατική δολοφονία στα Τέμπη προειδοποιούσαν για τα αποτελέσματα των εγκληματικών αβλεψιών στον βωμό του κέρδους με όχημα άλλη μία ιδιωτικοποίηση δημόσιου φορέα:
“Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις. Τα Σωματεία στον Σιδηρόδρομο και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σιδηροδρομικών δεν μπορεί να ανέχονται άλλο αυτή την επικίνδυνη κατάσταση. Τι άλλο περιμένουν για να παρέμβουν; Τι άλλο πρέπει να συμβεί;”
Δεν ήταν προφητεία τα παραπάνω λόγια, τα γεγονότα στα Τέμπη είναι τα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων και της κερδοφορίας του καπιταλισμού. Είναι η υποτίμηση των ζωών μας απέναντι στα κέρδη τους.
Δεν πρόκειται να σωπάσουμε και δεν πρόκειται να συγκαλυφθεί άλλο ένα κρατικό έγκλημα.
Όλοι και όλες στους δρόμους.
Συμμετέχουμε και στηρίζουμε τα πανελλαδικά καλέσματα της Τετάρτης 5 Μάρτη, ώρα 7 μ/μ/ στην Αγορά Χανίων.
Ανοιχτή Συνέλευση για τη δημιουργία αναρχικού μπλοκ στην πορεία των Τεμπών:
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ, ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5/3 ΣΤΙΣ 7:00 μ.μ. ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΟΛ@ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5/3 – ΠΛΑΤΕΙΑ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ
Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΕΡΔΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία, είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη
~Μίλαν Κούντερα
Δύο χρόνια μετά το κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη, ο αγώνας για την αποκατάσταση της μνήμης δίνεται σε όλα τα μέτωπα.Πρώτα απ’ όλα, απέναντι σε έναν πολυεπίπεδο μηχανισμό συγκάλυψης, που κινητοποιήθηκε από την πρώτη στιγμή: Από το μπάζωμα του σημείου της σύγκρουσης των δύο τρένων, μέχρι την έπαρση με την οποία αντιμετωπίζουν οι εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους την υπόθεση στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Ως συνήθως, οι ευθύνες αποδίδονται σε μεμονωμένα ανθρώπινα λάθη προκειμένου να μην καταλήξουν στα πρόσωπα που είναι πολιτικά υπεύθυνα για το έγκλημα. Στόχος βέβαια, πέρα από την εξασφάλιση της ασυλίας τους, είναι να μην αποδοθούν ευθύνες στις πολιτικές που εφαρμόζουν – εκείνες τις πολιτικές που χρόνια τώρα, στο όνομα της ανάπτυξης, ρημάζουν κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας, και είναι υπεύθυνες για την περαιτέρω φτωχοποίηση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων.Μπροστά στην προοπτική της ανεξέλεγκτης κερδοφορίας, είναι ξεκάθαρο πως οι ζωές των από τα κάτω δεν μετράνε. Τα Τέμπη αποτελούν το πιο ωμό, το πιο βάρβαρο στιγμιότυπο αυτής της συνθήκης. Η ευθύνη για το έγκλημα αυτό ανήκει αποκλειστικά στις κρατικές πολιτικές της συνεχούς υποβάθμισης των δομών, που χρησιμοποιούνται μαζικά από την κοινωνική βάση. Είναι οι πολιτικές που έχουν υπηρετήσει οι δεξιοί και οι «αριστεροί» διαχειριστές του ελληνικού κράτους. Εξίσου υπεύθυνη είναι, βέβαια, και η νεοφιλελεύθερη επιταγή για μεταφορά του κόστους λειτουργίας αυτών των δομών στην ιδιωτική επιχειρηματικότητα, σε οργανισμούς δηλαδή που έχουν ως αποκλειστικό κίνητρο την κερδοφορία. Για τους οργανισμούς αυτούς το οικονομικό όφελος, πάντα και αδιαπραγμάτευτα, προηγείται των ζωών εκείνων που καταναλώνουν τις υπηρεσίες τους.Μπροστά στο ενδεχόμενο να εκτεθούν τόσο οι υπεύθυνοι σε προσωπικό επίπεδο, όσο και οι πολιτικές που υπηρετούν, οι χαμένες ζωές των από τα κάτω δεν έχουν τίποτα να πουν. Η έπαρση ως επικοινωνιακή πολιτική, αποτελεί πλέον βασική γραμμή του ελληνικού κράτους. Και πάλι, τα Τέμπη αποτελούν το πιο κυνικό παράδειγμα: Από τη μία με τα λόγια του τότε υπουργού Μεταφορών, Καραμανλή, μερικές εβδομάδες πριν το δυστύχημα («είναι ντροπή να θέτετε θέματα ασφαλείας»), αλλά κυρίως με τις μικρές ή μεγαλύτερες “ντροπές” που ξεστομίζουν οι εκπρόσωποι του κρατικού μηχανισμού απέναντι στις οικογένειες των νεκρών. Μπροστά σε ανθρώπους που παλεύουν με αξιοπρέπεια να αποκαταστήσουν τη μνήμη των ανθρώπων τους, η έπαρση αυτή της κυριαρχίας είναι το απόσταγμα των αυταρχικών πολιτικών και παράλληλα ο πιο στυγνός εμπαιγμός.Η δράση συμπληρώνει τα δάκρυαΟι μαζικές διαδηλώσεις του Ιανουαρίου ανέδειξαν πως η βούληση των από τα κάτω μπορεί να δημιουργήσει πολιτικά γεγονότα και να κάνει τους κυβερνώντες να αναδιπλωθούν.Απέναντι στη θανατοπολιτική του κέρδους, οφείλουμε να θέσουμε αναχώματα, και πρωτίστως να εξερευνήσουμε την υλική μετουσίωση της οργής και του πόνου. Για την αξιοπρέπεια όλων εκείνων που συνεχίζουν να αγωνίζονται, με τους τρόπους που επιλέγουν (από τις οικογένειες των νεκρών, τις φοιτητικές καταλήψεις και τις αγροτικές κινητοποιήσεις έως τους εξεγερσιακούς αγώνες ). Σε πείσμα του κόσμου που επιλέγει να σκύβει το κεφάλι, να γυρνάει από την άλλη, και να καταφάσκει στην εκμετάλλευση, το ξεζούμισμα, και την υποτίμηση του διπλανού, ευελπιστώντας την κοινωνική του ανέλιξη(βλέπε τους ντόπιους τσανακογλύφτες των ΝΑΤΟϊκών, που για λίγα δολάρια γίνονται συνένοχοι στην γενοκτονία που συντελείται ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό ή τους νεόπλουτους ιδιοκτήτες που έχουν μετατρέψει κάθε γειτονιά της πόλης σε αποκλειστικό τουριστικό προϊόν). Στους καιρούς που ζούμε η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι αμείλικτη και επιβάλλεται ως μη αναπόδραστη. Είναι το ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική) σε αυτό το ‘παραγωγικό’ μοντέλα που οδηγεί την καθεμία από εμάς σε κοινωνικό, οικονομικό και προσωπικό αδιέξοδο. Ο τρόπος διαχείρισης της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης τίποτα δεν έχει να προσφέρει σε εμάς, πέρα από παραπάνω ιδρώτα, αίμα, μιζέρια και πόνο. Αν δεν το αντιληφθούμε, δεν έχουμε πολλά να περιμένουμε. Αν δεν πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, με άλλα λόγια, δεν θα μας τις δώσει κανείς. Αυτό είναι το δικό μας στοίχημα.
Η αξιοπρέπεια και το δίκιο κερδίζονται στον αγώνα, και μέσα από τον αγώνα. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει…
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΕΞΕΓΕΡΣΗ Ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ – Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ
Ηράκλειο:
Ταξική Πορεία:
Αναρχικοί – Αναρχικές:
ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Συγκέντρωση για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα #Τέμπη,
Τετάρτη 05/03 – 19:00 – Πλ. Ελευθερίας,
Ρέθυμνο:
ΕΣΕ Ρεθύμνου:
Συναυλία διαμαρτυρίας
Συνεχίζουμε. Θα είμαστε εκεί!
Κέρκυρα:
Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας:
Οι Κερκυραίοι συνεχίζουν με νέο συλλαλητήριο την Τετάρτη 5 Μάρτη στις 18:30 στην Πόρτα Ριάλα. Κάλεσμα για τη συγκέντρωση απευθύνει το Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας, σε συνέχεια της απεργιακής συγκέντρωσης της 28ης Φλεβάρη, με κεντρικό σύνθημα «τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», απαιτώντας το έγκλημα των Τεμπών αλλά και η βαθύτερη αιτία που το προκάλεσε, να μη συγκαλυφθούν.
Α.Μ.Ο.Κ. (Αυτοοργανωμένη Μαθητική Ομάδα Κέρκυρας):
ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ- ΔΕ ΞΕΧΝΑΜΕ
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΑΥΤΟ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΔΕ ΠΡΕΠΕΙ/ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΤΕΜΠΗ
Σπάρτη:
Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ -ΕΦΚΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ:
Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ -ΕΦΚΑ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, καλεί όλους τους
συνταξιούχους, την Τετάρτη 5/3 στις 7:00 μμ στην Κεντρική Πλατεία της
Σπάρτης, στην κινητοποίηση πού διοργανώνουν τα σωματεία, Εργατικά Κέντρα και
Ομοσπονδίες εργαζομένων, σε ολόκληρη την Ελλάδα.
