Η ιστορία μακρών αγώνων και προσπαθειών για το πάρκο Ηινιόχου στο Γαλάτσι δικαιώνεται. Μετά από διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες δημοτών, αλλά και προσπαθειών να κρατηθεί το πάρκο ζωντανό και λειτουργικό ως ανάσα ζωής για τους πολίτες, ο δήμαρχος τελικώς υπαναχώρησε από τα σχέδια για δημιουργία πάρκινγκ στη θέση του πάρκου.
“Από την δεκαετία του ’90, μέσα από σκληρούς και μαζικούς αγώνες, ο κόσμος κατάφερε να διατηρήσει τον δημόσιο χαρακτήρα του οικοπέδου και να δημιουργήσει έναν χώρο ελεύθερο, προσβάσιμο και δεντροφυτεμένο από άκρη σ ́ άκρη. Οι κάτοικοι μόνοι τους το φροντίζανε, το ποτίζανε, το καθαρίζανε, μόνοι τους δημιουργήσανε τις υποδομές για να μπορεί να το επισκέπτεται ο κόσμο” αναφέρει η Πρωτοβουλία για την υπεράσπιση του πάρκου Ηνιόχου τονίζοντας ότι αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο μέσα από τον αγώνα των πολιτών κατέστη εφικτό και αποτελεί παρακαταθήκη για νέους αγώνες.
Ολόκληρη η ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας:
Tη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024, ο δήμαρχος Γαλατσίου Γ. Μαρκόπουλος ανακοίνωσε ενώπιον του δημοτικού συμβουλίου πως αποσύρει την πρότασή του για δημιουργία πάρκινγκ στην θέση του πάρκου Ηνιόχου, όπως και ότι το χαράτσι στους περίοικους δεν θα πάει προς πληρωμή. Παρόλο που ο δήμαρχος δήλωσε ότι ήταν γι’ αυτόν όνειρο ζωής η μετατροπή του δεντροφυτεμένου πάρκου σε πάρκινγκ, έπειτα
από τις αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής και τα γεγονότα που ακολούθησαν τους τελευταίους μήνες, υποχρεώθηκε το παρατημένο και αδιάφορο -για τον ίδιο και τον Δήμο- πάρκο Ηνιόχου να αποκτήσει πλέον υπόσταση και νόημα ύπαρξης. Το όνειρο έγινε γι’ αυτόν εφιάλτης και το πάρκο θα παραμείνει ΠΑΡΚΟ!Εργολάβοι και δημοτικές αρχές, όλα αυτά τα χρόνια, βλέπανε αυτό το καταπράσινο πάρκο σαν ένα οικόπεδο για κέρδος και εκμετάλλευση. Μια τεράστια ευκαιρία για επένδυση. Ένα οικόπεδο του οποίου τα δέντρα, τα φυτά, τα παγκάκια, τα τραπέζια και ο κόσμος που καθημερινά το επισκέπτονταν ήταν αόρατα. Σαν να μην υπήρχε η ανάγκη, για όλους αυτούς στις καρέκλες και τα δημοτικά αξιώματα, οι κάτοικοι της περιοχής εντός του αστικού ιστού να έχουν ένα μέρος να ξεκουράζονται και να απολαμβάνουν μια στιγμή χαλάρωσης και ηρεμίας. Σαν να μην μας έφταναν τόσα μαγαζιά, αυτοκίνητα και τόσο τσιμέντο, έπρεπε να έχουμε κι άλλο.
Την ανάγκη λοιπόν αυτή -να υπενθυμίσουμε ξανά- για ένα πάρκο στη γειτονιά, την κάνανε πράξη οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής. Από την δεκαετία του ’90, μέσα από σκληρούς και μαζικούς αγώνες, ο κόσμος κατάφερε να διατηρήσει τον δημόσιο χαρακτήρα του οικοπέδου και να δημιουργήσει έναν χώρο ελεύθερο, προσβάσιμο και δεντροφυτεμένο από άκρη σ ́ άκρη. Τι και αν πέρασαν τόσες δημοτικές αρχές; Οι κάτοικοι μόνοι τους το φροντίζανε, το ποτίζανε, το καθαρίζανε, μόνοι τους δημιουργήσανε τις υποδομές για να μπορεί να το επισκέπτεται ο κόσμος.
Αυτό λοιπόν, κάνουμε και εμείς ακόμα και σήμερα, 30 χρόνια περίπου μετά, σε πείσμα όσων θέλανε να το δούνε να καταστρέφεται. Σε πείσμα όσων προσπάθησαν να το υποβαθμίσουν παραμελώντας το συνειδητά για να μπορέσουν να στρώσουν το έδαφος για “αξιοποίηση” και εκμετάλλευση. Σε όσους προσπάθησαν να χαρακτηρίσουν “παραβατικά στοιχεία” όσους το επισκέπτονται. Όχι λοιπόν, εμείς είμαστε εδώ και η συνέλευση για την υπεράσπιση του πάρκου Ηνιόχου από τον Φεβρουάριου που πληροφορήθηκε τις διαθέσεις του δημάρχου, ξεκίνησε έναν αγώνα απέναντι στην αδικία, την καταπίεση, την περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής μας, που προσπαθούν να μας επιβάλλουν. Συλλογικοποιηθήκαμε και οργανώσαμε τις αντιστάσεις μας οριζόντια, με συνελεύσεις ανοιχτές για όλους και όλες.
Συνελεύσεις που ο κόσμος της περιοχής, και όχι μόνο, ερχόταν και δήλωνε ένα μεγάλο «ως εδώ, το πάρκο θα παραμείνει πάρκο!» Με μικροφωνικές συγκεντρώσεις, συναυλίες, πορεία προς το δημαρχείο, παρεμβάσεις στο δημοτικό συμβούλιο και σε εκδηλώσεις του φεστιβάλ Γαλατσίου, μοιράσματα κειμένων και αναρτήσεις πανό,προσπαθήσαμε να δώσουμε φωνή σε όλο αυτό και τα καταφέραμε! Είμασταν διατεθειμένοι-ες «να πάει μακριά αυτή η βαλίτσα». Ήταν μεγάλη η ανησυχία της
δημοτικής αρχής, η οποία φαινόταν σε κάθε μας κίνηση.Τη Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2024, λοιπόν, ήμασταν παρούσες και παρόντες στο δημοτικό συμβούλιο την ώρα των ανακοινώσεων. Τοποθετηθήκαμε και φυσικά δηλώσαμε πως η συνέλευση για την υπεράσπιση του πάρκου Ηνιόχου δεν σταματάει και δεν αυτοδιαλύεται. Θα είμαστε εκεί και θα συνεχίσουμε να δίνουμε ζωή στο πάρκο οργανώνοντας εκδηλώσεις, φροντίζοντας και προστατεύοντας τον χώρο.
Όμως, όλα τα παραπάνω δεν αναιρούν το γεγονός ότι ο Δήμος Γαλατσίου δεσμεύτηκε δημόσια πως το πάρκο επιτέλους θα φροντίζεται και θα ποτίζεται από τις υπηρεσίες του, ως οφείλει. (Ακόμα περιμένουμε…) Παραμένουμε πάντα σε επαγρύπνηση για οποιαδήποτε παρέμβαση που δεν θα σέβεται ή θα αλλοιώνει και θα βλάπτει τον χαρακτήρα του πάρκου.Όταν μάλιστα το τελευταίο διάστημα με αφορμή και την έναρξη των εργασιών του μετρό έχουν θυσιαστεί στο Γαλάτσι πέντε πλατείες, δυο παιδικές χαρές, χώροι άθλησης, αρκετά στρέμματα δασικής έκτασης, τμήματα πεζοδρόμιου, έχουν κοπεί τα δέντρα στην νησίδα της Βεΐκου, καθώς και ο περίπατος προς το άλσος Βεΐκου. Επίσης μαθαίνουμε για τα νέα σχέδια κατασκευαστικών εταιριών και οικοδομικών συνεταιρισμών, για αποχαρακτηρισμό από δασικό σε χορτολιβαδικό και οικοδομήσιμο, μεγάλου μέρους του δασοκτήματος Βεΐκου, με σκοπό την οικοπεδοποίηση και την εκμετάλλευσή του.
Το Γαλάτσι, και όχι μόνο αλλά όλη η Αττική, με την καταστροφή του αστικού πρασίνου και των δασών, καθώς και την τσιμεντοποίηση της τείνει να μετατραπεί σε “θάλαμο αερίων”. Γι’ αυτό είναι σημαντικό, οι δημόσιοι χώροι πρασίνου να είναι ελεύθεροι, χωρίς εμπορευματικές και επιχειρηματικές σχέσεις, να είναι εκεί για να μας δίνουν και να τους δίνουμε ζωή και να αποτελούν ένα σημείο συνάντησης, κοινωνικοποίησης, αγώνα, δημιουργίας, χαλάρωσης και διασκέδασης. Να αποτελούν ένα ζωντανό κομμάτι της πόλης μας.
Ενάντια σε όσους πίστευαν πως δεν θα τα καταφέρουμε, κόντρα στο κλίμα της ηττοπάθειας που εσκεμμένα καλλιεργείται στον κόσμο, κόντρα στην ιδιώτευση, την απάθεια και τον ωχαδερφισμό, πλέον μπορούμε να δηλώνουμε ότι νικήσαμε!
Αυτή η νίκη δεν σηματοδοτεί το τέλος αλλά τη συνέχεια του αγώνα. Θα μας βρείτε ξανά μπροστά σας!
Νοέμβριος 2024