March to Gaza: Πέντε μέρες σε μια πορεία αγώνα και αλληλεγγύης
Την Τρίτη 17 Ιούνη το αεροδρόμιο της Αθήνας «σείστηκε» από συνθήματα υπέρ της Παλαιστίνης. Ένας σημαντικός όγκος της ελληνικής αποστολής επέστρεψε, αλλά αποφάσισε πριν πέσει στις αγκαλιές των οικείων του, να πρωτοστατήσει σε μία μαζική πορεία μες τους διαδρόμους του αεροδρομίου. Έλληνες και ξένοι ταξιδιώτες χειροκροτούσαν και χαμογέλαγαν. Ορισμένοι στοιχήθηκαν στις γραμμές της πορείας. Μέλος της μεξικανικής αποστολής -που είχε καταφτάσει νωρίτερα- ρωτούσε να μάθει τι αναγραφόταν στα πανό που περίμεναν την αποστολή. Όταν ξεκίνησε η πορεία, την ακολούθησε…
Η πρωτοβουλία March to Gaza πέτυχε! Μπορεί όχι τον απώτερο σκοπό της, δηλαδή να φτάσει στη Ράφα, κάτι που εκ των πραγμάτων ήταν πολύ δύσκολο. Αλλά σίγουρα κατάφερε να ενδυναμώσει τον παγκόσμιο αγώνα για μία ελεύθερη Παλαιστίνη. Πριν αναχωρήσουν τα μέλη της ελληνικής αποστολής, τόνιζαν πως πρωταγωνιστές δεν είναι εκείνοι/ες, αλλά ο ηρωικός παλαιστινιακός λαός που διδάσκει αξιοπρέπεια όλη την ανθρωπότητα. Σε αυτόν έστρεψε (περαιτέρω) την κοινή γνώμη το March to Gaza. Κυβερνήσεις που συνασπίζονται με το σιωνιστικό κράτος πιέστηκαν. Καθεστώτα που υπακούουν στις εντολές του, αποκάλυψαν σε όλο τον κόσμο το πραγματικό τους πρόσωπο. Οι δρόμοι και οι πλατείες γέμισαν την 15η Ιούνη και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται και στην κατάσταση που διαμόρφωσε η πρωτοβουλία. Όσοι μιλούν υποτιμητικά για τη δράση αυτής και μονομιάς δηλώνουν πως ηττήθηκε, δεν είναι πως δεν έχουν καταλάβει… Είναι πως έχουν επιλέξει να βρίσκονται στην πλευρά της ιστορίας που η ανθρωπότητα έχει ήδη καταδικάσει! Ας είναι… Εμείς είμαστε εμφατικά με εκείνους/ες που ορθώνουν ανάστημα κόντρα στους ισχυρούς. Με τον παλαιστινιακό λαό και το κίνημα αλληλεγγύης σε αυτόν!
Και το κίνημα αυτό συνεχίζεται… Μία νέα ελληνική αποστολή -ανάμεσά τους και μέλη της ΚΑ και της νΚΑ- ταξιδεύει στην Τυνησία και ενώνεται με το καραβάνι sumud και το freedomflotilla, για να σπάσει ο παράνομος αποκλεισμός της Γάζας.
Χρίστος Κρανάκης
Οι αλλεπάλληλοι φραγμοί του καθεστώτος Σίσι, η υπόρρητη αλληλεγγύη των Αιγυπτίων εργαζομένων, τα πολιτικά διλήμματα που έθετε η ζωή και η κατάκτηση δεσμών αλληλεγγύης, συντροφικότητας και ανατρεπτικής συλλογικότητας.
Συλλογικό κείμενο των μελών της αποστολής της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης και της νΚΑ στο March to Gaza
Η αποστολή, από τις πρώτες στιγμές της στο Κάιρο, αναμετρήθηκε με τις δυσκολίες που έθεσε το καθεστώς Σίσι. Ήταν σαφές πως η γραμμή του καθεστώτος ήταν να παρεμποδίσει την προσέγγιση προς τη Ράφα και, τελικά, τη Γάζα. Αυτό εκφράστηκε από την αρχή με την 10ωρη κράτηση στο αεροδρόμιο των 41 από τα 52 μέλη της ελληνικής αποστολής που ταξίδεψαν στο Κάιρο την Πέμπτη 12 Ιούνη και τις απειλές απέλασης. Εκεί τέθηκε το πρώτο ερώτημα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η αποστολή. Δηλαδή την ανάγκη να υπερβεί το όριο νομιμότητας που έθετε το καθεστώς, να διευρύνει τα όρια του αγώνα, να διερευνήσει εάν ένας στόχος είναι εφικτός ή όχι, πάντα με επίγνωση ότι οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι είναι αυτοί που καθορίζουν κάθε φορά τα όρια του ίδιου του εφικτού. Η απόκρουση των απελάσεων και η απαίτηση της παραμονής στο αεροδρόμιο καθόρισε σε μεγάλο βαθμό τη συνέχιση της αποστολής, υπερβαίνοντας προβληματισμούς και ταλαντεύσεις!
Όλα αυτά εκφράστηκαν και σε μια από τις κορυφαίες στιγμές αυτών των πέντε ημερών, στην πορεία προς την Ισμαηλία, ενδιάμεσο σταθμό για το πέρασμα προς τη χερσόνησο του Σινά την Παρασκευή 13 Ιούνη. Ήδη από το πρωί εκείνης της μέρας, ο αστυνομικός κλοιός γύρω από τα ξενοδοχεία όλων των συμμετεχόντων της αποστολής κατέστησε αδύνατη τη μαζική αναχώρηση από το Κάιρο με λεωφορεία, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί. Εκεί, τέθηκε το δίλημμα για το αν μπορεί να συνεχίσει η αποστολή στην υλοποίηση του βασικού στόχου της. Για δεύτερη φορά, το όριο της νομιμότητας έθεσε δύσκολα ερωτήματα. Με δυσκολία, ξεκίνησαν όλες οι αποστολές ανά ομάδες προς την Ισμαηλία με ταξί. Απευθείας προσαγωγές μέσα στο Κάιρο έθεσαν νέες δυσκολίες. Στο πρώτο check point η ακινητοποίηση οχημάτων και η βίαιη αστυνομική επίθεση σε ξένες αποστολές, δυσκόλεψαν κι άλλο την κατάσταση. Στο δεύτερο check point όπου και πραγματοποιήθηκε μια συγκλονιστική διεθνιστική συγκέντρωση 1.000 περίπου ατόμων, λόγω νέας ακινητοποίησης οχημάτων, διαδραματίστηκε το -ίσως- μεγαλύτερο πολιτικό γεγονός των ημερών.
Εκεί ανάμεσα σε άλλα εκφράστηκε και η αλληλεγγύη τμήματος της αιγυπτιακής κοινωνίας προς την αποστολή και στους στόχους της. Εργαζόμενοι από διπλανό πολυκατάστημα έφεραν κούτες νερά δωρεάν στους συγκεντρωμένους και ως απάντηση η αστυνομία διέταξε το κλείσιμό του. Φορτηγά και άλλα οχήματα κόρναραν στους/ις συγκεντρωμένους/ες κάνοντας το σήμα της νίκης. Συγκινητικές στιγμές ταξικής, διεθνιστικής αλληλεγγύης διαδραματίζονταν, όσο η αστυνομία συγκροτούσε ασφυκτικό κλοιό γύρω από τη συγκέντρωση.
Εκεί μπήκε ξανά το ερώτημα «τί πρέπει να γίνει;». Η όξυνση του πολιτικού περιβάλλοντος με δεδομένη τη σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Ιράν τίθεται από μέρος της αποστολής ως ένα γεγονός που καθορίζει νέα όρια στη δράση μας. Η πλειοψηφία των αντιπροσωπειών το υπερέβη: «Θα διανυκτερεύσουμε στο check point»! Λίγο αργότερα όταν γίνεται γνωστό πως επίκειται καταστολή της συγκέντρωσης τίθεται ένα νέο ερώτημα, εάν θα πρέπει να φύγουμε με τη θέλησή μας ή να παραμείνουμε μέχρι το τέλος συντεταγμένα δίνοντας ένα μήνυμα αποφασιστικότητας. «Θα παραμείνουμε»! Μέχρι να έρθει η επίθεση των παρακρατικών στοιχείων σε πλήρη συνεννόηση με τις κρατικές αρχές για τη διάλυση της συγκέντρωσης, ανυποχώρητα παραμείναμε σε αλυσίδες με τις διεθνείς αποστολές. Σε αυτές τις στιγμές αναδείχθηκε μια φοβερή ένδειξη αλληλοϋποστήριξης και περιφρούρησης της συγκέντρωσης.
Ταυτόχρονα, όσοι συμμετέχοντες της ελληνικής αποστολής είχαν καταφέρει να φτάσουν στην Ισμαηλία, συνάντησαν άλλα μέλη από διεθνείς αποστολές και αναζήτησαν τρόπους εμφάνισης του Μarch to Gaza στην πόλη. Η αστυνομία για άλλη μια φορά, προλαβαίνει και τους μαζεύει μέσα από τα καταλύματα τους, αδειάζει την πόλη από τους/ις αγωνιστές/στριες και τους επιστρέφει στο Κάιρο.
Το Σάββατο 14 Ιούνη, ο κύριος όγκος της αποστολής βρισκόταν πλέον στο Κάιρο. Μετά τις επαναλαμβανόμενες κρατήσεις, απελάσεις, τρομοκρατικές τακτικές και το κλίμα αβεβαιότητας, πολλές διεθνείς αποστολές διαλύθηκαν, αδυνατώντας να ανασυγκροτηθούν. Δεν υπήρχε πλέον δυστυχώς ένα κοινό κέντρο συντονισμού.
Η ελληνική αποστολή, αξιοποιώντας τη συλλογική πείρα των συμμετεχόντων, προχώρησε σε δύο μαζικές συνελεύσεις το Σάββατο και την Κυριακή 14 και 15 Ιούνη. Εκεί αναμετρήθηκαν δύο βασικές προσεγγίσεις: Η ανάγκη για μαζική δημόσια εμφάνιση της πρωτοβουλίας στο Κάιρο και η επίκληση του φόβου, των κινδύνων κ.τ.λ., άποψη που κατέληγε συχνά, ρητά ή υπόρρητα, σε αποδοχή των ορίων που έθετε το αιγυπτιακό καθεστώς.
Η πρώτη συνέλευση κατέληξε στην πρόταση για σύνταξη κοινής διακήρυξης προς τις διεθνείς αποστολές. Η δεύτερη, μετά από ταλαντεύσεις, κατέληξε στην απόφαση για ολοκλήρωση της αποστολής και οργανωμένη αποχώρηση. Παρόντες ήταν και σύντροφοι από άλλες διεθνείς αποστολές, που εξέφρασαν την αγωνία τους για τη συνέχιση του αγώνα. Σε κάθε περίπτωση, η συνέλευση απέρριψε μια λογική αντιπροσώπευσης από βουλευτές, ευρωβουλευτές κλπ. οι οποίοι θα επιχειρούσαν κατά μονάς προς τη Ράφα. Η συνέλευση ολοκληρώνεται άμεσα με την αστυνομία να την παρακολουθεί ως άγρυπνος φρουρός. Πολύς κόσμος αναζητά τρόπους συνέχισης των δράσεων, σεβόμενος την απόφαση της πλειοψηφίας. Λίγες μέρες μετά, ενημερωνόμαστε ότι η πρόταση για την «Διακήρυξη του Καΐρου» έγινε αποδεκτή από τις άλλες αποστολές! Μια νέα σελίδα διεθνιστικής συνεργασίας έχει ανοίξει!
Σταδιακά, το μεγαλύτερο μέρος της αποστολής επέστρεψε με ασφάλεια στην Ελλάδα. Ακόμη και στη διαδρομή προς το αεροδρόμιο, οι αιγυπτιακές αρχές συνέχισαν τις παρενοχλήσεις και τις κρατήσεις. Μία από τις πιο γλυκές, όμως, εικόνες ήταν η στήριξη που λάβαμε από εργαζόμενους του ξενοδοχείου, οι οποίοι μας παραχώρησαν ένα δωμάτιο όλη την ημέρα μέχρι την αναχώρηση. Μία συγκινητική πράξη αλληλεγγύης και φροντίδας!
Παρόλες τις δυσκολίες αλλά και τις ταλαντεύσεις, εκφράστηκε η μαχητική διάθεση εκατοντάδων αγωνιστών/στριων για την έκφραση αλληλεγγύης και κοινού αγώνα με τον Παλαιστινιακό λαό. Μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Αξίζει να κρατήσουμε και αυτό το συμπέρασμα. Γιατί τα ερωτήματα που μας τέθηκαν στις δεδομένες πολιτικές συνθήκες, εμφανίζονται με διαφορετικό τρόπο αλλά με τον ίδιο πολιτικό πυρήνα και στην πάλη μας εντός Ελλάδας, μέσα σε κάθε κράτος. Η πλήρης κάθε φορά προσαρμογή στα πλαίσια που θέτουν οι κρατικές εξουσίες, ή η σωστά σχεδιασμένη μαζική δράση, με τακτική και στόχο, με εναλλαγή μαχητικών δράσεων και με αντικαπιταλιστικό πολιτικό προγραμματικό λόγο, χωρίς αντιπροσώπους που θα επιχειρούν να εκφράσουν κοινοβουλευτικά την δράση των μαχόμενων δυνάμεων, θα είναι και το επόμενο διάστημα ένα από τα κεντρικά πολιτικά ζητήματα που ανέδειξε αυτή η συναρπαστική αλλά και δύσκολη πορεία μας.
Δημοσιογράφοι του infolibre για την εμπειρία τους στο March to Gaza
Ακολουθεί το κείμενο των δημοσιογράφων και μελών της αποστολής March to Gaza:
Το μήνυμα της Παγκόσμιας Πορείας στη Γάζα ήταν ηχηρό και ακούστηκε σε όλον τον κόσμο, πυροδοτώντας μαζικές κινητοποιήσεις σε δεκάδες χώρες τις τελευταίες μέρες. Κόντρα στο κράτος του Ισραήλ που εδώ και δύο χρόνια αιματοκυλεί την Παλαιστίνη, σφάζει το λαό της και διαπράττει μία απίστευτη γενοκτονία. Κι όσοι έχουν γλυτώσει, λιμοκτονούν πλέον, με τον παλαιστινιακό λαό να οδηγείται σε αφανισμό.
Η προσπάθεια αυτή κατάφερε να φωτίσει τη συνενοχή σειράς κρατών και κυβερνήσεων οι οποίοι στέκονται στο πλευρό του Ισραηλινού κράτους, στο πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΕΕ, ΝΑΤΟ. Μεταξύ αυτών και η ελληνική κυβέρνηση, η οποία συνεργάζεται άψογα με το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Αλλά και κράτη και κυβερνήσεις των αραβικών χωρών, οι οποίες όχι μόνο μένουν θεατές αλλά ανενδοίαστα συνεργάζονται μαζί του.
Μεταξύ αυτών και η Αίγυπτος της οποίας το καθεστώς του Αλ Σίσι έκανε το παν δυνατόν να εμποδίσει αυτήν τη διεθνιστική ειρηνική πρωτοβουλία που εκδηλώθηκε με την Πορεία στη Γάζα. Προσκόμισε πλήθος εμποδίων στους συμμετέχοντες σε αυτήν, περίπου 4.000 από 40 και πλέον χώρες. Άσκησε βία, παρακολουθήσεις, απειλές, συλλήψεις και απελάσεις μελών του Global March to Gaza.
Όμως παρά τα προσκόμματα, έγινε δυνατή η μετάβαση 1.500 περίπου μελών των διεθνών αποστολών έως έξω από την Ισμαηλία στα όρια με την Χερσόνησο του Σινά. Οι προθέσεις ήταν να μεταβούν στην πόλη Αλ Αρίς και από εκεί με πορεία έως τα σύνορα της Αιγύπτου με τη Γάζα στο συνοριακό πέρασμα με τη Ράφα. Εκεί που το Ισραήλ έχει ωθήσει δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους, τους οποίους βομβαρδίζει, εμποδίζει την πρόσβαση στην ανθρωπιστική βοήθεια και τους αφήνει να πεθαίνουν πλέον από την πείνα.
Οι αιγυπτιακοί διωκτικοί μηχανισμοί μπλόκαραν το κονβόϊ της Πορείας στη Γάζα, προπηλάκισαν τους συμμετέχοντες, τους οποίους με τη βία απώθησαν πίσω στο Κάϊρο από όπου είχαν ξεκινήσει. Μάλιστα στη συνέχεια έκαναν το παν δυνατόν να τους αναγκάσουν να φύγουν άρον-άρον από την αιγυπτιακή πρωτεύουσα, είτε με συλλήψεις είτε με απελάσεις.
Όλα αυτά δεν έκαμψαν το φρόνημα των χιλιάδων μελών των αποστολών, οι οποίοι δηλώνουν την αποφασιστικότητά τους να συνεχίσουν αυτό το νέο διεθνές αντιπολεμικό κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύσσεται από τα κάτω. Μάλιστα σε συνεργασία με τις άλλες πρωτοβουλίες που εκδηλώθηκαν, όπως είδαμε τόσο με το κονβόϊ του Soumoud που ξεκίνησε από την Τυνησία και εμποδίστηκε στη Λιβύη του στρατηγού Χαφτάρ ή το Dignity που με αφετηρία τον Λίβανο και μπλοκαρίστηκε στη Συρία του τζιχαντιστή Αλ Σάρα.
Ήδη σφυρηλατείται η συνεργασία και εκπονούνται νέα σχέδια παρέμβασης, ώστε άμεσα και έμπρακτα να εδαφικοποιηθεί η διεθνιστική αλληλεγγύη. «Δεν υπάρχει ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη», το σύνθημα της αντίστασης στα πολεμικά σχέδια των κυρίαρχων. Πολίτες του κόσμου υπερβαίνουν πλέον κράτη και κυβερνήσεις, κινητοποιούμενοι κατά της γενίκευσης των πολέμων κατά των κοινωνιών. Δείχνουν ότι ο ένας με την άλλη και όλοι/όλες μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τους δυνάστες του πλανήτη.
ΠΗΓΗ: ΠΡΙΝ
