Ο καπιταλισμός, στην προσπάθειά του να αποκτήσει πρόσβαση στα κοιτάσματα ενέργειας και πρώτων υλών για να συντηρήσει την ύπαρξή του, τη διαρκή μεγέθυνση και την αύξηση των κερδών, δεν διστάζει να καταστρέψει τη φύση, τη ζωή και την κοινωνία. Είτε αφορά μέταλλα, σπάνιες γαίες, υδρογονάνθρακες ή ενέργεια από ΑΠΕ, λειτουργεί με την ίδια αρπακτικότητα. Πόλεμος, εκτοπισμός ανθρώπινων κοινοτήτων, άγρια καταστολή όσων αντιστέκονται, υποβάθμιση της ζωής όσων παραμένουν. Οι αντιστάσεις για την υπεράσπιση της γης και της ελευθερίας, απέναντι στον εξορυκτισμό και τη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, παρουσιάστηκαν σε εκδήλωση που έγινε στο 26ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή μελών της Επιτροπής Αγώνα Μ. Παναγίας, της Επιτροπής Αγώνα Θεσσαλονίκης ενάντια σ η μεταλλευτική δραστηριότητα στη ΒΑ Χαλκιδική, του Κοινωνικού Χώρου Αντίβαρο που μετέχει στο κίνημα ενάντια στην εξόρυξη αντιμονίου στη Χίο και της Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον & την Ενέργεια.
Τα μέλη της Επιτροπών Αγώνα ενάντια στις εξορύξεις στη ΒΑ Χαλκιδική, σημείωσαν ότι ο εξορυκτισμός είναι βαθιά συνδεδεμένος με το καπιταλιστικό σύστημα, που παραβλέπει τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών και χρησιμοποιεί την κλιματική κρίση στο όνομα της “καθαρής ενέργειας”. Στη διάρκεια της παρουσίασης, τονίστηκαν οι κίνδυνοι που ενέχει ο εξορυκτισμός για το περιβάλλον με τις καταρρεύσεις φραγμάτων μεταλλευτικών αποβλήτων σε διάφορα μέρη του κόσμου όπως Καναδάς, Τουρκία, Νότια Αφρική κλπ. Οι κάτοικοι της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής μαζί με τους αλληλέγγυους και αλληλέγγυες έχουν δώσει σκληρούς αγώνες και θεωρούν ότι η δικτύωση με άλλα κινήματα είναι αναγκαία ώστε να αρθρώσουν κοινό λόγο, να φέρουν τα οικολογικά θέματα ξανά στο προσκήνιο, να παλέψουν για καθαρό αέρα, ενάντια σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης.
Στη συνέχεια αναφέρθηκαν ειδικά στο μεταλλείο Χαλκιδικής και στους κινδύνους που προκαλεί, όπως ατμοσφαιρική ρύπανση, αερομεταφερόμενη τοξικότητα, τέλματα αποβλήτων, αποστράγγιση του βουνού, ζημιές σε σεισμογενείς περιοχές, 
μείωση του πόσιμου νερού, εκτόξευση ενοικίων λόγω της καταλήψεις των σπιτιών από τους επενδυτές. Μάλιστα, όπως τόνισαν, η νέα σύμβαση του 2021 ανάμεσα στο ελληνικό κράτος και την εταιρία, είναι εφιαλτική καθώς πλέον δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στη χρήση του νερού από την εταιρεία, πλήττονται τα εργασιακά δικαιώματα, απαγορεύονται οι απεργίες, επιβάλλονται ρήτρες στο ελληνικό κράτος σε περίπτωση μη ολοκλήρωσης της επένδυσης, οι αρχαιολογικοί χώροι ανατίθενται στην εταιρεία. Ουσιαστικά πρόκειται, ανέφεραν για μια απόλυτη ιδιωτικοποίηση της γης, του νερού και του αέρα, καθώς στην εταιρία επιτρέπεται να προβεί σε οποιαδήποτε δραστηριότητα στη μισή έκταση του δήμου Αριστοτέλη, όπου υπάρχει παρθένο δάσος, ο κυριότερος υδροφορέας ολόκληρης της Χαλκιδικής και κατοικούν χιλιάδες άνθρωποι.
Μάλιστα, όπως σημείωσαν, η εταιρία που χρησιμοποίησε την τοπική κοινωνία για να εγκατασταθεί, υποσχόμενη θέσεις εργασίας, ζήτησε και πέτυχε, στη νέα σύμβαση να μην υποχρεώνεται να καλύπτει τις ανάγκες της σε εργατικό δυναμικό κατά βάση από την περιοχή. Τα τελευταία χρόνια, οι ντόπιοι εργάτες – υποστηρικτές της εταιρίας είχαν αρχίσει να δυσανασχετούν με την έλευση εργαζόμενων από άλλες περιοχές. Πρόσφατα, στη θέα εργαζόμενων από άλλες χώρες, ορισμένοι επιδεικνύουν ρατσιστικές συμπεριφορές.
Σύμφωνα με την ενημέρωση που έκαναν τα μέλη των επιτροπών αγώνα, η εταιρεία δεν έχει προχωρήσει στο τελικό στάδιο της εξορυκτικής και μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές. Το κίνημα ενάντια στις εξορύξεις έχει καταφέρει να την καθυστερήσει μέχρι σήμερα. Την ίδια ώρα, οι εταιρίες βάζουν στο στόχαστρο και άλλες περιοχές, όπως το Κιλκίς, οι Σέρρες, η Δράμα, η Θράκη από τις Σάππες μέχρι την Αλεξανδρούπολη, η Χίος. Και πλέον, δεν στοχεύουν να εξορύξουν μόνο χρυσό και χαλκό, αλλά να τρυπήσουν τη γη σε ακόμη μεγαλύτερα βάθη για να εξορύξουν σπάνιες γαίες. Τα μέλη των επιτροπών αγώνα από τη Μεγάλη Παναγία και τη Θεσσαλονίκη, δικτυώνονται με δράσεις και πρωτοβουλίες από τις εν λόγω περιοχές προκειμένου ο αγώνας να είναι κοινός για την απόκρουση των εξορυκτικών σχεδίων και την υπεράσπιση της φύσης, της γης και της ζωής. Μάλιστα, κάλεσαν στο Δεκαήμερο Αγώνα και Ελευθερίας, που θα πραγματοποιηθεί στο δάσος των Σκουριών από 18 έως 27 Ιούλη, προκειμένου να υπάρξει αλληλοενημέρωση και συντονισμός για την κοινή δράση.
Μέλος του Κοινωνικού Χώρου Αντίβαρο, και του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη αντιμονίου στη Χίο, αναφέρθηκε στην Αμανή όπου προβλέπεται να γίνει εξόρυξη του συγκεκριμένου ορυκτού, που έχει χρήση στα κινητά τηλέφωνα αλλά κυρίως στην πολεμική βιομηχανία. Πρόκειται για προστατευόμενη περιοχή Natura, με πλούσια βιοποικιλότητα και πολύ ήπια ανθρώπινη δραστηριότητα. Η ιστορία ξεκίνησε πέρσι την άνοιξη όπου το ελληνικό κράτος έφερε επενδυτές στην περιοχή για δήθεν διαβούλευση με τους κατοίκους. Ο διαγωνισμός δημοσιοποιήθηκε τον Ιανουάριο του 2025 και 4 εταιρείες κατέθεσαν φακέλους.
Υπό την πίεση του κινήματος πείστηκαν να αντιταχθούν στο έργο, ο Ιατρικός σύλλογος Χίου, ο Δικηγορικός σύλλογος, το Τεχνικό επιμελητήριο και η ένωση μαστιχοπαραγωγών. Έγινε μια μεγαλειώδης πορεία και εναντιώθηκε το δημοτικό και το περιφερειακό συμβούλιο, οι ομογενείς, και το σύνολο της κοινωνίας. Το κίνημα βρίσκεται σε επαγρύπνηση για το ποια θα είναι η δεύτερη φάση της επένδυσης και συνδέεται με τα άλλα κινήματα για ενδυνάμωση της φωνής του και δημοσιοποίηση του θέματος.
Στη συνέχεια πήρε τον λόγο η πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης για το περιβάλλον και την ενέργεια η οποία παρεμβαίνει σε δημόσιους φορείς πιέζοντας μέσω των Δ11, κειμένων αντιρρήσεων, σε διάφορα έργα στη Βόρειο Ελλάδα. Έγινε μια ιστορική αναδρομή για το μοντέλο της λεγόμενης Πράσινης Ανάπτυξης που υπό τον μανδύα της οικολογίας, κατέστρεψε αρχικά, το περιβάλλον με τα χημικά στις καλλιέργειες και τα αρδευτικό έργα, στη βάση των περισσότερων πόρων και την εντατικοποίηση της παραγωγής, πράγμα που συντέλεσε στην καταστροφή των δασών και του εδάφους και αύξηση των χρεών στον τρίτο κόσμο.
Αφού η πράσινη μετάβαση δεν έλυσε το πρόβλημα, το 2000 έρχεται η δήθεν λύση με την πράσινη ανάπτυξη, πράσινη οικονομία, έξυπνες συσκευές, ηλεκτρικά οχήματα, με την λεγόμενη ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία. Πολλά δις χρημάτων θα μοιραστούν από την ΕΕ μέχρι το 2050 για την μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την χρήση 50% των ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα, για μια οικονομία χωρίς εκπομπές αερίων. Όπως σημείωσαν τα μέλη της πρωτοβουλίας, αυτό δεν θα σημαίνει όμως εγκατάλειψη των ορυκτών καυσίμων, διότι χωρίς το φυσικό αέριο, το σύστημα των ΑΠΕ δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί. Επίσης, τα ορυκτά καύσιμα θα συνεχίζουν να αποτελούν τη βασική πηγή ενέργειας για τις εμπορευματικές μεταφορές και τη βιομηχανία του πολέμου, που έχουν και το μεγαλύτερο οικολογικό αποτύπωμα. Με την απουσία του οικολογικού κινήματος αποφασίστηκε η χρήση των βιομηχανικών ΑΠΕ , που είναι ένας νέος γύρος κερδοφορίας στο όνομα της κλιματικής κρίσης.
Όπως τονίστηκε, η κλιματική κρίση είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο που δεν αναφέρεται μόνο στο διοξειδίου του άνθρακα, στα αέρια του θερμοκηπίου και στα ορυκτά καύσιμα, αλλά αφορά τον κύκλο του νερού και του άνθρακα. Όταν γυμνωθεί η γη από βλάστηση θερμαίνεται περισσότερο το έδαφος και αντανακλά περισσότερη θερμότητα στην ατμόσφαιρα. Το κλίμα ρυθμίζεται μέσα από τους κύκλους του νερού. Η ψύξη και η θέρμανση είναι μηχανισμοί που διαθέτει η γη για να αυτορρυθμίζεται. Για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης χρησιμοποιούνται σπάνιες γαίες και καταστρέφονται τα δάση. Παρόλο που οι οιωνοί δεν είναι καλοί η λύση σε όλα τα παραπάνω είναι να ξαναχτίσουμε τη βιοποικιλότητα.
Στη συνέχεια αναλύθηκε η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα σε σχέση με την κλιματική κρίση. Η αναφορά του πρωθυπουργού της Ελλάδας ότι θα γίνουμε η μπαταρία της Ευρώπης, έφερε την χώρα σε ένα ξεπέρασμα στο διπλάσιο των αναγκών της σε ενέργεια με προοπτική την πυρηνική ενέργεια. Μάλιστα, το νομοθετικό πλαίσιο, με το νόμο του 2012, επιτρέπει πλέον την τοποθέτηση ΒΑΠΕ σε καμένα εδάφη και προβλέπει ότι τα έργα ΑΠΕ προηγούνται των άλλων κατ΄ εξαίρεση του συντάγματος, ακόμη και αναγκαστική απαλλοτρίωση αγρών και εκτάσεων για έργα ΑΠΕ, όταν οι αγρότες αρνούνται να δώσουν τη γη τους. Παράλληλα, η παραγωγή και διανομή της ενέργειας ελέγχεται από ένα σύμπλεγμα κανονισμών, οργανισμών και ιδιωτικών εταιριών, οδηγώντας σε υπερκέρδη σε παραγωγούς και παρόχους και σε υπέρογκη αύξηση του κόστους της ενέργειας για την κοινωνία.
Στη διάρκεια της παρουσίασης επισημάνθηκε ότι η αιολική ενεργεία είναι ασταθής και γι’ αυτό οι μονάδες βάσης φυσικού αερίου κρατούν ορθό το σύστημα από το blackout. Η συμμετοχή του φυσικού αερίου είναι πάνω από 50% στο μείγμα και βαπτίζεται ότι δήθεν προήρθε από τις ανανεώσιμες πηγές.
Παράλληλα, αναφέρθηκε ότι στις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για έργα ΒΑΠΕ δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διαχείριση των υλικών μετά το πέρας της λειτουργίας των μονάδων, ούτε το κράτος ζητάει ή λαμβάνει κάποια μέριμνα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι τα φωτοβολταϊκά που έχει έχουν πάρει τρομακτική επέκταση στη Δυτική Μακεδονία, στο Κιλκίς και Θεσσαλονίκη και σε όλη την Ελλάδα σε μια νέου τύπου αποικιοκρατία. Σε ότι αφορά το λιγνίτη, τα μέλη της Πρωτοβουλίας Θεσσαλονίκης για το Περιβάλλον & την Ενέργεια ανέφεραν ότι συμμετέχει κάτω από 10 % στο ηλεκτρικό μείγμα, είναι ένα φτηνό εγχώριο ορυκτό σε σχέση με το φυσικό αέριο που είναι εισαγόμενο και πανάκριβο
Σκοπός της πρωτοβουλίας για το περιβάλλον και την ενέργεια είναι να ενώσουμε της δυνάμεις σε κοινό αγώνα για την αποτροπή των έργων πράγμα που είναι κοινή διατύπωση όλων των συμμετεχόντων στη βάση της οργάνωσης σε νέο συνολικό αγώνα.
