Ανακοίνωση για την 2η εκκένωση της Κατάληψης Ευαγγελισμού, στις 22/4/25
Το χρονικό
Την Τρίτη 22/4/25 η κατάληψη Ευαγγελισμού έρχεται ξανά στο επίκεντρο της κρατικής καταστολής. Έξι σύντροφοι και συντρόφισσες συλλαμβάνονται και μεταφέρονται στη ΓΑΔΗ – με κατηγορίες: διατάραξη οικιακής ειρήνης, ρευματοκλοπή, νόμο περί όπλων και απείθεια- ενώ τελικά αφήνονται αργά το απόγευμα. Το ίδιο πρωινό εκκενώνεται το Στέκι Φυσικού στο ΑΠΘ, με τα ΜΜΕ να επιδίδονται σε άλλο ένα αντικινηματικό παραλήρημα, πλήρως ευθυγραμμισμένο με το αφήγημα της κυβέρνησης της ΝΔ περί ανομίας στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Επίσης, και στην δική μας περίπτωση, οι ντόπιοι δημοσιογράφοι δεν έχασαν την ευκαιρία να βάλουν και τις δικές τους «σάλτσες» για τα ευρήματα εντός της κατάληψης ώστε να γίνει πιο πιασάρικο το άρθρο, μιας και δεν βρήκαν τίποτα παραπάνω από τον εξοπλισμό για τις πορείες, και όχι εύφλεκτα υγρά και άλλες τέτοιες ανακρίβειες. Η δεύτερη εκκένωση της κατάληψης Ευαγγελισμού αποτελεί απλά μια συνέχεια της προσπάθειας του υπουργείου Προ.Πο. με πρωτοστάτη τον υπουργό Μ. Χρυσοχοϊδη -που αποτελεί τον βασικό ενορχηστρωτή του δόγματος νόμος και τάξη- να ξεμπερδέψει με το ανταγωνιστικό κίνημα συνολικά, αλλά και ειδικότερα με τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο της πόλης. Όλα αυτά προφανώς καλύπτονται τοπικά μέσω της εμπλοκής της πρυτανικής και της δημοτικής αρχής, όπου χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η συνάντηση του Χρυσοχοϊδη με τον δήμαρχο Ηρακλείου Α. Καλοκαιρινό λίγο καιρό πριν. Επιπλέον οι δυο εκκενώσεις του Ευαγγελισμού συνδυάστηκαν με παράλληλες εκκενώσεις καταλήψεων σε πανεπιστημιακούς χώρους (ΑΣΠ & Στέκι Φυσικού αντίστοιχα), στρατηγική που είναι χαραγμένη από τα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης. Από την πρώτη βίαιη εκκένωση στις 30/9/23 και τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του συντρόφου μας Α. και τον εγκλωβισμό δύο εκ των γατιών μας εντός του κτηρίου για 2 μήνες, μέχρι τον αποκλεισμό του στεκιού του Τηγανίτη Α.Σ.Η., από την μεγαλειώδη πορεία με 2500 άτομα στο κέντρο του Ηρακλείου, στην μαζική και μαχητική ανακατάληψη της 1/12/23, και από τις πολλαπλές απειλές αλλά και δράσεις υπεράσπισης της κατάληψης, στην ακύρωση της τότε επικείμενης εκκένωσης στις 18/11/24, φτάνουμε στο σήμερα. Όπως απέδειξε και η ιστορία των τελευταίων 23 χρόνων το να πάρουν τον Ευαγγελισμό από το κίνημα δεν είναι μια εύκολη υπόθεση.
Του τόπου η μαφία
Και αφού δεν τους βγήκε το πλάνο της τρομοκράτησης του τοπικού κινήματος αλλά και της γειτονιάς μας άλλαξαν τακτική. Επέστρεψαν σε αυτό που παραδοσιακά έχουν μάθει ότι πετυχαίνει: στις πρακτικές της μαφίας. Σε αυτό το σημείο αναφερόμαστε στο πώς τελικά κατάφεραν να μπουν στην κατάληψη στις 8:00 το πρωί χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Λίγο νωρίτερα το ίδιο πρωινό, σύντροφος βγαίνει από το κτήριο κατευθυνόμενος προς την εργασία του. Λίγα στενά πιο κάτω –σε κεντρικότατο δρόμο της πόλης- περικυκλώνεται από ομάδα της ασφάλειας, που του αναφέρει ότι θεωρείται ύποπτος για διάρρηξη (sic!) και τον προσαγάγουν. Κατά την προσαγωγή, του αποσπούν τα προσωπικά του αντικείμενα, μέσα σε αυτά και το κλειδί της κατάληψης, και στη συνέχεια συντονισμένα αποκλείουν την γειτονιά και εισέρχονται στο κτήριο σε ελάχιστη ώρα. Στο σημείο να απαγάγει συντρόφους με πρόφαση σενάρια «επιστημονικής φαντασίας» έφτασε η τοπική ΕΛΑΣ, υπό τον φόβο της αντίστασης αλλά και των αντιδράσεων της κοινωνίας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, κατά την διάρκεια της παραμονής των συντρόφων στην αστυνομική διεύθυνση επιστρατεύτηκε και γνωστός μπράβος του φασίστα Γαυγιωτάκη για να αναγνωρίσει άτομα για άλλη υπόθεση, μια ακόμη υπενθύμιση με ποιους τα έχουν καλά οι μπάτσοι. Οι πρακτικές αυτές δεν μας προκαλούν εντύπωση γιατί στην μακρά ιστορία της ελληνικής αστυνομίας οι απαγωγές συντρόφων-ισσών, η διαρροή προσωπικών δεδομένων είτε στην δημόσια σφαίρα (πχ φωτογραφίες) είτε σε συγκεκριμένους ενδιαφερόμενους (πχ φασίστες), οι παράτυπες διαδικασίες (πχ παρακολουθήσεις οχημάτων), η βίαιη λήψη στοιχείων (όπως dna και δακτυλικών αποτυπωμάτων), οι τραμπουκισμοί και ο εξευτελισμός για να κάμψουν το ηθικό των αγωνιστ(ρι)ών, είναι πάγιες. Αυτό που θεωρούμε άξιο αναφοράς είναι ότι και στις δύο εκκενώσεις οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν αποτέλεσαν καινοτομία σε επίπεδο εκκενώσεων κατειλημμένων χώρων που αποτελούν παράλληλα στεγαστικά εγχειρήματα. Η συγκεκριμένη αναβάθμιση δεν μας φοβίζει, ίσα ίσα μας επιβεβαιώνει ότι η αντίσταση δημιουργεί στον εχθρό πρόβλημα, δείχνοντας μας τον μοναδικό δρόμο για να συνεχίσουμε.
Στην άμπωτη του κινήματος για το έγκλημα στα Τέμπη
Μετά το ξέσπασμα των μαζικών διαδηλώσεων στις 26/1/25 & 28/2/25 για το κρατικό καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη αλλά και όλη την κοινωνική δυσαρέσκεια και αμφισβήτηση που εκφράστηκε τόσο προς την αστική δικαιοσύνη όσο και προς την κυβέρνηση της ΝΔ, η επίθεση στα πιο προωθημένα κινηματικά κομμάτια ήταν θέμα χρόνου. Πάνω στο ξεφούσκωμα, λοιπόν, αυτού του πολύμορφου κινήματος που αναδύθηκε σε αλληλεγγύη με τους συγγενείς των 57 θυμάτων αλλά κινήθηκε και επιθετικά προς το ίδιο το σύστημα που παράγει και αναπαράγει τον θάνατο ανθρώπων της Τάξης μας –σε τρένα, πλοία, στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές, και στους χώρους εργασίας- έρχεται η απάντηση από την μεριά της κρατικής καταστολής. Με επιθέσεις σε χώρους, όπως η είσοδος των ΟΠΚΕ στην «Ξύλινη Τάμπια» (Ηράκλειο) αλλά και εκκενώσεις καταλήψεων (πχ «ΡΑΣΠΡΑΒΑ» στην Αθήνα) ή και με άλλες πρακτικές όπως εισβολές σε σπίτια αγωνιστ(ρι)ών, απαγόρευση συναυλιών στα Εξάρχεια, κα. Όλα τα παραπάνω γίνονται με σκοπό την τρομοκράτηση του κόσμου του αγώνα και παράλληλα τον παραδειγματισμό της κοινωνίας, η οποία κατέβηκε μαζικά στους δρόμους ενάντια στην θανατοπολιτική του ελληνικού κράτους αλλά και την πολιτειακή εκτροπή που επιβάλλει το καθεστώς της ΝΔ. Επιπλέον στοχεύουν στην συσπείρωση του συντηρητικού τόξου, ως πυλώνα σταθερότητας, σε μια περίοδο που το ελληνικό κράτος συμμετέχει ενεργά σε πολεμικές συρράξεις (Ουκρανία, Παλαιστίνη), και το εσωτερικό του οφείλει να είναι πειθαρχημένο στα εθνικά συμφέροντα.
Περί αξιοποίησης ο λόγος
Όπως είδαμε στις πρόσφατες δηλώσεις του πρύτανη Γ. Κοντάκη, το αφήγημα περί αξιοποίησης του κτηρίου της παλιάς κλινικής του Ευαγγελισμού από μεριάς του Π.Κ. παραμένει το ίδιο. Η καθαρά επικοινωνιακή πρόταση που χρησιμοποιούσε ανά τα χρόνια η σύγκλητος αλλά και διάφορες αντιδραστικές δυνάμεις σε σχέση με την αξιοποίηση του κτηρίου προς όφελος των φοιτητ(ρι)ών με την δημιουργία εστιών στο κέντρο της πόλης, έπεσε στο κενό την περίοδο της προηγούμενης εκκένωσης μιας και δεν ενδείκνυται προφανώς το συγκεκριμένο κτήριο για κάτι τέτοιο. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της υπεράσπισης του εκκενωμένου και στην συνέχεια ανακατειλημμένου Ευαγγελισμού, ήρθε η νέα πρόταση για χρήση του ως μουσείο ιατρικής. Η συγκεκριμένη πρόταση έχει έρθει μέσα από την πρυτανεία, εκείνη την περίοδο, ελλείψει κοινωνικής νομιμοποίησης στην καταστολή της κατάληψης. Αποτελεί καθαρά μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης μιας και καμία επιδίωξη δεν έχουν να συνδεθούν τα πανεπιστήμια με την κοινωνία ούτε στο Ηράκλειο ούτε και οπουδήποτε αλλού. Αντιθέτως γίνεται μια συντονισμένη εκστρατεία μεταφοράς όλων των πανεπιστημίων εκτός του κέντρου των μητροπόλεων ώστε να μην αποτελούν σημείο συνάντησης και ζύμωσης, ελεύθερης έκφρασης και δράσης και κέντρα αγώνων, τόσο των φοιτητ(ρι)ών όσο και των κινημάτων. Ενώ τα τελευταία χρόνια –ειδικά μετά τα λοκνταουν- γίνεται μια τεράστια επίθεση σε συγκεκριμένους πανεπιστημιακούς χώρους πχ κάτω πολυτεχνείο (Αθηνα) και ΑΠΘ, με σκοπό την ερήμωση και την πλήρη αποστείρωση τους. Την ευθύνη για τις συγκεκριμένες ενέργειες έχουν αναλάβει σκληροί νεοφιλελεύθεροι τεχνοκράτες που για να επιβάλουν την ατζέντα τους δεν έχουν διστάσει να απειλήσουν ή/και να επιτεθούν σε φοιτήτριες και συνδικαλιστές εργαζόμενους του πανεπιστημίου. Όλα με το αζημίωτο φυσικά, γιατί η κυβέρνηση της ΝΔ ξέρει να ανταμείβει τους δικούς της, όπως για παράδειγμα τον πρώην πρύτανη του ΑΠΘ Παπαϊωάννου που ανελίχτηκε σε υφυπουργό Παιδείας. Επομένως δεν μας πείθει η αφήγηση που λέει ότι το Π.Κ. έχει την πρόθεση να κάνει την διαφορά και στοχεύει στην σύνδεση του με την τοπική κοινωνία, μιας και κατά τα άλλα είναι πλήρως ευθυγραμμισμένο με τα πρότυπα που επιτάσσει το υπουργείο, ενώ και ο ίδιος ο πρύτανης Κοντάκης φαίνεται να παίζει τον ρόλο του σε όλα αυτά, παπαγαλίζοντας την κυβερνητική προπαγάνδα και ποιος ξέρει, ίσως πάρει και την αμοιβή του στο τέλος.
Επιπλέον η συγκεκριμένη πρόταση αποτελεί έναν εύκολο τρόπο να πλιατσικολογήσουν πάνω από 700 χιλιάδες ευρώ (μόνο για την μελέτη), χωρίς να προκύπτει από πουθενά ότι όντως θα βρεθεί κάποια ρεαλιστική πρόταση για την αξιοποίηση και δεν θα καταλήξει να ρημάζει όπως τα 20 χρόνια πριν καταληφθεί. Για όσους-ες ακόμη δεν έχουν καταλάβει, ξεκαθαρίζουμε ότι η μόνη πραγματική κίνηση που έχει κάνει το Π.Κ. στον δρόμο της αξιοποίησης του κτηρίου αφορά το μνημόνιο συνεργασίας με το ΕΜΠ με σκοπό να μελετήσουν το τι ΘΑ μπορούσε να γίνει –σε ένα άγνωστο μέλλον- το κτήριο. Αυτό μας θυμίζει τα τεράστια γραφειοκρατικά παιχνίδια διάφορων κυβερνήσεων που έχουν οδηγήσει σε ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων υπηρεσιών, όπως για παράδειγμα του ΟΣΕ, αλλά και τα τεράστια σκάνδαλα με υπεξαίρεση δημόσιου χρήματος από υψηλά ιστάμενους. Την ίδια στιγμή που μας ανακοινώνουν ότι το υπουργείο παιδείας θα διαθέσει πάνω από 3,5 εκατομμύρια ευρώ αν προχωρήσει το έργο, στην πόλη μας αφήνουν τους μαθητές και τις μαθήτριες εκτεθειμένους-ες στον κίνδυνο της κατάρρευσης των σχολικών εγκαταστάσεων κυριολεκτικά πάνω στα κεφάλια τους.
Το δεύτερο μέρος του αφηγήματος της πρυτανείας αφορά την επικινδυνότητα του κτηρίου σε επίπεδο στατικότητας και συντήρησης. Η ίδια πρυτανεία που σπατάλησε τόσα λεφτά –με απευθείας ανάθεση- για να προκαλέσει στην τελική μόνο ζημιές στο κτήριο κατά το σφράγισμά του. Είναι οι ίδιοι που αφήνουν άλλα κτήρια ιδιοκτησίας του πανεπιστημίου τελείως παρατημένα και επικίνδυνα, όπως οι καμένες εστίες στην Κνωσσό, γεγονός που έχουν καταγγείλει εργαζόμενοι και φοιτήτριες από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας*. Αν βέβαια ήταν κανένα κτήριο «φιλέτο» δεν θα δίσταζαν να το ξεπουλήσουν στο ιδιωτικό κεφάλαιο για να γίνει boutique hotel, όπως το Σπίτι της Ευρώπης (Ρέθυμνο) ή αυτό που προσπαθούν να κάνουν στον κατειλημμένο Λόφο Καστέλι (Χανιά). Στην πραγματικότητα οι μόνοι και οι μόνες που έχουν ανιδιοτελώς σπαταλήσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ άλλα και ώρες προσωπικής εργασίας για την συντήρηση του κτηρίου, είναι ο κόσμος του Ευαγγελισμού αλλά και ευρύτερα το κίνημα που έχει στηρίξει αυτές τις προσπάθειες. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις τέσσερις -μεγαλύτερης έκτασης- δράσεις αποκατάστασης και συντήρησης στις οποίες έχουμε προβεί- με την βοήθεια αλληλέγγυων πολιτικών μηχανικών, αρχιτεκτόνων και τεχνητών: 1. Συντήρηση της πρόσοψης του κτηρίου (2015) 2. Ενίσχυση φέροντος οργανισμού του κλιμακοστασίου (2019) 3. Συντήρηση και αρμολόγηση της νότιας πλευράς του κτηρίου (2023) 4. Αποκατάσταση μέρους των καταστροφών που προκλήθηκαν από το μπάζωμα του κτηρίου (2023-24). (παραθέτουμε παρακάτω σχετικό υλικό)
‘Όλα τα παραπάνω αποτελούν φθηνές δικαιολογίες σε μια προσπάθεια ξεπλύματος της καταστολής στα μάτια της κοινωνίας. Όλη η πόλη γνωρίζει ότι το κτήριο του Ευαγγελισμού αξιοποιείται εδώ και 23 χρόνια από τον κόσμο που μένει, δραστηριοποιείται σε αυτό και το φροντίζει. Και για να το ξεκαθαρίσουμε, όλο αυτό το επικοινωνιακό σόου που πάνε να στήσουν στην πλάτη μας, δεν το έχει πιστέψει κανείς και καμία. Το κτήριο έχει υπάρξει προσιτό και διαθέσιμο για εκατοντάδες άτομα και ομάδες** της πόλης όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό το αποδεικνύουν όλα τα ζητήματα που έχουμε καταπιαστεί τόσο στο δημόσιο πεδίο (εργασιακά, υγεία, αλληλεγγύη σε μετανάστριες και φυλακισμένους, κ.α.) όσο και αυτά που έχουν λάβει χώρα στην ίδια την κατάληψη, όπως πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις, συλλογές ειδών για πληγέντες από την αδιαφορία του κρατικού μηχανισμού, συνελεύσεις για ζητήματα που αφορούν την τοπική κοινωνία, αλλά και ευρύτερου κινηματικού περιεχομένου, κ.α. (επισυνάπτουμε σχετικό υλικό). Με λίγα λόγια, ο μοναδικός τρόπος το κτήριο του Ευαγγελισμού να είναι ανοιχτό στην κοινωνία είναι να παραμείνει κατειλημμένο.
Εν κατακλείδι
Και στην προηγούμενη εκκένωση έτσι και τώρα, παραμείναμε πιστοί και πιστές σε έναν σκοπό, η καρδιά του κινήματος στην πόλη του Ηρακλείου να επιστρέψει πίσω στο σώμα των ανθρώπων που την κρατάνε ζωντανή. Με λίγα λόγια, από την πρώτη κιόλας μέρα δηλώσαμε ότι ο Ευαγγελισμός θα επιστρέψει στο κίνημα, θα παραμείνει κατειλημμένος και ανοιχτός. Θα υπερασπιστούμε ξανά το Σπίτι μας, την κοινότητα μας και την ιστορία μας. Αυτό που δεν μπορέσατε να καταλάβετε είναι ότι ο Ευαγγελισμός είναι λερναία ύδρα. ‘Οσο μας χτυπάτε γινόμαστε πιο δυνατοί και δυνατές, πολλαπλασιαζόμαστε μεταφέροντας το επίκεντρο του αγώνα στο κέντρο της πόλης και προετοιμάζουμε τις επόμενες κινήσεις μέχρι ο Ευαγγελισμός να ανακαταληφθεί.
Κοντάκηδες, Καλοκαιρινοί και Χρυσοχοϊδηδες ακούστε το καλά. Ό,τι και να γίνει, ο Ευαγγελισμός κατάληψη θα μείνει.
Αλληλεγγύη με το Στέκι στο Φυσικό και όλους τους κατειλημμένους χώρους που απειλούνται ή έχουν δεχτεί επιθέσεις.
Η ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως την λευτεριά
Ούτε βήμα πίσω. Έχουμε δίκιο, θα νικήσουμε!
Κατάληψη Ευαγγελισμού, Απρίλης 2025
Σημειώσεις:
**Ομάδες που φιλοξενούνται/στεγάζονται στην κατάληψη Ευαγγελισμού :
- Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, τις φυλακισμένες αγωνίστριες και τα έγκλειστα συντρόφια από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
- Συνέλευση Αγώνα για την Υγεία
- Συνέλευση αναρχικών/ αντιεξουσιαστριών εκπαιδευτικών
- Πρωτοβουλία για την ιστορική καταγραφή και την επαναστατική μνήμη από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
- Αυτοοργανωμένη αγροτική κολλεκτίβα «Be Collective»
- Κιτάπι – ομάδα βιβλίου/αρχείου από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
- Api Nere – Αντιεξουσιαστική Πρωτοβουλία Φοιτητριών-των Πανεπιστημίου Κρήτης
- Δυσαρμονία -Μουσική ομάδα από την Κατάληψη Ευαγγελισμού
- Lass’attack – Αυτονομη γυναικεια ομαδα
- Δομή Αντιπληροφόρησης Ηρακλείου
