ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ
Πρωτοβουλία Αθήνας για την προστασία των Αγράφων
Κάθε σπιθαμή αυτού του τόπου, από τα ορεινά χωριά μέχρι τους κάμπους και τα νησιά, δέχεται ολομέτωπη επίθεση από μεγάλες ενεργειακές και εργολαβικές εταιρείες, στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης.
Τα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια, οι λίμνες, οι παραλίες και τα νησιά μας λεηλατούνται από βιομηχανικές αιολικές, φωτοβολταϊκές και υδροηλεκτρικές εγκαταστάσεις, εξορύξεις
υδρογονανθράκων και ορυχεία μετάλλων. Συνέπεια όλων αυτών είναι η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, η απώλεια της βιοποικιλότητας και των φυσικών πόρων και η αλλοίωση
του τοπίου, με άμεση επίπτωση στην ποιότητα ζωής και στις ήδη ευάλωτες οικονομικές δραστηριότητες των τοπικών κοινωνιών.
Το ενεργειακό λόμπι μέσω της εργαλειοποίησης της κλιματικής κρίσης και του χρηματιστηρίου ενέργειας φτωχοποιούν τους πολίτες αυτής της χώρας, όπως άλλωστε μπορεί καθένας να διαπιστώσει και από τις χρεώσεις σε έναν λογαριασμό ρεύματος. Πέρα από την τεράστια οικολογική καταστροφή, το παραμύθι περί «πράσινης μετάβασης» υπόσχεται ουτοπικές καταστάσεις, οι οποίες δεν μπορούν να σταθούν σύμφωνα με το σημερινό καταναλωτικό πρότυπο, παρά μόνο προσφέρουν κέρδος στις εταιρείες παραγωγής.
Η αντίσταση των κατοίκων και των τοπικών ομάδων πυροδότησε τον πλέον πολύμορφο αγώνα όλων μας, με αποτέλεσμα τη συνεργασία ομάδων σε όλη τη χώρα και την επίτευξη σημαντικών νικών, ως και ακυρώσεων ολόκληρων έργων. Στις δράσεις υπεράσπισης συντάσσεται πλέον και η επιστημονική κοινότητα, ενισχύοντας με ακλόνητα στοιχεία τον
δίκαιο αγώνα μας.
Με το περιβαλλοντικό έγκλημα να γίνεται ολοένα και περισσότερο αντιληπτό από την ευρύτερη κοινωνία, αισθανόμαστε χρέος αυτή την οργή να την εκφράσουμε σε κάθε τόπο, κάθε πόλη, κάθε χωριό και κάθε δήμο και ως ομάδες που υπερασπιζόμαστε τη φύση, τη γη, την άγρια πανίδα, τη ζωή και την ελευθερία, να ενώσουμε τις φωνές μας δίνοντας ηχηρά το
μήνυμα της αντίστασης. Αξίζει να παλέψουμε για την υπεράσπιση των τόπων που αγαπάμε και δίνουν ζωή σε εμάς και στις επόμενες γενιές.
Θεωρούμε την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού, στις 11 Δεκεμβρίου, όχι ως μια ακόμη επέτειο, αλλά ως μια ουσιαστική αφορμή για δράση ενάντια στη λεηλασία και την καταστροφή της
φύσης. Όπως και πέρσι, προτείνουμε να πραγματοποιηθεί πορεία με σημείο έναρξης το Θησείο και την διοργάνωση πορειών και εκδηλώσεων σε όλες τις ελληνικές πόλεις αλλά και
σε μικρότερους δήμους και χωριά.
Αντίστοιχα μπορούμε να οργανώσουμε το
Σαββατοκύριακο 7 και 8 Δεκεμβρίου πεζοπορίες σε βουνά όλης της χώρας και σε τόπους που απειλούνται. Ο αγώνας μας θα συνεχίζεται μέχρι τη νίκη!
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού, συμμετέχουμε και εμείς οι Χιώτες και οι Χιώτισσες με δικό μας πανό, στην Πανελλαδική Πορεία για την υπεράσπιση του τόπου μας, διαδηλώνοντας την Αντίθεσή μας στη σχεδιαζόμενη Εξόρυξη Αντιμονίου στη Χίο.
Όσοι από εσάς προτίθεστε να παρευρεθείτε ενημερώστε μας για προσέλευσή σας, ώστε να σας σταλούν αναλυτικές οδηγίες για το σημείο συνάντησης για συζήτηση για το θέμα της εξόρυξης με το πέρας της πορείας.
Πρωτοβουλία Ενάντια στις Εξορύξεις στη Βόρεια Χίο
Στηρίζουμε την ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ
ΤΕΤΑΡΤΗ 11/12
18:30 ΘΗΣΕΙΟ
ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΑΜΑΝΗ
ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΔΕ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ
ΣΕ ΚΑΜΠΟΥΣ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ
Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών
Από τις πιο απρόσιτες κορφές, μέχρι την καρδιά του μητροπολιτικού κέντρου, θα αντιστεκόμαστε!
Στην εποχή μιας συνεχώς επιταχυνόμενης καπιταλιστικής ανάπτυξης, ο φυσικός κόσμος, αυτός δηλαδή ο χώρος που δεν έχει υποστεί τη βιομηχανική ανθρώπινη παρέμβαση, έχει αρχίσει συστηματικά να μεταλλάσσεται σε εργοστάσιο παραγωγής και μέσο εκμετάλλευσης, δημιουργώντας ένα νέο πεδίο κοινωνικών και οικονομικών ανταγωνισμών καθώς και γεωπολιτικής όξυνσης. Η νέα εξημέρωση της φύσης -ή αλλιώς αξιοποίηση-, έρχεται να πλαισιώσει τη μετάβαση σε μοντέλα παραγωγής ενέργειας που αναπτύσσονται παράλληλα με νέους τρόπους κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το γνωρίζουν πλέον και οι πέτρες στα βουνά, ότι οι νομοθετικές αναδιαρθρώσεις αντί να προστατεύουν το περιβάλλον όπως ισχυρίζονται, επιδιώκουν αποκλειστικά την βιωσιμότητα του ενεργειακού λόμπι, την διεύρυνση των επενδύσεων και την περαιτέρω ανάπτυξη των τομέων της τεχνολογίας και της βιομηχανίας.
Στην γεωγραφία της Ελλάδας, η επαρχία με τις κοινότητες και τον φυσικό της κόσμο, βρίσκεται στο στόχαστρο κοινωνικοπολιτικών συγκρούσεων που οδηγούν στην ερήμωση των τοπικών κοινοτήτων. Όσο ο πρωτογενής τομέας βιομηχανοποιείται ή υποβαθμίζεται, όσο ο αγροτικός χώρος περιορίζεται δίνοντας γη στις ΒΑΠΕ, στην τουριστική βιομηχανία και σε μια άλλου τύπου οικονομική συσσώρευση, τόσο εκτοπίζονται οι ντόπιες κοινότητες από τη γη που μεγάλωσαν και που τους μεγάλωσε, ενώ παράλληλα αποξενώνονται τα υποκείμενα από τη σχέση τους με τη φύση.
Όσο η επαρχία μετατρέπεται σε ένα απέραντο εργοτάξιο, τόσο εγκαταλείπεται οποιαδήποτε προϋπόθεση βιώσιμης επιστροφής σε αυτήν. Όσο τα επενδυτικά σχέδια βρίσκουν τρόπους να εξαπατούν και να διχάζουν τις τοπικές κοινότητες, τόσο περιορίζονται οι δυναμικές των γηγενών για συλλογικοποίηση και οργάνωση ενός αγώνα αντίστασης απέναντι στα σχέδια των επενδυτών. Παράλληλα μειώνονται οι δυνατότητες της επιτόπου παρακολούθησης των έργων και του εντοπισμού των παραβιάσεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας. Όσο η καταστολή νομιμοποιείται, τόσο δυσχεραίνει η υπεράσπισης της γης από την επέλαση της βιομηχανίας, την περίφραξη και ιδιωτικοποίησή κι εν τέλει την αλλαγή χρήσης. Όσο οι νομοθεσίες που διασφαλίζουν τα συμφέροντα των επενδύσεων εγκαθίστανται, τόσο η προστασία της βιοποικιλότητας των τόπων έρχονται στην κατώτερη βαθμίδα των προτεραιοτήτων. Όσο η ελευθερία του φυσικού κόσμου βάλλεται, τόσο απειλείται η ίδια η ελευθερία της δικής μας ύπαρξης.
Πως λοιπόν συνδεόμαστε με τους τόπους μας που απειλούνται, οραματιζόμενες την ενεργή αντίσταση ενάντια στη μετατροπή του φυσικού κόσμου σε ένα απέραντο εργοτάξιο;
Ως Συνέλευση για την Υπεράσπιση των Βουνών επιδιώκουμε να πάμε ένα βήμα πιο πέρα από την ενεργό στήριξη καλεσμάτων τοπικών ομάδων και συλλογικοτήτων, καθώς και από την συνεχή ενημέρωση και επαγρύπνηση μας. Επιδιώκουμε να σταθούμε πραγματικό εμπόδιο στην υλοποίηση των έργων βιομηχανικής κλίμακας στα βουνά και στα λαγκάδια αυτού του τόπου. Εμπλουτίζουμε τους τρόπους δράσης και αναπτύσσουμε διασυνδέσεις και δίκτυα ξεδιπλώνοντας το ζήτημα της περιβαλλοντικής καταστροφής που συντελείται στην επαρχία, εδώ στις πόλεις, στα κέντρα διοίκησης και λήψης αποφάσεων.
Η Αθήνα είναι το κέντρο, όπου όλες αυτές οι επενδυτικές εταιρείες, είτε είναι κάποιες ευκαιριακές ΙΚΕ που μυρίστηκαν ζεστό χρήμα και δημιουργήθηκαν σε μία εβδομάδα, είτε μεγάλοι παίκτες του κατασκευαστικού κεφαλαίου, έχουν τα γραφεία τους και καταστρώνουν τα σχέδιά τους πάνω σε χάρτες και πίσω από πόρτες όπου συναντούνται με ανώτερα πολιτικά στελέχη. Εδώ βρίσκονται τα γραφεία των (θυγατρικών και μη) εταιρειών που αναλαμβάνουν τα έργα, εδώ είναι τα γραφεία των εταιρειών που εκπονούν τις περιβαλλοντικές μελέτες, εδώ είναι τα γραφεία των κατασκευαστικών εταιρειών που αναλαμβάνουν την διεκπεραίωση των έργων, εδώ είναι τα γραφεία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας που δίνει ασυστόλως άδειες για την καταστροφή των βουνών μας. Και φυσικά εδώ είναι και τα υπουργεία Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας που οργανώνουν το πολιτικό σκέλος όλης αυτής της επενδυτικής λαίλαπας.
Η επαρχία να κάνει θόρυβο στην Αθήνα. Αυτό αναλογεί σε όσους και όσες από εμάς έχουμε βρεθεί να ζούμε σε αυτήν την πόλη. Πέρα από την υλική και ηθική στήριξη των τοπικών περιβαλλοντικών αγώνων, χρειαζόμαστε μέσα από συγκεντρώσεις και παρεμβάσεις έξω από τα γραφεία όλων όσων αναφέρθηκαν παραπάνω να κάνουμε θόρυβο, να τους κάνουμε να νιώθουν ορατοί και γνωστοί και ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να τους επισκεφθούμε ξανά και ξανά, να τους σαμποτάρουμε στον βαθμό που θα επιτρέπει η δυναμικότητά μας, να θέσουμε στην δημόσια επικαιρότητα της Αθήνας όλα αυτά που συμβαίνουν στην επαρχία και να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είναι αόρατα τα σημεία και τέρατα που συμβαίνουν εκεί.
Ακόμη κι αν οι τόποι μας οδηγούνται στην ερήμωση, τα μάτια μας παραμένουν παντού. Μαζί με τα πόδια, τα χέρια και τις φωνές μας θα αντιστεκόμαστε και εδώ, και εκεί, και όπου η ανάπτυξη σκοπεύει να απειλήσει την ελευθερία του φυσικού κόσμου.
Συνέλευση για την υπεράσπιση των βουνών
Δεκέμβριος 2024
11η Δεκεμβρίου ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ,
Και η Πρωτοβουλία μας συμμετέχει στην εκδήλωση στο Θησείο για την υπεράσπιση των βουνών μας από τους αδηφάγους κερδοσκόπους της ενέργειας, που ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος για το περιβάλλον και λυμαίνονται τις ΑΠΕ καταστρέφοντας την Ελληνική Φύση.
Θα μας γνωρίσετε από το πανό μας και τα μπλουζάκια μας.
Τετάρτη 11 Δεκέμβρη 2024, ώρα 18:30, Θησείο: ΠΟΡΕΙΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Βαρνούντας, Όχη, Ελικώνας, Κιθαιρώνας, Παναχαϊκό, Λύρκειο, Όθρυς, Ακαρνανικά Όρη, Όρη Βάλτου, Βίτσι, Άσκιο, Βέρμιο, Καϊμακτσαλάν, Σαγγιάς (Μάνη), Ριγάνι (Ναυπακτία), Κασιδιάρης (Ήπειρος), Ορθολίθι (Αργολίδα), Όρη Βυρσίνης (Ροδόπη): Αυτά είναι μερικά μόνο από τα βουνά που έχουν ήδη αλωθεί από τις μπουλντόζες της πράσινης ανάπτυξης, για την εγκατάσταση θηριωδών ανεμογεννητριών! Και η καταστροφή τους συνεχίζεται!
Δίρφη, Πάρνωνας, Γεράνεια Όρη, Καράβα (Άγραφα), Οξυά, Καζάρμα (Άγραφα), Τριγγία, Αυγό, Δίκτη, Γκιώνα, Βαρδούσια, Μαίναλο, Ξηροβούνι (Τζουμέρκα), Μαυροβούνι (Πήλιο), Όλυμπος Ευβοίας, Μπούρινος, Μπέλες, Λαϊλιάς, Μενοίκιο: Αυτά είναι τα επόμενα θύματα στη λίστα, που για την υπεράσπισή τους δίνεται σκληρός αγώνας!
Και δεν είναι μόνο οι ανεμογεννήτριες… Εκατοντάδες υδροηλεκτρικά σχεδιάζονται στα παρθένα ορεινά ποτάμια, μέχρι να μην υπάρχει ποτάμι χωρίς φράγμα! Γιγαντιαία φωτοβολταϊκά απειλούν να κατακλύσουν δάση, εύφορα εδάφη και λίμνες!
Και ακόμα δεν φτάσαμε καν στα νησιά μας! Κρήτη, Εύβοια, Ρόδος, Κως, Λέσβος, Χίος, Λήμνος, Άνδρος, Νάξος, Πάρος, Κύθνος, Ικαρία, Σκύρος, Τήνος, Κύθηρα, Κάλυμνος, Λέρος, Κέα σχεδιάζεται να γεμίσουν με εκατοντάδες χερσαίες ανεμογεννήτριες (κάποια έχουν ήδη τεράστιο αριθμό, όπως η Κρήτη, η Εύβοια και η Κεφαλονιά)!
Τελειώσαμε; Όχι βέβαια! Τώρα σχεδιάζουν και τερατώδεις παράκτιες ανεμογεννήτριες 280 μέτρων δίπλα στη Σαμοθράκη, την Αλεξανδρούπολη, την Κρήτη, την Κέρκυρα, τον Πατραϊκό Κόλπο, την Εύβοια, τη Ρόδο, τη Χίο, την Ικαρία, την Κάρπαθο, την Κάσο, τη Δονούσα, τα Αντικύθηρα, τα Ψαρά, τον Άγιο Ευστράτιο, τη Γυάρο!
Και δεν μιλήσαμε καν για τις εξορύξεις που σχεδιάζεται να ξεκοιλιάσουν τα βουνά και τα δάση μας για την απόσπαση μετάλλων “απαραίτητων” για την πράσινη και τη βιομηχανική ανάπτυξη! Ούτε για τις εξορύξεις και τους αγωγούς υδρογονανθράκων μιλήσαμε που τρέχουν παράλληλα με όλα αυτά! Ούτε για την Δυτική Μακεδονία, όπου η εξόρυξη λιγνίτη συνεχίζεται, ερημώνοντας χωριά!
Και όλα αυτά για ποιον; Μήπως για τις δικές μας ανάγκες σε ενέργεια και πρώτες ύλες; Φυσικά και όχι. Τεράστιες ηλεκτρικές διασυνδέσεις σχεδιάζονται για να εξάγουμε ρεύμα στις γειτονικές μας χώρες, τη Γερμανία, τη Μέση Ανατολή, την Αφρική! Αγωγοί υδρογόνου σχεδιάζονται προς την Κεντρική Ευρώπη! Και τώρα διαφημίζεται ότι θα γίνουμε και εξαγωγείς “πράσινων” μετάλλων!
Ακόμα αναρωτιέσαι αν θα έρθεις στην πορεία υπεράσπισης της φύσης από την ενεργειακή λεηλασία;
Σε περιμένουμε στη γέφυρα του σταθμού ΗΣΑΠ “Θησείο” την Τετάρτη 11/12 στις 18:30 για να ακουστεί η φωνή μας ενάντια στην καταστροφή και να οργανώσουμε την αντίσταση!
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΒΟΥΝΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΗΣΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ – ΧΩΡΙΣ ΑΙΟΛΙΚΑ!
Να βάλουμε τέλος στη λεηλασία της φύσης από τα μεγάλα συμφέροντα!
Στην εικόνα η ισοπέδωση του Όρους Κλόκοβα της Αιτωλοακαρνανίας για μόλις 2 ανεμογεννήτριες…
Συμμετοχή στις Πανελλαδικές Συγκεντρώσεις και Εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Βουνού
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ
Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024, 18:30 ΘΗΣΕΙΟ
Μετά από τρεις δεκαετίες «πράσινης ανάπτυξης», βιώνουμε τα αποτελέσματα της λεηλασίας του ιδιωτικού κέρδους στα βουνά, τα δάση, τα ποτάμια και τις λίμνες, στα νησιά και τις παραλίες της χώρας μας. Η καλλιεργήσιμη γεωργική γη γεμίζει με κολοσσιαίες μονάδες φωτοβολταϊκών, οι κορυφές των βουνών γίνονται εργοτάξια για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών που περιλαμβάνουν τόνους χάλυβα, τσιμέντου και άλλων επικίνδυνων για το περιβάλλον συνθετικών υλικών. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, η αλλοίωση του τοπίου, η απώλεια βιοποικιλότητας. Οι τοπικές κοινωνίες πλήττονται πρώτες αφού οι παρεμβάσεις έχουν άμεση επίπτωση στις οικονομικές τους δραστηριότητες, αλλά και τον τρόπο ζωής τους.
Στην πραγματικότητα η εργαλειοποίηση της κλιματικής αλλαγής από τις δήθεν «πράσινες εταιρείες» που έχουν σαν μοναδικό στόχο το κέρδος τους, θα έχει σαν αποτέλεσμα να φθάσουμε γρηγορότερα από ότι περίμεναν οι επιστήμονες, στην κλιματική καταστροφή!
Η κυβέρνηση που προωθεί τα συμφέροντα του καρτέλ των εταιριών ενέργειας και του μεγάλου κεφαλαίου, επιδοτεί τους «επενδυτές» που λεηλατούν το περιβάλλον, με εγκαταστάσεις που αλόγιστα χωρίς σχεδιασμό και χωρίς αξιόπιστες περιβαλλοντικές μελέτες φυτρώνουν παντού στα πληγωμένα βουνά, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές, αγνοεί προκλητικά τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών και τις εκθέσεις επιστημόνων. Η δήθεν πράσινη μετάβαση δεν είναι τίποτε άλλο παρά ευκαιρία για κέρδος από τις εταιρείες παραγωγής. Την ίδια στιγμή η ελληνική κοινωνία πληρώνει το ρεύμα στις πανάκριβες τιμές που της επιβάλλουν οι ίδιοι κερδοσκόποι χωρίς έλεγχο.
Οι τοπικές κοινωνίες οργανώνονται και αντιστέκονται και έχουν καταφέρει να ακυρώσουν αρκετά έργα υπερασπιζόμενες το φυσικό τοπίο, την πανίδα, τη ζωή και την ελευθερία. Η Παγκόσμια Ημέρα Βουνού γίνεται αφορμή για την οργάνωση δράσεων αντίστασης σε όλη τη χώρα.
Η Ομάδα Πεζοπορίας της Εργατικής Λέσχης Ν. Σμύρνης έχοντας σαν αρχή την σχέση ανθρώπου-φύσης όχι σαν σχέση κυριαρχίας αλλά σαν σχέση αλληλεπίδρασης, υπεράσπισης και προστασίας, συμμετέχει και ενισχύει τις προσπάθειες και τα κινήματα που αντιστέκονται στην λεηλασία που επιχειρούν οι εταιρείες και το κεφάλαιο μετατρέποντας την φύση σε εμπόρευμα.
Συμμετέχουμε και καλούμε τα μέλη, τις φίλες και φίλους της Εργατικής Λέσχης στην ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ την ΤΕΤΑΡΤΗ 11-12-2024 ΣΤΙΣ 18.30 ΣΤΟ ΘΗΣΕΙΟ.
Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών
όλες και όλοι την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2024, στις 6.30 μ.μ., στο Θησείο
Ένα πραγματικό κίνημα έχει πλέον γεννηθεί στη χώρα μας ενάντια στη λεηλασία των βουνών, των φυσικών πόρων, των ποταμιών, αποτελώντας ένα διαρκώς ισχυροποιούμενο μέτωπο υπεράσπισης της γης. Σε μια περιοχή του κόσμου όπου πλέον είναι όλα εύθραυστα, το τελευταίο που θα έπρεπε να θέτουν ως προτεραιότητα της χώρας οι “ιθύνοντες” των κυβερνητικών επιτελείων και των υπουργικών γραφείων, είναι το πώς θα ξεφορτωθούν την “τεχνολογία” τους κάποιες δυτικοευρωπαϊκές εταιρείες ή θα αποκτούν δικαιώματα ρύπων διάφορες εταιρείες -από αμερικανικές έως και αραβικές- κυριολεκτικά διαλύοντας δια παντός τα βουνά της χώρας μας.
Τα δικά μας βουνά, τα Άγραφα, στην καρδιά της οροσειρά της Πίνδου, αποτελούν έναν από τους αμέτρητους στόχους του πλιάτσικου που έχουν εξαπολύσει, βαφτίζοντάς το “επενδύσεις”. Εδώ και δεκαετίες, μας οδηγούν στο να ρημάξει η γη μας και να ερημώσουν τελείως στα χωριά μας, προσπαθώντας να μας κάνουν να απαξιώσουμε τους τόπους μας και ό,τι αυτοί αξίζουν. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι μόνοι δρόμοι για τους τόπους μας είναι ή η μετατροπή τους σε εργοστάσια παραγωγής ενέργειας και εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων της περιοχής, ή η τουριστική “ανάπτυξη” και η αναπόφευκτη πορεία προς την αλλοίωση της ταυτότητάς μας, βαφτίζοντας μνήμη και μνημεία ως “τουριστικό προϊόν”.
Εμείς δεν πρέπει να σκεφτόμαστε με χρόνια και δεκαετίες, όπως αυτοί, αλλά με γενιές ολόκληρες και αιώνες. Τότε είναι που θα έχουμε επιτελέσει το δικό μας έργο. Και αυτό δεν είναι τίποτα παραπάνω από το να συνεχίσουμε το νήμα που βρήκαμε, όσο αδύναμο κι αν φαίνεται σήμερα πως είναι, και να το οδηγήσουμε στις γενιές που έρχονται, θωρακίζοντας το έδαφος στο οποίο εκείνο υφάνθηκε από τους αργαλειούς της κοινωνικής ζωής γενιών και γενιών. Κι αυτό το έδαφος είναι τα θεσσαλικά και ευρυτανικά βουνά που αντικρίζουμε ή χωνόμαστε στην αγκαλιά τους, μια ζωή τώρα.
Ο αγώνας για την υπεράσπιση της γης πρέπει να είναι -και πράγματι είναι- κοινός σε όλη τη χώρα. Η κινητοποίηση-πορεία της Τετάρτης 11 Δεκεμβρίου είναι μια σημαντική ευκαιρία να δείξουμε ότι το μέτωπο ενάντια σε αυτό το έγκλημα που συντελείται σε βάρος της ιστορικής μνήμης, των πολιτιστικών ταυτοτήτων, της φύσης, των τοπικών κοινωνιών και των επερχόμενων γενεών, συνεχώς διευρύνεται και θα βάλει πολύ περισσότερα εμπόδια από ό,τι φαντάζονταν, στην υλοποίηση των πλάνων τους για γρήγορες οικονομικές αρπαχτές. Οι άνθρωποι και τα βουνά, πάνω από τα κέρδη.
Ανοιχτή Συνέλευση Υπεράσπισης του Λόφου Στρέφη
ΟΙ ΛΟΦΟΙ ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΜΙΚΡΑ ΒΟΥΝΑ
ΕΞΩ ΜΠΑΤΣΟΙ, ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ, ΑΙΟΛΙΚΑ
Η λεηλασία της φύσης, και η αντιμετώπιση της ως πεδίο κερδοφορίας, έχει πολλές όψεις.
Είτε μιλάμε για εταιρείες ενέργειας ή για real estate, είτε μιλάμε για 2.000+ ή για 150 μέτρα υψόμετρο, είτε μιλάμε για ανέγγιχτες φυσικές περιοχές μακριά από κάθε τι ανθρώπινο ή για τις τελευταίες ‘νησίδες’ πρασίνου και άγριας ζωής που έχουν απομείνει μέσα στον αστικό ιστό και τελικά, είτε μιλάμε για τις κορυφές των Αγράφων ή τον λόφο του Στρέφη, τα μοτίβα δεν διαφέρουν και πολύ.
Είναι γεγονός πως οι μπουλντόζες της ανάπτυξης καταπατούν ολοένα και περισσότερο οτιδήποτε ζωντανό. Χέρι χέρι με την καταστολή, εταιρείες εισβάλουν σε ελεύθερους δασικούς χώρους, αφήνοντας πίσω τους καταστροφή – και ενίοτε φουρφούρια, λαμπάκια και κυριλέ αισθητική για τουριστάκια -.
Τελειώνουν όμως εκεί οι ομοιότητες; Όχι! Ζωντανοί, πολύμορφοι και με νίκες, είναι οι αγώνες υπεράσπισης που έχουν αναπτυχθεί σε όλα τα μέτωπα. Μια και ο λόφος μας είναι ένα μικρό βουνό, ένα μέρος που μας δίνει κάτι από το αίσθημα ελευθερίας που έχουμε όταν αγναντεύουμε από μια βουνοκορφή, και ένας χώρος που μπορούμε να αναπνεύσουμε, να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να εκφραστούμε, να πολιτικοποιηθούμε, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτόν, και να στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όλα όσα παλεύουν για γη και ελευθερία.
Οι αγώνες ενάντια στην εξαπλωτική μανία του κεφαλαίου πάνω στη φύση και στους ελεύθερους χώρους στις πόλεις μας, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αγώνες για την ίδια τη ζωή.
Ευχόμαστε όπως ο πολύμορφος αγώνας μας που κατάφερε να δίωξει μπάτσους και εταιρείες απο τον λόφο Στρέφη, έτσι και κάθε αγώνας να είναι νικηφόρος μέχρι να είμαστε όλα ελεύθερα, βουνά, ζώα, άνθρωποι, νερά, νησιά !
Θα είμαστε και εμείς στην πορεία υπεράσπισης των βουνών. Ενάντια στην ανάπτυξη, τη λεηλασία και την ιδιωτικοποίηση.
Τετάρτη 11.12, 6.30 μ.μ., Θησείο
Πορεία για την υπεράσπιση της γης
Στηρίζουμε και συμμετέχουμε την πορεία για την υπεράσπιση της γης, την Ημέρα των Βουνών, η οποία διοργανώνεται από τοπικές κινήσεις αντίστασης και συλλογικότητες. Πυκνώνουμε και ενισχύουμε τις τοπικές κοινότητες αγώνα και το κοινό μέτωπο ενάντια στην αρπαγή της γης από τις εταιρείες εγκατάστασης ενεργειακών συστημάτων με παχυλές επιδοτήσεις, δίνουμε μάχη σε κάθε βουνό, ποτάμι και πεδιάδα για τη γη και την ελευθερία.
Όπως λένε και οι κούρδοι και άραβες που αγωνίζονται με τα όπλα τους στη βόρεια και ανατολική Συρία: Γη ή θάνατος.
Ευτοπία
περιοδικό / εκδόσεις / κύκλος δράσης για τον ελευθεριακό κοινοτισμό
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΑΙ ΒΟΥΝΑ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
11 ΔΕΚΕΜΒΡΗ – ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ
ΠΟΡΕΙΑ, ΘΗΣΕΙΟ, 18.30
Πρωτοβουλία Αγώνα για τη Γη και την Ελευθερία
Πράσινο το χρώμα της ανάπτυξης ή πως κράτος και κεφάλαιο λεηλατούν την φύση και τις ζωές μας
Μέσα από μία μιντιακή κινδυνολογία (“ακραία καιρικά φαινόμενα”, “βιβλικές καταστροφές” κ.α.) κράτος και κεφάλαιο χρησιμοποιούν εργαλειακά την κλιματική αλλα- γή, προκειμένου αφενός να τη διαχειριστούν προς όφελός τους και αφετέρου να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν τους από τα κάτω. Στην κατεύθυνση αυτή, προωθούν το αφήγημα της ατομικής ευθύνης και επιχειρούν να
αποκρύψουν τις δικές τους ευθύνες για την επίταση της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας της φύσης και των ζωών μας, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους. Παράλληλα, τις βαρύτερες επιπτώσεις των καταστροφών αυτών τις επωμίζονται οι οικονομικά ασθενέστεροι/ες των περιοχών που πλήττονται. Ταυτόχρονα, προωθούν ένα νέο μοντέλο «πράσινου» καπιταλισμού. Δημιουργούν νέες ευκαιρίες για επενδύσεις μέσω επικερδών αναπτυξιακών έργων, τα οποία παρου- σιάζονται ως η μοναδική συμβατή λύση που μπορεί να ισορροπήσει ανάμεσα στα όλο και αυξανόμενα ζητήματα υποβάθμισης του πλανήτη και την οικονομική ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, είναι η απόλυτα ελεγχόμενη θεσμική διέξοδος που προωθούν τα κράτη και οι καπιταλιστικοί κολοσσοί ώστε να επιβιώνει, ακόμα και με διαφορετικές μορφές, το τωρινό σύστημα εκμετάλλευσης και λεηλασίας της φύσης. Σε αντίθεση με τους κυρίαρχους που επιχειρούν να μας πείσουν ότι δεν έχουμε την ικανότητα να επιλύσουμε αδιαμεσολάβητα τα προβλήματά μας, εμείς εμπιστευόμαστε πλήρως τις δημιουργικές δυνάμεις μας και συλλογικοποιούμαστε αυτοοργανωμένα, αντιθεσμικά και αντιιεραρχικά, με γνώμονα την αλληλεγγύη, στο πλαίσιο όχι μόνο αγώνων ενάντια στη λεηλασία της φύσης, αλλά και σε κάθε πεδίο αγώνα. Στον αντίποδα λογικών αφομοίωσης και ανάθεσης των ζωών μας στους «ειδικούς» και στους πάσης φύσεως αυτόκλητους σωτήρες, προτάσσουμε τη συλλογικοποίη- ση και τη διασύνδεση των αγώνων, με απώτερο στόχο την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού. Με το βλέμμα στραμμένο στη δημιουργία κοινοτήτων ελευθερίας, αμοιβαιότητας και αλληλεγγύης, οι οποίες αντιλαμβανόμενες τον εαυτό τους ως μέρος της φύσης θα επαναπροσδιορίσουν τις ανάγκες και τη σχέση τους με αυτή.
ΟΣΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΊ ΑΝ ΑΛΛΑΞΟΥΝ, ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΊ Ο ΚΑΠΊΤΑΛΊΣΜΟΣ ΣΥΝΊΣΤΟΥΝ ΕΝΑ ΕΚ ΘΕΜΕΛΊΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΊΚΟ, ΚΑΤΑΠΊΕΣΤΊΚΟ ΣΥΣΤΉΜΑ ΠΟΥ ΕΠΊΤΕΊΝΕΊ ΤΉ ΛΕΉΛΑΣΊΑ ΤΉΣ ΦΥΣΉΣ ΚΑΊ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ
Πρωτοβουλία αναρχικών συλλογικοτήτων ενάντια στην λεηλασία της φύσης
ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΒΟΥΝΩΝ
Τετάρτη 11 Δεκέμβρίου στις 18.30 στο Θησείο
Από τα Άγραφα και τη Σαμοθράκη μέχρι την Κρήτη το βέρμιο και τα Ακαρνανικά όρηδεν έχει τελειωμό η καταστροφή της φύσης από τα ενεργειακά έργα και την επέκταση της βιομηχανικής δραστηριότητας. Το κράτος μέσα από το ιδεολόγημα της πράσινης ανάπτυξης συνεχίζει να αναπαράγεται προσπαθώντας να κατοχυρώσει τις λιγότερο δυνατές κοινωνικές αντιστάσεις πλασάροντας τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ως μία βιώσιμη λύση για τον πλανήτη που έχει φτάσει στο χείλος της καταστροφής από την εκτεταμένη χρήση των ορυκτών καυσίμων ως κυρίας ενεργειακής πηγής του βιομηχανικού πολιτισμού. Τα φωτοβολταϊκά, οι ανεμογεννήτριες, τα υδροηλεκτρικά έργα, τα βιοκαύσιμα και άλλες μορφές ενέργειας παρουσιάζονται ως πράσινες και καθαρές και δήθεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που εμφανίζονται από την εξαντλησιμότητα των ενεργειακών πηγών και των πρώτων υλών. Παρ’όλα αυτά ξέρουμε καλά πως οι πολιτικές που χρησιμοποιούν τους παραπάνω όρους έχουν έναν κοινό παρονομαστή: την καταστροφή του φυσικού κόσμου και την επέκταση του ενεργειακού κεφαλαίου στα εναπομείναντα φυσικά οικοσυστήματα της άγριας ζωής. Όσο καλά και αν προσπαθούν να το κρύψουν παρουσιάζοντας τις ΑΠΕ (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) ως μη επιβλαβείς για τον πλανήτη πηγές ενέργειας ξέρουμε καλά πως για την παραγωγή τους χρησιμοποιούνται οι ίδιες βιομηχανικές δραστηριότητες που γίνονται για κάθε σχεδόν κατασκευή: εξόρυξη ορυκτών και επεξεργασία μεταλλευμάτων, καθαρισμός τους με τοξικά υλικά, κατανάλωση ενέργειας σε τεράστια ποσότητα, ζώνες μεταφοράς, οδικά δίκτυα μέσα σε βουνά, θαλάσσιες και εναέριες μεταφορές, τσιμεντοποίηση βουνοκορφών κτλ.
Βλέποντας τα νούμερα των ανεμογεννητριών και των αιολικών πάρκων να εκτοξεύονται βλέπουμε παράλληλα και τη μορφή του φυσικού κόσμου να αλλάζει με γοργούς ρυθμούς. Γιγάντιοι δρόμοι ανοίγονται σε δάση, βουνοκορφές κατασκάβονται και λεηλατούνται μέσω της τοποθέτησης τσιμέντου σε αυτές, υδάτινοι πόροι μολύνονται, μεταναστευτικά πουλιά σκοτώνονται στους έλικες ανεμογεννητριών, πολλά ζώα χάνουν τα σπίτια τους από τα τεράστια κλίμακας έργα, φυτά εξαφανίζονται από τοξικές ουσίες. Όταν ο χρόνος ζωής των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών τελειώνει αυτά καταλήγουν ως σκουπίδια στις κορυφές των βουνών καθώς δεν αποτελούν ανακυκλώσιμα υλικά. Ταυτόχρονα, δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις όπου οι περιοχές στις οποίες εγκαθιστώνται μονάδες ΑΠΕ αστυνομοκρατούνται απαγορεύοντας την διέλευση κατοίκων σε δρόμους που οδηγούν σε ανεμογεννήτριες ή αιολικά πάρκα.
Παράλληλα, εντός αστικού πεδίου πραγματοποιείται η λεηλασία των εναπομείναντων χώρων πρασίνου μέσω των καπιταλιστικών αναπλάσεων. Από την αποψίλωση της πλατείας Εξαρχείων για την κατασκευή σταθμού μετρό, την καταστροφή του Λόφου Στρέφη, την τσιμεντοποίηση του πάρκου Δρακόπουλου, την λεηλασία του ρέματος της Ραφήνας, μέχρι την κοπή αμέτρητων δέντρων σε δρόμους της Αθήνας, ο ζωικός κόσμος εκδιώκεται και η φύση καταστρέφεται. Μέσα στο πλαίσιο του εξευγενισμού μας διώχνουν από τις πλατείες και τα πάρκα και εκκενώνουν τις καταλήψεις μας. Νιώθουμε αλληλέγγυα με τα μη ανθρώπινα ζώα που τα εκκενώνουν και αυτά από τα σπίτια τους, είτε βρίσκονται στον αστικό ιστό, όπως τα αδεσποτάκια ή τα πουλιά που έχουν τις φωλιές τους στα δέντρα που αποψιλώνονται, είτε με εκείνα που ζουν στα δάση τα οποία καταστρέφονται και αυτά στο όνομα της ανάπλασης και του κεφαλαίου.
Καταλήγουμε, πως η βάση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, είτε με φιλοοικολογικό προσωπείο, είτε χωρίς, είναι κοινή και είναι η λεηλασία του φυσικού κόσμου. Στον αντίποδα της παραπάνω κατάστασης κινήματα και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα για την υπεράσπιση της φύσης αναπτύσσονται καθημερινά δίνοντας ένα σαφές μήνυμα πως η μετατροπή των βουνών και των νησιών σε βιομηχανικό πεδίο δεν θα γίνει ανεμπόδιστα και χωρίς αντίσταση.
Ως αντισπισιστική συνέλευση συνδέουμε άρρηκτα τον αγώνα ενάντια στην λεηλασία της φύσης ως αγώνα για την υπεράσπιση των μη ανθρώπινων ζώων, ενάντια στον σπισισμό και σε κάθε μορφή εξουσίας. Ενάντια στον ανθρωποκεντρισμό που καταστρέφει το περιβάλλον και οτιδήποτε φυσικό υπάρχει γύρω του αποφασίζοντας να γεμίσει αμέτρητες βουνοκορφές με ανεμογεννήτριες, την κεντρική Ελλάδα και όχι μόνο με φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις στο όνομα της πράσινης ανάπτυξης. Ο θάνατος και η αδιαφορία για τα μη ανθρώπινα ζώα είναι ενσωματωμένα σε όλο αυτόν τον σχεδιασμό και σε κάθε άλλης μορφής δομικού ανθρωποκεντρισμού. Την ίδια στιγμή, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την κατάσταση όπου αμέτρητα ζώα δολοφονούνται απο τους κυνηγούς και πολλά άλλα αιχμαλωτίζονται και αναπαράγονται στο όνομα της κτηνοτροφίας. Τόσο το κυνήγι όσο και η κτηνοτροφία με την εντατικοποίηση της αποτελούν δραστηριότητες που έχουν καταστροφική επίδραση στα βουνά και στα ζώα που κατοικούν εκεί. Πραγματικά, μας φαίνεται αντιφατικό πώς άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτές τις πρακτικές κουβαλόντας επάνω τους όλο το ιδεολόγημα της ιδιοκτησίας και της δολοφονίας της φύσης συμμετέχουν ταυτόχρονα στους αγώνες για την προστασία των βουνών.
Θέλουμε, λοιπόν, να τονίσουμε το εξής: η φύση δέχεται ασταμάτητα επίθεση από τα κυρίαρχα κοινωνικά συστήματα, συστήματα τα οποία συντηρούνται και καλλιεργούνται από τις ανθρώπινες ελίτ, την απάθεια, την γενική άγνοια και τον φόβο. Πρέπει να αναπτύξουμε νέους τρόπους συνύπαρξης που να επαναπροσδιορίζουν τις σχέσεις μας με τα μη ανθρώπινα ζώα με τέτοιο τρόπο ώστε να ισσοροπούν με το φυσικό περιβάλλον.Το επείγον για την μακροπρόθεσμη επιβίωσή μας και την άμεση επιβίωση των άλλων ειδών είναι να προστατεύσουμε τα άγρια οικοσυστήματα εδώ και τώρα.
Οφείλουμε να βάλουμε ένα στοπ στην επέκταση του βιομηχανικού κεφαλαίου, στο κράτος και σε όσους συνολικά και καθημερινά λεηλατούν κάθε τι φυσικό και άγριο. Να αντισταθούμε στον σύγχρονο τρόπο ζωής και στις επίπλαστες ανάγκες που αυτός απαιτεί καταστρέφοντας στο διάβα του και τα τελευταία άγρια τοπία. Να υπερασπιστούμε τα μη ανθρώπινα ζώα που δολοφονούνται και εκτοπίζονται απο τα σπίτια τους στον βωμό της ανάπτυξης και της εκμετάλλευσης.
ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΑΓΡΑΦΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ,
ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΤΑ ΖΩΑ, ΤΑ ΔΑΣΗ, ΤΑ ΒΟΥΝΑ!
ανοιχτή αντισπισιστική συνέλευση
